Personalizm chrześcijański
| ||||||||||||||||
Personalizm chrześcijański (personalizm katolicki) – prąd w filozofii chrześcijańskiej, obecny w katolicyzmie w XX wieku od ok. 1930 r. Zakłada postawienie w centrum badań filozoficznych osoby człowieka, a nie społeczności. Personalizm ten interpretował religię jako więź osobową człowieka z Bogiem.
Historia
Za początki personalizmu można uznać poglądy Arystotelesa, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, w których za podstawę rzeczywistości uznawano osobę ludzką. Od personalizmu, z punktu widzenia antropologii filozoficznej, ukształtowała się jego odmiana, wewnętrznie zróżnicowana nowa interpretacja tomizmu św. Tomasza z Akwinu zwana personalizmem chrześcijańskim. Nowy personalizm postuluje podporządkowanie całego życia społecznego dobru osób, uznając je za przejaw wyjątkowo doskonałego bytu.
Wybrani filozofowie personalizmu
- Czesław Stanisław Bartnik
- Mieczysław Gogacz
- Stanisław W. Kowalczyk (ur. 1932) - jest dość uniwersalnym filozofem, którego zainteresowania badawcze obejmują następujące dziedziny: metafizyka, teodycea, religiologia, antropologia społeczna i aksjologiczna oraz filozofia kultury[1]. Do wszystkich tych obszarów wiedzy podchodzi badając prawdę o osobie, stąd zalicza się go do personalistów chrześcijańskich. Jego styl filozofowania określa się czasami jako personalizm realistyczno-dynamiczny[2].
- Gabriel Marcel
- Jacques Maritain
- Emmanuel Mounier
- Antoni Jozafat Nowak
- Edith Stein
- Tadeusz Styczeń
- Pierre Teilhard de Chardin
- Józef Tischner
- Karol Wojtyła
Zobacz też
Przypisy
- ↑ E. Balawajder. Ks. profesor Stanisław Kowalczyk: człowiek – uczony – nauczyciel. W: Ku prawdzie i we wspólnocie człowieka i Boga. Studia dedykowane Księdzu Stanisławowi Kowalczykowi. Red. E. Balawajder i in. Lublin 1997 s. 9-23.
- ↑ P. Mrzygłód. Stanisław Kowalczyk. Nurty personalizmu. Od Augustyna do Wojtyły (recenzja). „Wrocławskie Studia Teologiczne”. Nr 2. 19 (2011), s. 222-3. Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu. ISSN 1231-1731.
Bibliografia
- Galarowicz J.: Człowiek jest osobą. Podstawy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły. Wyd. 2 (uzupełnione). Kęty: ANTYK - Marek Derewiecki, 2000, s. 311. ISBN 83-88524-03-8.
- Kowalczyk St.: Nurty personalizmu. Od Augustyna do Wojtyły. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2010, s. 246.
- Mrzygłód P.. Stanisław Kowalczyk. Nurty personalizmu. Od Augustyna do Wojtyły (recenzja). „Wrocławskie Studia Teologiczne”. Nr 2. 19 (2011), s. 222-224. Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu. ISSN 1231-1731.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.jpg)