Papirus z Derveni
Papirus z Derveni – najstarszy znany zachowany manuskrypt w dziejach literatury europejskiej (datowany na 340 p.n.e.), zapisany na papirusie. Został znaleziony w 1962 niedaleko Salonik w grobowcu bogatego Macedończyka, być może dobrze wykształconego dostojnika, możliwe, że wyznawcy orfizmu[1]. W roku 2015 został wpisany na listę UNESCO Pamięć Świata[2].
Dzieło ma formę 266 zwęglonych elementów zwoju papirusowego ułożonego w tzw. kolumny. Prawdopodobnie miał spłonąć wraz ze swoim właścicielem na stosie pogrzebowym, ale najpewniej spadł z niego i nie uległ całkowitemu zniszczeniu[1].
Jest to fragment traktatu teologicznego, będącego alegorycznym komentarzem do napisanego heksametrem wiersza orfickiego, którego autorem miał być sam Orfeusz. Prawdopodobnie tekst ten powstał w kręgu greckiego filozofa Anaksagorasa w drugiej połowie V wieku p.n.e.
Przypisy
- ↑ a b Mariusz Grabowski, Jakie tajemnice kryje rękopis z Derveni?, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 14.1.2022, s. 22
- ↑ New inscriptions on the International Memory of the World Register (2014-2015). unesco.org. [dostęp 2015-10-11]. (ang.).