81 mm moździerz piechoty wz. 31
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber | 81 mm |
Długość lufy | 1260 mm |
Obsługa | 7 |
81 mm moździerz wz. 1931 – moździerz z okresu II wojny światowej używany przez Wojsko Polskie.
Licencja na jego produkcję została zakupiona we francuskiej firmie „Stokes-Brandt”. Produkcja została zlecona fabryce Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie od 1934 roku[1]. W uzbrojeniu WP od 1935[1]. Do wybuchu wojny przekazano wojsku 905 egzemplarzy broni tego wzoru. Z tego 150 wyprodukowanych we Francji[2].
Moździerz zbudowany w układzie klasycznym, miał lufę gładkościenną z zamkiem, prostokątną płytę oporową i dwójnóg z mechanizmem podniesieniowym i kierunkowym. Celownik przeziernikowy.
Dane techniczno – taktyczne
- Kaliber: 81 mm
- Masa broni: 60 kg
- Masa lufy: 20 kg
- Masa dwójnogu: 18 kg
- Masa płyty oporowej: 22 kg
- Długość lufy: 1260 mm
- Donośność maksymalna: 3000 m
- Prędkość początkowa pocisku wz. 30: 70-210 m/s
- Szybkostrzelność : 20 strz./min
- Masa naboju
- granat zwykły wz. 30: 3,4 kg
- granat ciężki wz. 31: 6,5 kg
- granat zadymiający
- granat ćwiczebny wielokrotny wz. AR27
Jednostka ognia (JO) do moździerza – 25 granatów. Należność na pluton (na 2 moździerze łącznie, przy sprzęcie) – 2JO = 100 granatów, w tym: granat dużej pojemności – 19, granat małej pojemności – 79, granat wskaźnikowy – 2.
Ze względu na sposób pakowania amunicji (pojemność skrzynek), powinno to być: 20 granatów dużej pojemności (2 skrzynki), 80 granatów małej pojemności (20 skrzynek), 4 granaty wskaźnikowe (1 skrzynka). Masa całkowita (brutto) tej ilości amunicji - 466 kg.
Organizacja
Działon moździerza liczył 7 żołnierzy. Działonowego - podoficera, celowniczego, ładowniczego, pomocniczego, dwóch amunicyjnych i woźnicę biedki sprzętowej[3]. Dwa działony wchodziły w skład plutonu moździerzy dowodzonego przez oficera młodszego. W skład pocztu dowódcy wchodzili ponadto; zastępca i obserwator - podoficerowie, oraz woźnice dwu biedek amunicyjnych. Pluton stanowił cześć kompanii karabinów maszynowych w batalionie piechoty, batalionie strzelców (samodzielnym), dywizyjnej kompanii ckm. Moździerze miała także 10 Brygada Kawalerii i Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa. Na czynną DP przypadało 20 sztuk. W rezerwowych dywizjach piechoty moździerzy było mniej[4].
Przypisy
- ↑ a b Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: 1994, s. 148.
- ↑ Wiesław i Piotr Słupczyńscy, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007, strona: 72
- ↑ Pułk Piechoty - baon strzelecki - kompania K.M. i B.T. (etat nr 12) | WOJSKO POLSKIE - struktury organizacyjne, wp39.struktury.net [dostęp 2019-12-20] .
- ↑ Wiesław i Piotr Słupczyńscy, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007, strony: 69 - 73
Bibliografia
- Ciepliński Andrzej, Wożniak Ryszard, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa 1994.
- Dane organizacyjne i techniczne dla prac kwatermistrzowskich w polu, Warszawa 1939, Sztab Główny - Oddział IV, L.dz.1230/IV.Mob.39.
- Słupczyńscy Wiesław i Piotr, Moździerz piechoty 81 mm wz. 31, Siedlce 2007
- Zasieczny Andrzej Broń Wojska Polskiego 1939-1945 - Wojska Lądowe, Warszawa 2006.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Topory, Licencja: CC BY-SA 4.0
Moździerz piechoty 81 mm wz. 31 (replika).
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Moździerz piechoty wz. 31 kal. 81 mm eksponowany w Muzeum Fortyfikacji i Broni "Arsenał" w Zamościu.