Jakub Friteyre-Durvé

Błogosławiony
Jakub Friteyre-Durvé (SJ)
Jacques Friteyre-Durvé
męczennik
Data i miejsce urodzenia

1725
Marsac

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Atrybuty

palma męczeństwa

Jakub Friteyre-Durvé SJ, (fra.) Jacques Friteyre-Durvé (ur. 18 kwietnia 1725 w Marsac, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich okresu francuskiej rewolucji[1][2].

Wychowywany przez jezuitów Jakub Friteyre-Durvé w 1742 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Tuluzie[1][3]. Działalność pedagogiczą podjął będąc już wyświęconym kapłanem, ucząc literatury i filozofii w różnych miastach Francji[1]. Po sekularyzacji zakonu w 1762 roku, wyjechał do Państwa Kościelnego[1][3]. W 1777 r. powrócił do ojczyzny na zaproszenie do wygłoszenia kazań w katedrze Notre Dame[3]. Z nominacji króla Ludwika XVI został kanonikiem Saint-Denis[3][4]. Przyłączając się do kongregacji misyjnej eudystów (CJM)[a] zrezygnował z należnych mu preblend[3]. Aresztowany został pod koniec sierpnia 1792 roku, odmówił złożenia przysięgi konstytucyjnej[1]. Zamordowany został w klasztorze karmelitów 2 września 1792 roku dołączając do grupy 300 duchownych ofiar tak zwanych masakr wrześniowych[2][5]. Opis męczeństwa znany jest z relacji zabójcy, który później nawrócił się na katolicyzm[3].

Wydał kazania wielkopostne, a zapamiętany został z posługi wśród katolików Paryża i sprzeciwu wobec prześladowań za przekonania religijne[4].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[1].

Atrybutem Jakub Friteyre-Durvé jest palma męczeństwa, zaś w Kościele katolickim wspominany jest w dzienną rocznicę śmierci[1].

Jakub Friteyre-Durvé znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[6].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Zobacz informacje o zakonie „Jezusa i Maryi” (Congrégation de Jésus et Marie (fra.)) zawarte w artykule poświęconym jego założycielowi Janowi Eudesowi.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Antonio Borrelli: Beato Giacomo Friteyre-Durvè (wł.). [dostęp 2011-02-24].
  2. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  3. ↑ a b c d e f Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 329. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b James Friteyre-Durvé – Męczennik w czasie Rewolucji Francuskiej. [dostęp 2011-02-24].
  5. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 326. ISBN 978-83-7318-736-8.
  6. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2011-02-22].