Maryna Okęcka-Bromkowa
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | dziennikarka, literatka, folklorystka |
Odznaczenia | |
Maryna Okęcka-Bromkowa (ur. 26 czerwca 1922 w Uściługu, zm. 15 października 2003 w Olsztynie) – dziennikarka, literatka, folklorystka.
Życiorys
Do końca II wojny światowej
Urodziła się na Wołyniu, jako córka Bronisława Okęckiego i Heleny z domu Pomianowskiej. Ukończyła Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w Jazłowcu pod Buczaczem w Małopolsce Wschodniej (dzisiaj w obwodzie tarnopolskim, zachodnia Ukraina).
Niewiele wiadomo o tym, co robiła w czasie II wojny światowej. Po wyzwoleniu trafiła na Ziemie Odzyskane. Najpierw, do 1948, pracowała w Bytomskich Zakładach Budowy Maszyn w Katowicach, następnie przyjechała do Olsztyna, gdzie pracowała w Banku Inwestycyjnym.
Praca dziennikarska
W 1956 podjęła pracę dziennikarki w Polskim Radiu Olsztyn. W swej pracy dziennikarskiej podjęła temat folkloru Warmii i Mazur. Zgromadziła bogatą taśmotekę pieśni i gawęd, ratując je w ten sposób przed zapomnieniem. Ponad 200 nagranych przez nią taśm trafiło do Muzeum Narodowego w Warszawie. Była autorką wielu programów radiowych, m.in. Tropami ludzi i pieśni. Za pracę w radiu przyznano jej Złoty Mikrofon. W latach 1965–1981 należała do PZPR[1].
Działalność literacka
Pracę literacką zaczęła od wierszy, drukowanych najpierw w lokalnej prasie. Potem już zwróciła się w stronę prozy. Wydała trzy tomy legend, gawęd i pieśni zebranych na Warmii i Mazurach, przy czym Śpiewa wiatr od jezior (1966) opatrzyła własnym wstępem, zawierającym zarys badań nad folklorem Warmii i Mazur.
Kilkukrotnie był wznawiany jej zbiór baśni i legend Nad jeziorem bajka śpi (1971). Pisała też powieści, w których wspomnienia z dzieciństwa łączyła ze współczesnymi sprawami regionu. Pierwsza, Sekretarzyk babuni (1970), opisuje egzotykę rodowych tradycji wołyńskiego ziemiaństwa. Druga to Święto od cholery, czyli gawęda współczesna (1976); trzecia, Historia familii z Marciszek (1979), to saga rodzinna obejmująca cztery pokolenia na przestrzeni stu lat.
W latach 1971–1981 Maryna Okęcka-Bromkowa była członkiem Związku Literatów Polskich.
W 1982 odeszła na emeryturę. Od tego czasu publikowała głównie na łamach dwutygodnika Posłaniec Warmiński.
Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Olsztynie (Kw. 10A rząd 2 grób 2)[2].
Działalność społeczna
Z jej inicjatywy powstały Izby Regionalne i Leśne w Jaśkowie, Parlezie Wielkiej, Rucianem-Nidzie, Wrzesinie i Spychowie.
Nagrody i odznaczenia
Za działalność dziennikarską, literacką i społeczną została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[1], była także dwukrotnie nagradzana przez Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej.
Wybrane publikacje
- 1962: Nad jeziorem bajka śpi (zbiór baśni i legend)
- 1965: Z kolankiem i bez (gawędy myśliwskie)
- 1966: Śpiewa wiatr od jezior (zbiór pieśni)
- 1970: Sekretarzyk babuni (powieść)
- 1975: Święto od cholery, czyli gawęda współczesna (powieść)
- 1979: Historia familii z Marciszek (saga rodzinna)
- Kurtyna w górę (reportaże)
- Wileńska dorożka (reportaże)
- Kresowe madonny (poezje)
- Sanktuarium tarnorudzkiego Jezusa Miłosiernego w Zielonce Pasłęckiej, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1989
- 1993: Oberża polska (zbiór przepisów kulinarnych)
- 1997: Deszczem wiatr podszył sukmanę (liryki dziecięce)
Przypisy
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 689. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Znani i zasłużeni na Cmentarzu przy ul. Poprzecznej, ZCK Olsztyn. zck.olsztyn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)].
Bibliografia
- Jan Chłosta, Słownik Warmii, Olsztyn: „Littera”, 2002, ISBN 83-914158-5-6, OCLC 830456403 .
- Tadeusz Oracki: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970. Olsztyn, 1975.
- Józef Jacek Rojek: Pióro i Pamięć. 50-lecie Oddziału Związku Literatów Polskich 1955-2005. Olsztyn, 2005.
Linki zewnętrzne
- Okęcka-Bromkowa Maryna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-09-22] .
- Maryna Okęcka-Bromkowa - dziennikarka, pisarka, przyjaciel