Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor
Kardynał prezbiter | ||
![]() | ||
| ||
Kraj działania | Hiszpania | |
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1671 Madryt | |
Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1761 Madryt | |
Patriarcha Indii Zachodnich | ||
Okres sprawowania | 1734-1761 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Sakra biskupia | 9 maja 1734 | |
Kreacja kardynalska | 10 kwietnia 1747 Benedykt XIV | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Data konsekracji | 9 maja 1734 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Domingo Valentín Guerra Arteaga y Leiba | ||||||||||||
Współkonsekratorzy | Benito Madueño y Ramos Dionisio Francisco Mellado Eguíluz | ||||||||||||
|
Álvaro Eugenio de Mendoza Caamaño y Sotomayor (ur. 14 listopada 1671 w Madrycie, zm. 23 stycznia 1761 tamże) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, Patriarcha Zachodnich Indii.
Życiorys
Pochodził z arystokratycznego rodu. Święcenia kapłańskie przyjął w lipcu 1715. 20 stycznia 1734 został wybrany patriarchą Zachodnich Indii i tytularnym biskupem Farsalos. Sakrę biskupią otrzymał 9 maja 1734 w Madrycie z rąk arcybiskupa Domingo Valentína Guerry Arteagi y Leiby (współkonsekratorami byli biskupi Benito Madueño Ramos i Dionisio Mellado Eguíluz). 10 kwietnia 1747 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynała prezbitera. Nie brał udziału w konklawe wybierającym Klemensa XIII.