Oeffag C.I
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Austro-Węgry | |
Producent | Oeffag | |
Typ | samolot rozpoznawczy | |
Konstrukcja | dwupłat, konstrukcja drewniana | |
Załoga | 2 | |
Historia | ||
Data oblotu | 1915 | |
Liczba egzemplarzy | 20 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 1 silnik rzędowy Austro-Daimler | |
Moc | 113 kW (150 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 14,58 m | |
Długość | 8,4 m | |
Wysokość | 3,27 m | |
Powierzchnia nośna | 54 m² | |
Masa | ||
Własna | 860 kg | |
Startowa | 1350 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 125-130 km/h | |
Prędkość wznoszenia | 2 m/s | |
Pułap | 4500 m | |
Zasięg | 700 km | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
Austro-Węgry, Polska |
Oeffag C.I (Öffag C.I) – austro-węgierski samolot rozpoznawczy zbudowany w Österreichische Flugzeugfabrik A.G. Wykorzystywany przez K.u.k. Luftfahrtruppen podczas pierwszej wojny światowej i lotnictwo Wojska Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej.
Historia
Na bazie produkowanych dwumiejscowych samolotów Albatros i Hansa-Brandenburg zakłady Österreichische Flugzeugfabrik A.G. opracowały w 1915 roku własną konstrukcję. W odróżnieniu od pierwowzoru Oeffag miał mniejsze nachylenie słupków międzyskrzydłowych i wznios płatów. Samolot nie spełnił oczekiwań K.u.k. Luftfahrtruppen i po wyprodukowaniu pierwszej serii produkcyjnej liczącej tylko 20 egzemplarzy (o numerze seryjnym 51) zaprzestano produkcji[1]. Samoloty przesunięto do zadań szkoleniowych i łącznikowych[2].
Użycie w lotnictwie polskim
W lotnictwie odrodzonego Wojska Polskiego użytkowano cztery egzemplarze tego samolotu, które zostały zdobyte na lotniskach we Lwowie i Krakowie[2]. Dwa były na stanie 3. eskadry lotniczej bojowej a pozostałe dwa użytkowała Krakowska Szkoła Pilotów[3]. Loty bojowe z ich użyciem wykonywano do jesieni 1919 roku, w szkole pilotów były użytkowane do sierpnia 1920 r.[4]
9 sierpnia 1920 roku jeden z wykorzystywanych w szkole pilotów Oeffagów uległ katastrofie, w wyniku której zginął instruktor sierż. pil. Józef Jaworski i uczeń pil. Antoni Radziwiłł[5].
Konstrukcja
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej. Kadłub o przekroju prostokątnym, kabina załogi otwarta. Skrzydła dwudzielne, komora płatów dwuprzęsłowa, usztywniona słupkami i naciągami z linek. Lotki tylko na płacie górnym, napęd lotek linkowy. Na górnym płacie był zamontowany zbiornik opadowy. Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową. Napęd – silnik rzędowy Austro-Daimler (Skoda) o mocy 150 KM (113 kW), chłodzony wodą. Skrzynkowa chłodnica była zamontowana na górnym płacie[5].
Przypisy
- ↑ Chołoniewski, Bączkowski 1987 ↓, s. 20.
- ↑ a b Aeroplan 1'94 ↓, s. 31.
- ↑ Morgała 1997 ↓, s. 121.
- ↑ Oeffag C-I, 1915 (pol.). samolotypolskie.pl. [dostęp 2020-02-25].
- ↑ a b Oeffag C I (Öffag C I) (pol.). bequickorbedead.com. [dostęp 2020-02-25].
Bibliografia
- Tomasz Kopański: Samoloty Oeffag w lotnictwie polskim. „Aeroplan : ilustrowany magazyn lotniczy”. 1'94, 1994. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1232-8839. OCLC 68756948.
- Krzysztof Chołoniewski, Wiesław Bączkowski: Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, seria: Barwa w lotnictwie polskim. Tomik 6. ISBN 83-206-0566-0. OCLC 830086221.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924. Warszawa: Bellona, Lampart, 1997. ISBN 83-86776-34-X. OCLC 313074530.
Media użyte na tej stronie
↑ Civil flag or Landesfarben of the Habsburg monarchy (1700-1806)
↑ Merchant ensign of the Habsburg monarchy (from 1730 to 1750)
↑ Flag of the Austrian Empire (1804-1867)
↑ Civil flag used in Cisleithania part of Austria-Hungary (1867-1918)
House colours of the House of Habsburg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).