Granat zaczepny wz.24
Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Przeznaczenie | |
Dane techniczne | |
Masa | 360g |
Typ zapalnika | wz.Gr.31 |
Użytkownicy | |
Polska |
Granat zaczepny wz. 24 – granat zaczepny polskiej produkcji, używany podczas wojny obronnej w 1939 r. przez Wojsko Polskie. Granat był wykonany z cienkiej blachy, rozrywającej się w trakcie wybuchu na bardzo wiele małych raniących odłamków. Produkowano również inne wersje tego granatu:
- łzawiące
- dymne
- zapalające
W granatach zapalających stosowano zamiast materiału wybuchowego zapalające się w trakcie eksplozji chemikalia. Dwa granaty zaczepne wz.24 oraz dwa granaty obronne wz.33 stanowiły podstawowe wyposażenie żołnierza II Rzeczypospolitej. Do produkcji granatu zaczepnego wz.24 użyto zapalnika ze zwłoką wz.Gr.31.
Jednostka Ognia [JO] granatów ręcznych:
- zaczepne wz.24 – 10 na drużynę piechoty, 5 na pluton kawalerii;
- obronne wz.33 – 5 na drużynę piechoty, 3 na pluton kawalerii.
Normalna dotacja 2…3 JO.
Linki zewnętrzne
- Granat zaczepny wz. 24 na zabytki-techniki.org.pl
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
© Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Zbiory Muzeum Obrony Wybrzeża.