PZL.43

PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)
Ilustracja
PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)
Dane podstawowe
Państwo Polska
ProducentPaństwowe Zakłady Lotnicze
Typsamolot rozpoznawczo-bombowy
Konstrukcjadolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga3 (pilot, obserwator-bombardier, strzelec pokładowy)
Historia
Data oblotu1936
Lata produkcji19371939
Wycofanie ze służby1945
Dane techniczne
Napęd1 silnik gwiazdowy Gnôme-Rhône 14Kfs (PZL.43A)
1 silnik gwiazdowy Gnôme-Rhône 14NO1 (PZL.43B)
Moc930 KM (684 kW) (PZL.43A)
980 KM (721 kW) (PZL.43B)
Wymiary
Rozpiętość13,95 m
Długość9,95 m
Wysokość3,30 m
Powierzchnia nośna26,80 m²
Masa
Własna2 200 kg
Startowa3 525 kg
Osiągi
Prędkość maks.365 km/h
Prędkość wznoszenia7,5 m/s
Pułap8 500 m
Zasięg1 250 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe PWU wz. 33 kal. 7,9 mm (w wersji B: PWU wz. 36) (stałe pilota, umieszczone symetrycznie po obu stronach silnika, zsynchronizowane)
2 karabiny maszynowe kal. 7,7 mm Vickers F (ruchome, jeden w gondoli podkadłubowej, drugi na tylnym stanowisku strzeleckim)
700 kg bomb pod środkową częścią płata (w zestawieniu: 6 bomb 100 kg i 2 bomby 50 kg albo 8 bomb 50 kg i 24 bomby 12,5 kg)
Wyposażenie dodatkowe
radiostacja pokładowa
aparaty fotograficzne
Użytkownicy
Bułgaria, Polska

PZL.43 bułg. Чайка (Mewa)polski samolot rozpoznawczo-bombowy, wersja eksportowa samolotu PZL.23 Karaś. Zaprojektowany i zbudowany w 1936 roku w Państwowych Zakładach Lotniczych.

Historia

W 1936 roku, w związku z chęcią zakupienia przez Bułgarię samolotów PZL.23 Karaś, lecz z mocniejszym, zakupionym przez nią we Francji silnikiem gwiazdowym Gnôme-Rhône 14 Kfs, inż. Henryk Malinowski opracował zmodyfikowaną wersję samolotu PZL.23 Karaś z tym silnikiem. Zmodyfikowany samolot otrzymał oznaczenie PZL.43.

Większa masa silnika zastosowanego w samolocie zmusiła konstruktora do zwiększenia długości kadłuba w części środkowej z kabiną. Nowy samolot otrzymał ponadto zmodyfikowaną kabinę załogi, bardziej przeszkloną, o przekroju owalnym zamiast trapezowego. Samolot ten otrzymał nowe trójłopatowe śmigło metalowe GR nastawne na ziemi. Wzmocniono również jego uzbrojenie, wprowadzając drugi karabin maszynowy dla pilota.

Samolot ten zakupiła 9 kwietnia 1936 r. Bułgaria w ilości 12 sztuk. Zostały one dostarczone do Bułgarii w kwietniu i maju 1937 roku. Samoloty te zyskały sobie dobrą opinię wśród bułgarskich pilotów. Następnie 31 marca 1938 r. rząd Bułgarii zakupił 42 samoloty, z tym, że miały to być samoloty z mocniejszym silnikiem Gnôme-Rhône 14N01. Samoloty te otrzymały oznaczenie PZL.43A. Maszyny miały być dostarczone do Bułgarii do początków sierpnia 1939 roku. Nastąpiło jednak opóźnienie dostawy i do końca sierpnia 1939 roku wysłano do Bułgarii 36 samolotów, natomiast ostatnie 6 sztuk było niemal przygotowane do wysyłki, lecz wybuch wojny spowodował, że nie zostały wysłane.

W 1940 roku Bułgaria otrzymała jeszcze jeden egzemplarz tego samolotu od Niemców. Był to samolot, który Niemcy zdobyli w Warszawie, a następnie w październiku 1939 roku wywieźli do Instytutu Technicznego Luftwaffe w Rechlinie, a po jego zbadaniu i wyremontowaniu w wytwórni PZL w Mielcu, przekazali do Bułgarii.

Samoloty te były wykorzystywane przez lotnictwo bułgarskie przez cały okres II wojny światowej, m.in. do zwalczania partyzantów.

W lotnictwie bułgarskim samoloty PZL.43 pozostawały do początków 1945 r. Ostatnie egzemplarze skasowano i złomowano latem 1946[1].

Użycie samolotu w lotnictwie polskim

1 września 1939 roku przygotowane już do wysyłki do Bułgarii 6 samolotów PZL.43A zostało wypakowanych i zmontowanych. Część samolotów po zmontowaniu odesłano na lotnisko polowe na Bielany, gdzie w dniu 4 września 1939 roku przejęli je piloci 41 eskadry rozpoznawczej Armii „Modlin”. Samoloty te wykonywały loty rozpoznawcze i bojowe, atakując kolumny wojsk niemieckich w rejonie działania armii. Wszystkie zostały jednak zniszczone przez Niemców. Ostatni z nich rozbił się w dniu 12 września 1939 roku w trakcie lądowania na lotnisku w Brześciu nad Bugiem, samolot był już uszkodzony po ostrzelaniu go przez samolot Messerschmitt Bf 109E.

Dwa samoloty PZL.43A, jeszcze nie w pełni zmontowane, zostały zniszczone w dniu 4 września 1939 roku na terenie zakładów PZL.

Przypisy

  1. A. Glass, W. Mazur, PZL.43 Czajka. Eksportowa wersja Karasia; artykuł zamieszczony w piśmie Militaria, nr 1/1999, s. 43

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of Poland (1918-1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of Poland (1918–1921).svg
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
PZL.43.jpg
Polish light bomber PZL.43.