Dom Florczaka w Tarnowskich Górach

Dom Florczaka
Symbol zabytku nr rej. A/621/66 z 15 kwietnia 1966[1]
Ilustracja
Dom Florczaka, ul. Gliwicka 6
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Tarnowskie Góry (Śródmieście-Centrum)

Adres

ul. Gliwicka 6[2]

Kondygnacje

3

Ukończenie budowy

I poł. XVI wieku[3]

Ważniejsze przebudowy

XIX wiek, XX wiek[3]

Pierwszy właściciel

Magistrat i Urząd Górniczy Miasta Tarnowskie Góry

Kolejni właściciele

Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Florczaka”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Florczaka”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Florczaka”
Ziemia50°26′38,1″N 18°51′14,6″E/50,443917 18,854056

Dom Florczaka – kamienica z XVI wieku w Tarnowskich Górach, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego[1].

Jeden z najstarszych budynków w mieście, wielokrotnie przebudowywany, domniemana siedziba urzędu górniczego oraz ratusza[5].

Historia

Wizerunek Domu Florczaka na tacce reklamowej sklepu Hermanna Lubitza wykonanej przez fabrykę porcelany Carla Tielscha w 1890 roku

Wzniesiony został po 1531 roku i według podań do ok. 1562 miał być pierwszą siedzibą urzędu górniczego oraz ratusza[2][5][6], co wyjaśniałoby, dlaczego jedna z zaczynających się w pobliżu Domu Florczaka ulic nosi nazwę ulica Ratuszowa (dawniej niem. Rathausstrasse)[7][8]. Był to pierwszy murowany budynek w mieście[9]. W jego piwnicach umieszczono miejskie więzienie, w którym przetrzymywano grupę 20 gwarków zatrzymanych po słynnym buncie i strajku w 1534 roku[2][7][10].

Prawdopodobnie w roku 1562 siedziba rady miejskiej została przeniesiona do budynku pod numerem 13 przy nowo wytyczonym rynku – do tzw. Domu Bernharda[11].

W XIX i XX wieku budynek był wielokrotnie przebudowywany[2][3].

W roku 1927 właścicielem domu był kupiec Florczak, od którego nazwiska wzięła się nazwa budynku[12].

Według legendy budynek stoi w miejscu odkrycia w 1490 roku przez chłopa Rybkę pierwszej bryły srebra[8]. Potwierdzeniem ma być wmurowany w latach międzywojennych[2] w ścianę na wysokości pierwszego piętra od strony zachodniej rzeczony kruszec widoczny jako rdzawa plama tuż nad pamiątkową tablicą z 1930 roku opisującą dzieje budynku[13].

Architektura

Budynek narożny, dwupiętrowy, podpiwniczony, stojący na fundamentach budynku z początku XVI wieku. Pierwotnie parterowy z czterospadowym dachem, podpiwniczony[2], w późniejszym okresie dobudowane piętra. Zachowane stare mury i sklepienia z półokrągłymi kolebkami[2]. W sieni na stropie z rozetą widoczna data 1664 – prawdopodobnie jednej z przebudów. Z sieni do piwnic prowadzą drzwi klepkowe[8].

Jan Nowak, tarnogórski kronikarz okresu międzywojennego, w następujący sposób opisuje Dom Florczaka za dziełem Historische Nachrichten von Tarnowitz autorstwa Carla Winklera[12]:

Kamienica ta niegdyś była ozdobą całego miasta i styl budynku każdego zachwycał. Każde okno, każdy dział odróżniał się od drugiego, bowiem była najważniejszą kamienicą w mieście i znajdowała się w rogu ówczesnego rynku (...)

Budynek obecnie

Współcześnie piętra budynku służą do celów mieszkalnych, zaś na parterze znajduje się kwiaciarnia[14] oraz sklep zoologiczny[15].

Przypisy

  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych w województwie śląskim. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2017-07-19].
  2. ↑ a b c d e f g Janusz Modrzyński: Zabytki górnictwa kruszcowego. W: Tarnowskie Góry. Zarys rozwoju powiatu. Henryk Rechowicz (red.). Katowice: Śląsk, 1969, s. 144.
  3. ↑ a b c Jan Kwak, Tarnowskie Góry w okresie habsburskim (1526-1763), [w:] Jan Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 107, ISBN 83-911508-3-6.
  4. ↑ Fundacja Kruszce Śląska: ul. Gliwicka 6. [w:] Internetowe Vademecum Architektury Tarnowskich Gór [on-line]. vademecum-tg.pl, 2018. [dostęp 2019-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  5. ↑ a b Marek Wojcik. Budynek przy ul. Gliwickiej 6 w świetle dokumentów archiwalnych. „Montes Tarnovicensis”, wrzesień 2018. Oficyna „Monos”. ISSN 1640-0216. [zarchiwizowane z adresu]. (pol.). 
  6. ↑ Bednarczyk 2009 ↓.
  7. ↑ a b Danuta Szlachcic-Dudzicz, Tarnowskie Góry w okresie habsburskim (1526-1763). Układ przestrzenny miasta i jego zabudowa, [w:] Jan Drabina (red.), Historia Tarnowskich Gór, Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000, s. 60–61, ISBN 83-911508-3-6.
  8. ↑ a b c Broniec i in. 2009 ↓, s. 81–83.
  9. ↑ Hadaś 2000 ↓, s. 733.
  10. ↑ PAW. Więzienia tarnogórskie. „Montes Tarnovicensis”, grudzień 2008. Oficyna „Monos”. ISSN 1640-0216. (pol.). 
  11. ↑ Broniec i in. 2009 ↓, s. 17.
  12. ↑ a b Jan Nowak: Kronika Miasta i Powiatu Tarnowskie Góry: najstarsze dzieje Śląska i ziemi Bytomsko-Tarnogórskiej: dzieje pierwszego górnictwa w Polsce. Tarnowskie Góry: Księgarnia Polska Jana Nowaka, 1927 (reprint 2014 – wyd.: Urząd Miejski w Tarnowskich Górach, Miejska Biblioteka Publiczna im. Bolesława Lubosza w Tarnowskich Górach, Księgarnia „Wiosna” w Tarnowskich Górach), s. 27.
  13. ↑ polskaniezwykla.pl: Tarnowskie Kopalnie. [dostęp 2017-09-17]. (pol.).
  14. ↑ cylex.pl – U Freda. Kwiaciarnia. Lisek A., Tarnowskie Góry.
  15. ↑ sklepy zoologiczne w Tarnowskich Górach (wyniki wyszukiwania).

Bibliografia

  • Ryszard Bednarczyk. Ani śladu po Urzędzie Górniczym. „Montes Tarnovicensis”. nr 38, 2009-06. Oficyna Monos. ISSN 1640-0216. [dostęp 2021-11-11]. [zarchiwizowane z adresu]. (pol.). 
  • Marian Broniec, Ryszard Bednarczyk, Arkadiusz Czech, Mieczysław Filak, Krzysztof Gwóźdż, Jan Hahn, Marek Kandzia, Alicja Kosiba-Lesiak, Zofia Krzykowska, Dominik Ochman, Marek Panuś, Przemysław Rubacha, Anna Sopuch, Gabriela Szubińska, Marek Wojcik, Roman Wolniszewski: Przewodnik Tarnowskie Góry. Tarnowskie Góry: Drukpol sp.j., 2009. ISBN 978-83-61458-36-4.Sprawdź autora:15.
  • Tadeusz B. Hadaś: Przyroda i jej przemiany w dziejach Tarnowskich Gór. W: Historia Tarnowskich Gór. red. Jan Drabina. Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000. ISBN 83-911508-3-6.

Linki zewnętrzne

Zabytki Tarnowskich Gór

Herb TarnowskieGory.svg

UNESCO[A]
Zamki i pałace
Obiekty sakralne
Pozostałe budynki
Zabytkowe parki
Inne obiekty
Obiekty zniszczone
  1. ↑ obiekty objęte wpisem pod nazwą Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach

Media użyte na tej stronie

Tarnowskie Góry old town location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of the old town of Tarnowskie Góry, Poland
Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Tarnowskie Góry County location map 2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Tarnowskie Góry County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.6412 N
  • S: 50.3183 N
  • W: 18.55 E
  • E: 19.154 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Tacka reklamowa sklepu H. Lubitz Tarnowitz.jpg
Tacka reklamowa sklepu H. Lubitz Tarnowitz / Tarnowskie Góry. Carl Tielsch Altwasser Waldenburg / Stary Zdrój Wałbrzych. 1890.
T. Góry Gliwicka 6.jpg
Autor: Gabriel Wilk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tarnowskie Góry, ul. Gliwicka 6 - budynek mieszkalny (zabytek nr A/620/66)