Parteniusz (Czertkow)

Parteniusz
Pawieł Czertkow
Arcybiskup woroneski i zadoński
Ilustracja
Kraj działaniaRosja
Data i miejsce urodzenia10 sierpnia 1782
Moskwa
Data i miejsce śmierci5 sierpnia 1853
Woroneż
Biskup woroneski i zadoński
Okres sprawowania1850–1853
Wyznanieprawosławne
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
InkardynacjaEparchia woroneska i zadońska
Śluby zakonne28 października 1810
Diakonatdo 1811
Prezbiteratdo 1811
Sakra biskupia21 sierpnia 1821
Sukcesja apostolska
Data konsekracji21 sierpnia 1821
MiejscowośćMoskwa
MiejsceSobór Zaśnięcia Matki Bożej
KonsekratorFilaret (Drozdow)
WspółkonsekratorzyJonasz (Wasiljewski), Pafnucy, Dosyteusz (Picchelauri), Atanazy (Tielatjew)

Parteniusz, imię świeckie Paweł Wasiljewicz Czertkow, także Wasiljew-Czertkow (ur. 10 sierpnia 1782 w Moskwie, zm. 5 sierpnia 1853 w Woroneżu) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył studia teologiczne w Akademii Słowiańsko-Grecko-Łacińskiej w Moskwie w 1803, po czym został w niej zatrudniony w charakterze wykładowcy. 28 października 1810 złożył wieczyste śluby mnisze, po czym został zaliczony w poczet mnichów monastyru Dońskiego w Moskwie oraz mianowany naczelnym kaznodzieją Akademii. Rok później został prefektem uczelni, a następnie przełożonym monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Moskwie, z godnością archimandryty. W 1814 został przeniesiony do Monasteru Łużeckiego w Możajsku, także w charakterze przełożonego, został również rektorem Wifańskiego Seminarium Duchownego. W 1817 został rektorem seminarium duchownego w Moskwie, a następnie także przełożonym Monasteru Zaikonospasskiego[1]. Od 1818 należał do konferencji (rady) Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1819 został przełożonym Monasteru Dońskiego i wszedł do konsystorza eparchii moskiewskiej[1].

21 sierpnia 1821 przyjął chirotonię biskupią i został ordynariuszem eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej. W 1833 za pracę dla Cerkwi otrzymał godność arcybiskupa. We Włodzimierzu odnowił rezydencję biskupią, remontował również cerkwie i dbał o poziom moralny miejscowego duchowieństwa. Wspierał finansowo ubogich, w szczególności sieroty po zmarłych duchownych. Wysoko cenił go metropolita moskiewski Filaret[1]. W 1850 przeniesiony na katedrę woroneską i zadońską, sprawował urząd przez trzy lata, do śmierci. Został pochowany w soborze Zwiastowania w Woroneżu w kompleksie monasteru Zwiastowania i św. Mitrofana[1].

Przypisy

  1. a b c d Парфений (Чертков). [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Media użyte na tej stronie

Parthenius (Chertkov).jpg
Парфений (Чертков), еп. Владимирский. Литография. Сер. XIX в. (РГИА)