Lista zawodowych mistrzów świata wagi ciężkiej w boksie

Waga ciężka jest klasyczną kategorią boksu zawodowego. Korzeniami sięga do lat dwudziestych XVIII wieku i walk na gołe pięści. Jej dolny limit ulegał licznym zmianom i obecnie wynosi 200 funtów (90,7 kg).

Pierwszym mistrzem świata ery nowoczesnej według Queensberry Rules został w roku 1885 Amerykanin John L. Sullivan. Praktycznie do roku 1978 był uznawany jeden uniwersalny mistrz świata. Po powstaniu nowych organizacji boksu zawodowego, każda uznaje swoich mistrzów świata i prowadzi własne listy bokserów ubiegających się o tytuł. Poniżej zestawiono mistrzów świata czterech podstawowych organizacji boksu zawodowego:

Zdobycie
tytułu		Utrata
tytułu		MistrzOrganizacjaObrona
tytułu
29 sierpnia 18857 września 1892John L. Sullivan Stany ZjednoczoneUniwersalny0

Sullivan został powszechnie uznany za pierwszego mistrza świata ery nowoczesnej po pokonaniu 29 sierpnia 1885 Dominica McCaffreya[1].

7 września 189217 marca 1897James J. Corbett Stany ZjednoczoneUniwersalny1
17 marca 18979 czerwca 1899Bob Fitzsimmons Wielka BrytaniaUniwersalny0
9 czerwca 189913 maja 1905James J. Jeffries Stany ZjednoczoneUniwersalny7

Jeffries ogłosił zakończenie kariery[2].

3 lipca 190523 lutego 1906Marvin Hart Stany ZjednoczoneUniwersalny0

Hart w pojedynku o wakujący tytuł zwyciężył Jacka Roota[3].

23 lutego 190626 grudnia 1908Tommy Burns KanadaUniwersalny11
26 grudnia 19085 kwietnia 1915Jack Johnson Stany ZjednoczoneUniwersalny8
5 kwietnia 19154 lipca 1919Jess Willard Stany ZjednoczoneUniwersalny1
4 lipca 191923 września 1926Jack Dempsey Stany ZjednoczoneUniwersalny5

Po powstaniu w 1921 National Boxing Association (NBA) Dempsey został pierwszym mistrzem tej organizacji po pokonaniu 2 lipca 1921 Georges’a Carpentiera.

23 września 192631 lipca 1928Gene Tunney Stany ZjednoczoneUniwersalny2

Tunney zrezygnował z obrony tytułu, ogłaszając zakończenie kariery 31 lipca 1928.

12 czerwca 193021 czerwca 1932Max Schmeling Rzesza NiemieckaUniwersalny1
21 czerwca 193229 czerwca 1933Jack Sharkey Stany ZjednoczoneUniwersalny0
29 czerwca 193314 czerwca 1934Primo Carnera WłochyUniwersalny2
14 czerwca 193413 czerwca 1935Max Baer Stany ZjednoczoneUniwersalny0
13 czerwca 193522 czerwca 1937James J. Braddock Stany ZjednoczoneUniwersalny0
22 czerwca 19371 marca 1949Joe Louis Stany ZjednoczoneUniwersalny25

Louis ogłosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu.

22 czerwca 194927 września 1950Ezzard Charles Stany ZjednoczoneNBA3
27 września 195018 lipca 1951Ezzard Charles Stany ZjednoczoneUniwersalny4

Charles został uznany za mistrza uniwersalnego, pokonując 27 września 1950 jednogłośnie na punkty Joego Louisa po jego powrocie na ring[4].

18 lipca 195123 września 1952Jersey Joe Walcott Stany ZjednoczoneUniwersalny1
23 września 195227 kwietnia 1956Rocky Marciano Stany ZjednoczoneUniwersalny6

Marciano pozostawił wakujący tytuł, ogłaszając zakończenie kariery.

30 listopada 195626 czerwca 1959Floyd Patterson Stany ZjednoczoneUniwersalny4
26 czerwca 195920 czerwca 1960Ingemar Johansson SzwecjaUniwersalny0
20 czerwca 196025 września 1962Floyd Patterson Stany ZjednoczoneUniwersalny2
25 września 196225 lutego 1964Sonny Liston Stany ZjednoczoneUniwersalny1
25 lutego 196414 września 1964Muhammad Ali Stany ZjednoczoneUniwersalny0

Muhammad Ali został pozbawiony tytułu WBA[5].

14 września 19646 lutego 1967Muhammad Ali Stany ZjednoczoneWBC8
5 marca 19656 lutego 1967Ernie Terrell Stany ZjednoczoneWBA2
6 lutego 19679 maja 1967Muhammad Ali Stany ZjednoczoneUniwersalny (WBA i WBC)1

Ali został pozbawiony tytułu WBA za odmowę służby wojskowej i wyjazdu na wojnę w Wietnamie.

9 maja 19673 lutego 1970Muhammad Ali Stany ZjednoczoneWBC0

Ali zrezygnował z tytułu, umożliwiając jego unifikację w pojedynku Jimmy’ego Ellisa z Joem Frazierem[5].

27 kwietnia 196816 lutego 1970Jimmy Ellis Stany ZjednoczoneWBA1
16 lutego 197022 stycznia 1973Joe Frazier Stany ZjednoczoneUniwersalny4
22 stycznia 197330 października 1974George Foreman Stany ZjednoczoneUniwersalny2
30 października 197415 lutego 1978Muhammad Ali Stany ZjednoczoneUniwersalny10
15 lutego 197818 marca 1978Leon Spinks Stany ZjednoczoneUniwersalny0
18 marca 197815 września 1978Leon Spinks Stany ZjednoczoneWBA0
18 marca 19789 czerwca 1978Ken Norton Stany ZjednoczoneWBC0
9 czerwca 197811 grudnia 1983Larry Holmes Stany ZjednoczoneWBC16
15 września 197827 kwietnia 1979Muhammad Ali Stany ZjednoczoneWBA0
20 października 197931 marca 1980John Tate Stany ZjednoczoneWBA0
31 marca 198010 grudnia 1982Mike Weaver Stany ZjednoczoneWBA2
10 grudnia 198223 września 1983Michael Dokes Stany ZjednoczoneWBA1
23 września 19831 grudnia 1984Gerrie Coetzee Związek Południowej AfrykiWBA0
11 grudnia 198321 września 1985Larry Holmes Stany ZjednoczoneIBF3
9 marca 198431 sierpnia 1984Tim Witherspoon Stany ZjednoczoneWBC0
31 sierpnia 198422 marca 1986Pinklon Thomas Stany ZjednoczoneWBC1
1 grudnia 198429 kwietnia 1985Greg Page Stany ZjednoczoneWBA0
29 kwietnia 198517 stycznia 1986Tony Tubbs Stany ZjednoczoneWBA0
21 września 198519 lutego 1987Michael Spinks Stany ZjednoczoneIBF2
17 stycznia 198612 grudnia 1986Tim Witherspoon Stany ZjednoczoneWBA1
22 marca 198622 listopada 1986Trevor Berbick JamajkaWBC0
22 listopada 19867 marca 1987Mike Tyson Stany ZjednoczoneWBC1
12 grudnia 19867 marca 1987James Smith Stany ZjednoczoneWBA0
7 marca 19871 sierpnia 1987Mike Tyson Stany ZjednoczoneWBA i WBC2
30 maja 19871 sierpnia 1987Tony Tucker Stany ZjednoczoneIBF0
1 sierpnia 19876 maja 1989Mike Tyson Stany ZjednoczoneUniwersalny5
6 maja 198911 stycznia 1991Francesco Damiani WłochyWBO1
6 maja 198910 lutego 1990Mike Tyson Stany ZjednoczoneIBF, WBA i WBC1
11 lutego 199025 października 1990James Douglas Stany ZjednoczoneIBF, WBA i WBC0
25 października 199013 listopada 1992Evander Holyfield Stany ZjednoczoneIBF, WBA i WBC3
11 stycznia 199124 grudnia 1991Ray Mercer Stany ZjednoczoneWBO1
15 maja 19923 lutego 1993Michael Moorer Stany ZjednoczoneWBO0
13 listopada 199214 grudnia 1992Riddick Bowe Stany ZjednoczoneIBF, WBA i WBC0
14 grudnia 19926 listopada 1993Riddick Bowe Stany ZjednoczoneIBF i WBA2
14 grudnia 199224 września 1994Lennox Lewis Wielka BrytaniaWBC3
7 czerwca 199329 października 1993Tommy Morrison Stany ZjednoczoneWBO1
29 października 199319 marca 1994Michael Bentt Stany ZjednoczoneWBO0
6 listopada 199322 kwietnia 1994Evander Holyfield Stany ZjednoczoneIBF i WBA0
19 marca 199411 marca 1995Herbie Hide Wielka BrytaniaWBO0
22 kwietnia 19945 listopada 1994Michael Moorer Stany ZjednoczoneIBF i WBA0
24 września 19942 września 1995Oliver McCall Stany ZjednoczoneWBC1
5 listopada 19944 marca 1995George Foreman Stany ZjednoczoneIBF i WBA0

Foreman został pozbawiony tytułu WBA za odmowę walki z oficjalnym pretendentem Tonym Tuckerem.

4 marca 199529 czerwca 1995George Foreman Stany ZjednoczoneIBF0

Foreman został pozbawiony tytułu IBF.

11 marca 19951 maja 1996Riddick Bowe Stany ZjednoczoneWBO1

Bowe oglosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu.

8 kwietnia 19957 września 1996Bruce Seldon Stany ZjednoczoneWBA1
2 września 199516 marca 1996Frank Bruno Wielka BrytaniaWBC0
16 marca 19967 września 1996Mike Tyson Stany ZjednoczoneWBC0
22 czerwca 19968 listopada 1997Michael Moorer Stany ZjednoczoneIBF2
29 czerwca 199617 lutego 1997Henry Akinwande Wielka BrytaniaWBO2

Akinwande zdobył wakujący tytuł WBO, pokonując Jeremy'ego Williamsa przez nokaut w 3 rundzie. Zrezygnował z tytułu WBO, aby móc zmierzyć się z Lennoxem Lewisem o tytuł WBC[6].

7 września 199624 września 1996Mike Tyson Stany ZjednoczoneWBA i WBC0

Tyson zrezygnował z obrony tytułu WBC.

24 września 19969 listopada 1996Mike Tyson Stany ZjednoczoneWBA0
9 listopada 19968 listopada 1997Evander Holyfield Stany ZjednoczoneWBA2
7 lutego 199713 listopada 1999Lennox Lewis Wielka BrytaniaWBC6
28 czerwca 199726 czerwca 1999Herbie Hide Wielka BrytaniaWBO2
8 listopada 199713 listopada 1999Evander Holyfield Stany ZjednoczoneIBF i WBA2
26 czerwca 19991 kwietnia 2000Witalij Kłyczko UkrainaWBO2
13 listopada 199929 kwietnia 2000Lennox Lewis Wielka BrytaniaIBF, WBA i WBC0

Lewis został pozbawiony tytułu WBA, nie przystępujac do konfrontacji z Johnem Ruizem.

1 kwietnia 200014 października 2000Chris Byrd Stany ZjednoczoneWBO0
29 kwietnia 200022 kwietnia 2001Lennox Lewis Wielka BrytaniaIBF i WBC3
12 sierpnia 20003 marca 2001Evander Holyfield Stany ZjednoczoneWBA0
14 października 20008 marca 2003Wołodymyr Kłyczko UkrainaWBO5
3 marca 20011 marca 2003John Ruiz PortorykoWBA2
22 kwietnia 200117 listopada 2001Hasim Rahman Stany ZjednoczoneIBF i WBC0
17 listopada 20015 września 2002Lennox Lewis Wielka BrytaniaIBF i WBC1

Lennox Lewis ogłosił rezygnację z pasa IBF na podstawie umowy z promotorem Donem Kingiem, który następnie zorganizował pojedynek o wakujący tytuł pomiędzy Chrisem Byrdem i Evanderem Holyfieldem.

5 września 20026 lutego 2004Lennox Lewis Wielka BrytaniaWBC1

Lewis ogłosił zakończenie kariery i rezygnację z tytułu WBC.

14 grudnia 200222 kwietnia 2006Chris Byrd Stany ZjednoczoneIBF4
1 marca 2003luty 2004Roy Jones Jr. Stany ZjednoczoneWBA0

Roy Jones Jr. zrezygnował 20 lutego 2004 z obrony tytułu WBA, wybierając kontynuację kariery w wadze półciężkiej.

8 marca 2003luty 2004Corrie Sanders Południowa AfrykaWBO0

Sanders zrezygnował z obrony tytułu WBO, aby walczyć o wakujący tytuł federacji WBC[7].

luty 200417 grudnia 2005John Ruiz PortorykoWBA3

Ruiz pokonał 13 grudnia 2003 Hasima Rahmana i został tymczasowym mistrzem WBA[8]. Po rezygnacji z tytułu przez Roya Jonesa Jr został awansowany na mistrza regularnego. 30 kwietnia 2005 przegrał z Jamesem Toneyem, który został jednak zdyskwalifikowany po kontroli antydopingowej, a tytuł 17 maja przywrócono Ruizowi[9].

10 kwietnia 20041 kwietnia 2006Lamon Brewster Stany ZjednoczoneWBO3
24 kwietnia 2004listopad 2005Witalij Kłyczko UkrainaWBC1

Witalij Kłyczko ogłosił 9 listopada 2005 rezygnację z tytułu i zakończenie kariery. Powrócił na ring w 2008.

listopad 200512 sierpnia 2006Hasim Rahman Stany ZjednoczoneWBC1

Rahman 13 sierpnia 2005 pokonał Montego Barretteta i został tymczasowym mistrzem WBC. Po rezygnacji z tytułu przez Witalija Kłyczkę został awansowany na mistrza regularnego.

17 grudnia 200514 kwietnia 2007Nikołaj Wałujew RosjaWBA3
1 kwietnia 20064 listopada 2006Siarhiej Lachowicz BiałoruśWBO0
22 kwietnia 200624 lutego 2008Wołodymyr Kłyczko UkrainaIBF5
12 sierpnia 20068 marca 2008Oleg Maskajew RosjaWBC1
4 listopada 20062 lutego 2007Shannon Briggs Stany ZjednoczoneWBO0
2 lutego 200724 lutego 2008Sułtan Ibragimow RosjaWBO1
14 kwietnia 2007lipiec 2008Ruslan Chagayev UzbekistanWBA2

Czagajew 5 lipca 2008 miał bronić tytułu przeciwko Nikołajowi Wałujewowi, jednak ze względu na kontuzję do pojednku nie doszło i 4 lipca zawiesił tytuł[10].

8 marca 200812 października 2008Samuel Peter NigeriaWBC0
30 sierpnia 20087 listopada 2009Nikołaj Wałujew RosjaWBA1

Wałujew o zawieszony przez Czagajewa tytuł 30 sierpnia 2008 zmierzył się z Johnem Ruizem, pokonując go jednogłośnie na punkty[11].

23 lutego 20082 lipca 2011Wołodymyr Kłyczko UkrainaIBF i WBO6
11 października 200815 grudnia 2013Witalij Kłyczko UkrainaWBC9

Witalij Kłyczko ogłosił zakończenie kariery bokserskiej 15 grudnia 2013.

7 listopada 20092 lipca 2011David Haye Wielka BrytaniaWBA2
2 lipca 201128 listopada 2015Wołodymyr Kłyczko UkrainaWBA Super, IBF i WBO18
27 sierpnia 20115 października 2013Aleksandr Powietkin RosjaWBA4

Powietkin zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBA po pokonaniu Ruslana Chagayeva na punkty. Utracił go po porażce z supermistrzem WBA Wołodymyrem Kłyczko.

10 maja 201417 stycznia 2015Bermane Stiverne KanadaWBC0
14 kwietnia 200727 sierpnia 2011Ruslan Chagayev UzbekistanWBA4

Chagayev zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBA po pokonaniu Fresa Oquendo na punkty.

Stiverne zdobył wakujący tytuł mistrza świata WBC po pokonaniu Chrisa Arreoli przez techniczny nokaut w 6. rundzie.

17 stycznia 201522 lutego 2020Deontay Wilder Stany ZjednoczoneWBC6

Deontay Wilder zdobył tytuł mistrza świata WBC po pokonaniu Bermane Stiverne na punkty.

28 listopada 20152016 (oddał pasy bez walki)Tyson Fury Wielka BrytaniaWBA Super, IBO i WBO0
10 grudnia 201631 marca 2018Joseph ParkerNowa Zelandia Nowa ZelandiaWBO2

Tyson Fury zdobył tytuł mistrza świata WBA Super, IBF ,IBO i WBO po pokonaniu Wołodymyra Kłyczki na punkty. Utracił pas IBF w zamian za rewanż z Wołodymyrem Kłyczką, do którego nie doszło. Pozostałe pasy oddał bez walki.

10 kwietnia 20161 czerwca 2019Anthony Joshua Wielka BrytaniaIBF, WBA, IBO, WBO5

Anthony Joshua wywalczył pas IBF wagi ciężkiej, nokautując w drugiej rundzie Amerykanina Charles Martina. 29 kwietnia 2017 dodał do kolekcji brakujące tytuły WBA i IBO, wygrywając w 11 rundzie z Wołodymyrem Kłyczką. 31 marca 2018 zdobył pas WBO, pokonując jednogłośnie na punkty Josepha Parkera.

1 czerwca 2019do grudnia 2019Andy Ruiz Stany ZjednoczoneIBF, WBA, IBO, WBO0

Przypisy

  1. ↑ Lista walk zawodowych Johna L. Sullivana. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)]. (BoxRec.com)
  2. ↑ Biografia Jamesa J. Jeffriesa (BoxRec.com)
  3. ↑ Lista walk zawodowych Marvina Harta. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-11)]. (BoxRec.com)
  4. ↑ Lista walk zawodowych Ezzarda Charlesa. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-29)]. (BoxRec.com)
  5. ↑ a b Biografia Muhammada Ali (BoxRec.com)
  6. ↑ Lista walk zawodowych Henry’ego Akinwande. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-25)]. (BoxRec.com)
  7. ↑ Biografia Corriego Sandersa (BoxRec.com)
  8. ↑ Lista walk zawodowych Johna Ruiza. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (BoxRec.com)
  9. ↑ Biografia Johna Ruiza (BoxRec.com)
  10. ↑ Biografia Rusłana Czagajewa (BoxRec.com)
  11. ↑ Lista walk zawodowych Nikołaja Wałujewa. boxrec.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)]. (BoxRec.com)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Boks zawodowy
Mistrzowie świata według kategorii wagowych
Mistrzowie Europy według kategorii wagowych
Walki o mistrzostwo świata
według kategorii wagowych
Organizacje boksu zawodowego – aktualni mistrzowie
Kalendarium

Boxing pictogram.svg

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States (1912-1959).svg
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flag of Italy (1861–1946).svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of South Africa (1928–1994).svg
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of Jamaica.svg
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Germany (3-2 aspect ratio).svg
Flaga Niemiec o proporcjach 3:2