Lublin R.VIII
Lublin R.VIII | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | samolot rozpoznawczo-bombowy |
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – stałe (kołowe lub pływakowe) |
Załoga | 2 (pilot, obserwator) |
Historia | |
Data oblotu | marzec 1928 |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Liczba egzemplarzy | 6 |
Dane techniczne | |
Napęd | patrz tabela |
Moc | patrz tabela |
Wymiary | |
Rozpiętość | 17 m |
Długość | patrz tabela |
Wysokość | patrz tabela |
Powierzchnia nośna | 76,40 m2 |
Masa | |
Własna | patrz tabela |
Startowa | patrz tabela |
Osiągi | |
Prędkość maks. | patrz tabela |
Prędkość przelotowa | patrz tabela |
Prędkość wznoszenia | patrz tabela |
Pułap | patrz tabela |
Zasięg | patrz tabela |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 karabin maszynowy Vickers kal. 7,69 mm (stały, zsynchronizowany – pilota) 2 karabiny maszynowe Lewis kal. 7,69 mm (ruchome, sprzężone – obserwatora) 300 kg bomb (w wyrzutnikach pod płatem dolnym) | |
Użytkownicy | |
Polska | |
Rzuty | |
Lublin R.VIII – polski samolot liniowy (rozpoznawczo-bombowy) oraz wodnosamolot z okresu międzywojennego, produkcji zakładów Plage i Laśkiewicz budujących samoloty pod oznaczeniem Lublin.
Historia
Na początku lat dwudziestych XX wieku opracowano w Polsce koncepcję lotnictwa liniowego. Do jego zadań należało rozpoznanie sił przeciwnika, bombardowanie i współpraca z własnymi jednostkami na pierwszej linii frontu.
W 1927 roku inż. Jerzy Rudlicki z Zakładów Mechanicznych Plage i Laśkiewicz w Lublinie opracował wspólnie z inż. Jerzym Dąbrowskim i inż. Antonim Uszackim projekt samolotu liniowego, który został oznaczony jako Lublin R.VIII. 14 grudnia 1927 roku podpisano umowę z lotnictwem wojskowym na budowę trzech prototypów tego samolotu.
Pierwszy prototyp oznaczony jako R.VIII/1 został zbudowany już 8 lutego 1928 roku, ale z powodu opóźnienia dostawy francuskiego silnika Farman 12WL oblotu dokonano dopiero w marcu 1928 roku[1]. Po próbach w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa (IBTL) w Warszawie uzyskał on pozytywną opinię z zaleceniem, aby zastosować mocniejszy silnik.
W związku z zaleceniami IBTL, zakupiono we Francji mocniejszy silnik Lorraine-Dietrich 18Kd. Został w niego wyposażony drugi prototyp, oznaczony jako R.VIII/2. Został on oblatany w lipcu 1928 roku[1]. Wykazywał dobre własności pilotażowe i stał się wzorcem do budowy samolotu seryjnego.
13 marca 1929 roku podpisano umowę z lotnictwem wojskowym na budowę 4 seryjnych samolotów Lublin R.VIII a. Pierwszy z tych samolotów wyposażony był w silnik Lorraine-Dietrich (podobnie jak prototyp R.VIII/2) a trzy następne w nowy silnik Hispano-Suiza. Wszystkie samoloty zostały zbudowane w pierwszej połowie 1930 roku.
Samoloty te zostały poddane badaniom w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa, w trakcie których jeden z nich został rozbity. Pozostałe przekazano do jednostek lotniczych. Pomimo dobrego uzbrojenia i wytrzymałości konstrukcji, stwierdzono, że nie spełnia on oczekiwań. Pełne osiągi uzyskiwane były tylko przy minimalnym obciążeniu i ograniczonym zasięgu. Wady te spowodowały, że lotnictwo wojskowe zrezygnowało z dalszych zakupów tego samolotu.
Dyrekcja Zakładów Mechanicznych Plage i Laśkiewicz nie zrezygnowała jednak. Jeszcze w kwietniu 1930 roku zwróciła się do Kierownictwa Marynarki Wojennej z ofertą przebudowy samolotu Lublin R.VIII a na wodnosamolot pływakowy. W 1931 Marynarka Wojenna po zapoznaniu się z ofertą zamówiła w zakładach 4 wodnosamoloty. Umowę podpisano 26 lutego 1932 roku.
W 1932 roku zbudowano pierwszy z nich, wyposażony w silnik Lorraine-Dietrich. Nosił on oznaczenie R.VIII bis. Następne dwa, wyposażone w silnik Hispano-Suizo, nosiły oznaczenie R.VIII ter. Czwarty został rozebrany na części zamienne. Wodnosamoloty Lublin R.VIII czasami są również nazywane Lublin R.VIII hydro.
Z powodu rozpoczęcia budowy samolotów Lublin R.XIII, w 1932 roku zrezygnowano z dalszego rozwoju tej konstrukcji. Łącznie z prototypami wyprodukowano 6 samolotów Lublin R.VIII wszystkich odmian[1].
W 2015 roku z dna Zatoki Puckiej wydobyto pozostałości wodnosamolotu Lublin R.VIIIter/hydro o numerze bocznym 803[2]. Część szkieletu, silnik i śmigło można obejrzeć w Muzeum MDLOT w Pucku.
Użycie w lotnictwie polskim
Samoloty Lublin R.VIII były budowane dla polskiego lotnictwa wojskowego oraz lotnictwa Marynarki Wojennej. W lotnictwie wojsk lądowych używano ich w zasadzie tylko do lotów ćwiczebnych. Dwa samoloty w wersji pływakowej, użytkowane były przez Morski Dywizjon Lotniczy w Pucku do roku 1938. W I Eskadrze Dalekiego Rozpoznania stosowano je do zadań rozpoznawczych i bombardowania. Następnie zostały przeniesione do eskadry szkolno-treningowej, gdzie przetrwały do 1939 roku. Samoloty zostały zniszczone 8 września 1939 roku, przez lotnictwo niemieckie, w rejonie Chałup na Półwyspie Helskim.
Samoloty Lublin R.VIII wykorzystywano także w sporcie lotniczym. Prototyp R.VIII/2 wziął udział w sierpniu 1928 roku w II Locie Małej Ententy i Polski, uzyskując dobrą opinię i zajmując najlepsze miejsce wśród polskich załóg[1]. W 1930 roku, w kolejnym Locie Małej Ententy i Polski, wzięły udział dwa samoloty R.VIIIa i R.VIII/2[1]. Samolot pilotowany przez H. Skrzypińskiego zajął w nim 7. miejsce, a drugi samolot pilotowany przez E. Wyrwickiego – 9.
Opis konstrukcji
Samolot Lublin R.VIII był dwumiejscowym samolotem o konstrukcji mieszanej w układzie dwupłata.
Kadłub drewniany o konstrukcji kratownicowej. Kadłub przy silniku kryty blachą duralową, a dalej kryty sklejką. Z przodu kadłuba znajdował się silnik rzędowy, za nim zbiornik paliwa z urządzeniem do jego szybkiego opróżniania w razie wybuchu pożaru. Za zbiornikiem paliwa znajdowała się odkryta kabina pilota osłonięta z przodu wiatrochronem. Bezpośrednio za nią znajdowała się również odkryta kabina obserwatora wyposażona w obrotnicę dla dwóch sprzężonych karabinów maszynowych. Na końcu kadłuba umieszczono drewniane usterzenie klasyczne kryte płótnem.
Płaty miały konstrukcję drewnianą, dwudźwigarową i kryte były płótnem. Komora płatów połączona była dwiema parami równoległych słupków i usztywniona cięgnami i taśmami stalowymi. Lotki znajdowały się tylko na górnym płacie.
Podwozie w wersji lądowej było klasyczne stałe z płozą ogonową. W wersji wodnosamolotu podwozie stanowiły dwa pływaki metalowe wielogrodziowe firmy Short przymocowane do płata dolnego wieloma zastrzałami z rur stalowych. Każdy z pływaków miał wyprofilowane dno i ster wodny.
Napęd samolotu stanowił silnik rzędowy, śmigło metalowe dwułopatowe.
Dane lotno-taktyczne
Wersja | R.VIII/1 | R.VIII/2 | R.VIII a | R.VIII bis | R.VIII ter |
Silnik rzędowy | Farman 12WL o mocy 550 KM (404 kW) | Lorraine-Dietrich 18Kd o mocy 650 KM (478 kW) | Hispano-Suiza 12Lb o mocy 650 KM (478 kW) | Lorraine-Dietrich 18Kd o mocy 650 KM (478 kW) | Hispano-Suiza 12Lb o mocy 650 KM (478 kW) |
Rozpiętość [m] | 17,00 | 17,00 | 17,00 | 17,00 | 17,00 |
Długość [m] | 10,92 | 11,12 | 11,12 | 12,06 | 12,06 |
Wysokość [m] | 4,50 | 4,50 | 4,50 | 5,33 | 5,33 |
Powierzchnia nośna [m²] | 76,40 | 76,40 | 76,40 | 76,40 | 76,40 |
Masa własna [kg] | 2000 | 2200 | 2457 | 2919 | 2790 |
Masa całkowita (w locie) [kg] | 3550 | 4200 | 3500 | 4300 | 4170 |
Prędkość maksymalna [km/h] | 180 | 220 | 225 | 200 | 205 |
Prędkość przelotowa [km/h] | ? | ? | 200 | 175 | 180 |
Prędkość wznoszenia [m/s] | ? | ? | 5,25 | 3,50 | 3,80 |
Pułap [m] | 6000 | 6800 | 5770 | 4000 | 4200 |
Zasięg [km] | 900 | 1550 | 600 z dodatkowym zbiornikiem 1720 | 800 | 800 |
Przypisy
- ↑ a b c d e Morgała 2003 ↓, s. 123-124.
- ↑ Bartosz Gondek Historyczna sensacja i awantura o samolot z dna zatoki. "To piractwo archeologiczne"
Bibliografia
- Tomasz Jerzy Kowalski: Godło i barwa w lotnictwie polskim 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0616-0.
- Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985, s. 144-147. ISBN 83-206-0478-8.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939. Warszawa: Bellona, 2003. ISBN 83-11-09319-9.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Polski samolot rozpoznawczo-bombowy Lublin R.VIII
Pięciu lotników 3. Pułku Lotniczego w Poznaniu przed samolotem Lublin R-VIIIa z silnikiem Hispano-Suiza.
Lublin R-VIII 3-view drawing from L'Aérophile September,1928
Samolot Lublin R-VIII na lotnisku.
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Francuski 12-cylindrowy silnik rzędowy Farman 12 We z 1924 r. ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.