76 mm armata przeciwlotnicza wz. 1938

76 mm armata przeciwlotnicza wz. 1938

76 mm armata przeciwlotnicza wz. 1938radzieckie działo przeciwlotnicze produkowane w latach 1938–1940. Zaprojektowana na bazie 76 mm armaty przeciwlotniczej wz. 1931 – głównym ulepszeniem było zastosowanie czterokołowej lawety ZU-8, pozwalającej na skrócenie czasu przejścia w położenie bojowe[1]. Do strzelania stosuje się naboje scalone z pociskiem odłamkowym o masie 9,54 kg, przeciwpancerno-smugowym o masie 9,2 kg, przeciwpancerno-smugowo-podkalibrowym o masie 4,99 kg[2]. W momencie ataku Niemiec na ZSRR, 22 czerwca 1941 roku, Armia Czerwona była w posiadaniu 750 armat tego typu[3]. Zastąpiona w produkcji przez stanowiącą jej rozwinięcie 85 mm armatę przeciwlotniczą wz. 1939 (52-K)[1].


Przypisy

  1. a b Władimir Bieszanow: Artyleria polowa RKKA do 1941 r., „Wojsko i technika – Historia” nr specjalny 3/2018, s. 8–9.
  2. Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 100.
  3. Обеспеченность Красной Армии артиллерийскими орудиями на 22 июня 1941 г, www.soldat.ru [dostęp 2017-11-21].

Media użyte na tej stronie

Пушка 13.jpg
(c) Andrew Butko, CC BY-SA 3.0
Санкт-Петербург. Петропавловская крепость. Пушка