Portal:Kultura

Azulejo – cienkie ceramiczne płytki, najczęściej kwadratowe, pokryte nieprzepuszczalnym i błyszczącym szkliwem. Powierzchnia azulejo jest jedno lub wielokolorowa, gładka lub z fakturą. Płytek azulejo używano jako elementów mozaik składających się z wielu, czasem ponad kilku tysięcy elementów, pokrywających całe ściany, oraz jako oddzielnych kompozycji dekoracyjnych. Motywy wykonywane z azulejo miały postać scen historycznych, mitologicznych, ikonografii religijnej, oraz całej gamy elementów dekoracyjnych zarówno geometrycznych jak i roślinnych.

    Portal:Sztuka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Sztuka współczesna

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny sztuki

Literatura bizantyńska za panowania dynastii heraklijskiej – okres literatury bizantyńskiej rozpoczynający się wstąpieniem na tron cesarza Herakliusza w 610 roku, a zakończony przejęciem władzy przez dynastię izauryjską w 717 roku.

Lata panowania cesarza Herakliusza (610-641) zaowocowały twórczością kilku wybitnych autorów. Działał wówczas historyk Teofilakt Symokatta, autor Historii świata, dziejów Bizancjum w latach 582-602 oraz cieszących się dużą poczytnością Listów obyczajowych sielskich i miłosnych. Dziejom zmagań cesarza Herakliusza z Persami poświęcił swą twórczość Jerzy Pizydes, autor licznych poematów historycznych. Pizydes pisał też poematy filozoficzno-dogmatyczne i epigramaty. Najwybitniejszym teologiem tego okresu był Maksym Wyznawca. W swoich pismach Do Marisa, O duszy i w Listach zwalczał monofizytyzm i monoteletyzm. Pozostawił po sobie również pisma egzegetyczne, liturgiczne i ascetyczne. Wybitnym teologiem tego okresu był też patriarcha Jerozolimy Sofroniusz, obrońca ortodoksji, poeta i hagiograf. Najwybitniejszym hagiografem I połowy VII wieku był biskup Leoncjusz z Neapolis, autor pisanych dla ludu żywotów świętych mnichów. Za panowania Herakliusza działał też w Konstantynopolu wybitny filolog Jerzy Chojrobosk i medycy: Paweł z Eginy, Teofil Protospatar i Stefan z Aten. Z tego okresu pochodzą też dwie kroniki: Kronika świata Jana Antiochijczyka oraz Kronika Wielkanocna.

Najwybitniejszym twórcą drugiej połowy VII wieku był poeta Andrzej z Krety, biskup, twórca wielu kanonów, w tym słynnego Wielkiego kanonu. W drugiej połowie stulecia żył i tworzył również Anastazy Synaita, wybitny teolog, świadek ostatniej fazy sporu ortodoksji z monoteletyzmem. Jan Nikiu napisał zaginioną Kronikę świata, a Trajan Patrycjusz Zwięzłą kronikę. Na początku następnego stulecia działał w Konstantynopolu filolog Horapollon i jego uczeń Tymoteusz z Gazy.

    Portal:Literatura

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Literatura

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny literatury

Portale związane z literaturą: Komiks · Śródziemie · William Szekspir · Bibliologia

Jest to najpopularniejsze dzieło Rossiniego i jedna z najczęściej wystawianych oper. Doskonałe, pełne akcji i humoru libretto łączy się z piękną muzyką, dającą pole do popisu śpiewakom. Szczególnie znana jest uwertura, często grana jako odrębny utwór na koncertach symfonicznych, oraz arie: Largo al factotum, Una voce poco fa i La calunnia (aria o plotce).

Historia jest kontynuowana w Weselu Figara – kolejnej sztuce Beaumarchais'go i operze Wolfganga Amadeusa Mozarta z 1786 roku.

    Portal:Muzyka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Muzyka i muzykologia

Zapraszamy do współpracy:

Dzieło Pera Fly uzyskało w zasadniczej większości przychylne recenzje krytyków, które w szczególności dostrzegały wyróżniającą się rolę Eddy Magnason, wcielającą się w postać piosenkarki. Film otrzymał jedenaście nominacji do nagrody Guldbagge, zdobywając ostatecznie cztery nagrody w kategoriach Najlepsza aktorka pierwszoplanowa, Najlepszy reżyser, Najlepszy aktor drugoplanowy oraz Najlepsze kostiumy.

    Portal:Film

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Filmy

Zapraszamy do współpracy:

Portale filmowe: Gwiezdne wojny · Seriale animowane

Podróż (oryginalnie Journey) – niezależna gra komputerowa wyprodukowana przez amerykańskie studio Thatgamecompany na PlayStation 3. Miała premierę 13 marca 2012 roku za pośrednictwem systemu dystrybucji cyfrowej PlayStation Network. W Podróży gracz przejmuje kontrolę nad ubraną w szatę postacią znajdującą się na rozległej pustyni. W trakcie podróży może spotkać innych graczy; dwaj grający mają możliwość wzajemnej pomocy, lecz nie mogą komunikować się ze sobą przy użyciu mowy czy tekstu, jak również nie znają nazwy drugiego gracza. Jedyną formą komunikacji pomiędzy dwójką graczy jest muzyczne brzmienie, które przemienia matowe strzępy szaty, znalezione w trakcie progresji w rozgrywce, w pełne życia obiekty, co pozwala na kontynuowanie rozgrywki. Postać w szacie nosi na sobie szal, który po wypełnieniu strzępami sukna umożliwia graczowi lot w powietrzu.

Twórcy gry starali się wzbudzić w graczu uczucie małości i zdumienia, a także stworzyć więź emocjonalną pomiędzy anonimowymi graczami. Muzyka, skomponowana przez Austina Wintory'ego, w sposób dynamiczny reaguje na działania gracza, stanowiąc spójny motyw budujący klimat gry. Recenzenci gry chwalili oprawę audiowizualną, nazywając ją poruszającym i budzącym emocje doznaniem. Podróż zdobyła szereg nagród dla gry roku, a także między innymi nagrodę Grammy za rok 2013. Pudełkowa edycja kolekcjonerska, oprócz Podróży zawierająca dwie poprzednie gry Thatgamecompany oraz dodatkowe materiały, ukazała się 28 sierpnia 2012 roku.

    Portal:Fantastyka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Fantastyka

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny fantastyki

Portale związane z fantastyką:
Gwiezdne wojny · Gry fabularne · Fantasy · Śródziemie

• Artykuły na medal
• Dobre artykuły

Zapraszamy do współpracy w wikiprojekcie Gry komputerowe: