Batalion KOP „Dukla”

Batalion KOP „Dukla”
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1939
Rozformowanie1939
Nazwa wyróżniającaDukla
Dowódcy
Pierwszymjr Wacław Majchrowski
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Kryptonim188[a]
DyslokacjaDukla
FormacjaKorpus Ochrony Pogranicza
Podległość2 p KOP „Karpaty”

Batalion KOP „Dukla”pododdział piechoty, podstawowa jednostka taktyczna[2] Korpusu Ochrony Pogranicza.

Formowanie batalionu

Batalion KOP „Dukla” został sformowany w drugiej połowie lipca 1939 roku, w Dukli (Okręg Korpusu Nr X), w składzie 2 pułku KOP „Karpaty”[3][4].

Działania batalionu

1 kompania pod dowództwem porucznika Stefana Kazimierczaka, po zakończeniu organizacji, została skierowana do wsi Jaśliska z zadaniem „bardzo dyskretnego rozpoznania przedpola Przełęczy Dukielskiej, zaplanowania stanowisk obrony broni ciężkiej i plutonów strzeleckich”. Obrona przełęczy miała być zorganizowana w rejonie wsi Barwinek. „Przerzut kompanii z Jaślisk na właściwy kierunek do Barwinka miał nastąpić na specjalny rozkaz”[5]. 20 sierpnia 1939 roku porucznik Kazimierczak otrzymał rozkaz przesunięcia kompanii do Barwinka z zadaniem: „zaryglować kierunek ze Słowacji. Przewidzieć obronę przeciwko broni pancernej lub zmotoryzowanej. Do umocnień ziemnych przystąpić natychmiast (...)”. Kompania została wzmocniona II plutonem 1 kompanii ciężkich karabinów maszynowych, plutonem 81 mm moździerzy i dwoma 37 mm armatami przeciwpancernymi wz. 36[6].

W kampanii wrześniowej walczył w składzie 3 Brygady Górskiej.

Armia karpaty 1939.png

Struktura organizacyjna i obsada personalna baonu

Organizacja pokojowa batalionu[4]:

  • dowództwo batalionu z kwatermistrzostwem
  • pluton łączności batalionu
  • 1 kompania strzelecka
  • 2 kompania strzelecka
  • 3 kompania strzelecka
  • kompania ckm
  • posterunek żandarmerii KOP „Dukla”[b]

Organizacja wojenna i obsada personalna I/2 pp „Karpaty” (baonu KOP „Dukla”)[8][9]
dowództwo

  • dowódca batalionu - mjr Wacław Wawrzyniec Majchrowski[c]
  • zastępca - kpt. Michał Fijałek
  • adiutant - por. Stefan Lebelt
  • dowódca plutonu łączności - kpt. Ignacy Witkowski

1 kompania strzelecka

  • dowódca kompanii - kpt. Stefan Kazimierczak
  • dowódca I plutonu - por. Rajmund Świętochowski († 2 IX 1939)
  • dowódca II plutonu - por. Stanisław Kowalski
  • dowódca III plutonu - st. sierż. Wojciech Eliasz

2 kompania strzelecka

  • dowódca kompanii - kpt. Tadeusz Pściuk
  • dowódca II plutonu - por. Zdzisław Dubicki

3 kompania strzelecka

  • dowódca kompanii - por. Władysław Ostrowski
  • dowódca I plutonu -
  • dowódca II plutonu - por. Tadeusz Gryglaszewski
  • dowódca III plutonu - sierż. Władysław Kupliński

1 kompania ckm

  • dowódca kompanii - kpt. Artur Mazurek
  • dowódca I plutonu -
  • dowódca II pluton - por. Tadeusz Ossowski
  • dowódca III plutonu -

Uwagi

  1. Zarządzenie szefa sztabu KOP ppłk. dypl. Franciszka Węgrzyna w sprawie używania w dowództwie KOP kryptonimów zamiast nazw jednostek KOP[1].
  2. Posterunek żandarmerii KOP „Dukla” zorganizowany miał być z dniem 18 lipca 1939. Wchodził w skład plutonu żandarmerii KOP „Karpaty”. Etat przewidywał 1 podoficera zawodowego, 1 podoficera nadterminowego i szeregowego zasadniczej służby wojskowej[7].
  3. Majchrowski Wacław Wawrzyniec, mjr piech., w KOP od 1933. Do lipca 1939 zastępca dcy baonu KOP „Budsław”. Potem mianowany dcą baonu KOP „Dukla”. We wrześniu 1939 początkowo dca I baonu 2 pułku piechoty KOP „Karpaty”, a od 14 września dca 3 pułku strzelców górskich, z którym po walkach w rejonie Starego Sambora 19 września przeszedł granicę z Węgrami[10].

Przypisy

Bibliografia

  • Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
  • Stefan Kazimierczak: Żołnierz losu nie wybierał. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06697-3.
  • Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182. 
  • Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
  • Rozkaz organizacyjny w sprawie utworzenia 2 Pułku Korpus Ochrony Pogranicza „Karpaty” → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

Media użyte na tej stronie

Odznaka KOP.png
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka KOP
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Armia karpaty 1939.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Położenie Armii "Karpaty" 01-09-1939 (rano)