Ángel Heras

Ángel Heras
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ángel Valentín de las Heras Lázaro

Data i miejsce urodzenia

18 września 1958
Zamora

Wzrost

177 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Halowe mistrzostwa Europy
brązBudapeszt 1983bieg na 400 m
Mistrzostwa Europy juniorów
brązAteny 1975sztafeta 4 × 100 m
Igrzyska śródziemnomorskie
brązCasablanca 1983sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa ibero-amerykańskie
złotoBarcelona 1983sztafeta 4 × 100 m
srebroBarcelona 1983bieg na 200 m
brązBarcelona 1983bieg na 100 m
brązBarcelona 1983sztafeta 4 × 400 m

Ángel Valentín de las Heras Lázaro (ur. 18 września 1958 w Zamorze[1][2]) – hiszpański lekkoatleta, sprinter, medalista halowych mistrzostw Europy i dwukrotny olimpijczyk.

Kariera sportowa

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach[3][4]. Był rezerwowym zawodnikiem w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów, 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów, 7. miejsce w biegu na 200 metrów i odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 w Splicie[5]. Odpadł w eliminacjach biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie[6]. Również na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach odpadł w eliminacjach biegu na 200 metrów i sztafety 4 × 400 metrów[7].

Zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, przegrywając jedynie z reprezentantem Związku Radzieckiego Jewgienijem Łomtiewem i Brytyjczykiem Ainsleyem Bennettem[8]. Odpadł w półfinale sztafety 4 × 400 metrów, ćwierćfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach biegu na 100 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[9].

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów oraz zajął 7. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[5]. Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów, srebrny medal w biegu na 200 metrów oraz brązowe medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach ibero-amerykańskich w 1983 w Barcelonie[10]. Odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 metrów i eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1].

Zajął 6. miejsce w biegu na 400 metrów na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu[11] oraz 5. miejsce na tym dystansie na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie[12]. Startując w reprezentacji Europy zajął 4. miejsce w sztafecie sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1985 w Canberze (sztafeta biegła w składzie Pierfrancesco Pavoni, Klaus Just Jörg Vaihinger i Heras)[13].

Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie[14]. Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów[15]. Odpadł w półfinałach sztafet 4 × 100 metrów i 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[16] oraz w półfinale biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1988 w Budapeszcie[17]. Sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem nie ukończyła biegu na mistrzostwach ibero-amerykańskich w 1988 w Meksyku[18], a na mistrzostwach ibero-amerykańskich w 1992 w Sewilli Heras zajął 5. miejsce w biegu na 400 metrów i 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów[19]. Odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].

Był mistrzem Hiszpanii w biegu na 200 metrów w 1979 i 1982 oraz w biegu na 400 metrów w latach 1983 i 1985–1988. W hali była mistrzem swego kraju w biegu na 400 metrów w 1983, 1984 i 1986[2].

Był rekordzistą Hiszpanii w biegu na 100 metrów z czasem 10,3 s (12 czerwca 1976 w Madrycie), w biegu na 300 metrów z czasem 32,97 s (3 września 1985 w Santanderze), trzykrotnie w biegu na 400 metrów do czasu 45,54 s (9 czerwca 1984 w Mediolanie) i raz w sztafecie 4 × 400 metrów z wynikiem 3:04,04 (11 sierpnia 1985 w Budapeszcie). W hali czterokrotnie poprawiał rekord Hiszpanii w biegu na 200 metrów do rezultatu 21,44 (9 marca 1983 w Mediolanie), trzykrotnie w biegu na 400 metrów do czasu 46,57 (6 marca 1983 w Budapeszcie) i dwukrotnie w sztafecie 4 × 200 metrów do wyniku 1:25,56 (10 lutego 1990 w Paryżu)[2][20].

Rekordy życiowe Herasa[2][21] :

  • bieg na 100 metrów – 10,52 s (18 maja 1985, Grenada)
  • bieg na 200 metrów – 20,95 s (28 maja 1988, Grenada)
  • bieg na 400 metrów – 45,54 s (9 czerwca 1984, Mediolan)

Przypisy

  1. ↑ a b c d Ángel de las Heras, olympedia.org [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  2. ↑ a b c d Angel Valentín HERAS (18.09.58 Zamora), Real Federación Española de Atletismo [dostęp 2021-11-06] (hiszp.).
  3. ↑ European Junior Championships 1975, wjah.co.uk [dostęp 2021-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-17] (ang.).
  4. ↑ European Athletics U20 Championships Tallinn 2021. Statistics Handbook, European Athletics, s. 127–128 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  5. ↑ a b Juegos Mediterráneos. Índice de Atletas españoles, Real Federación Española de Atletismo [dostęp 2021-11-06] (hiszp.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 415 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  7. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 561–562, 566 [dostęp 2021-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 419 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  9. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 97, 104, 235–236 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  10. ↑ I Campeonatos Iberoamericanos. Barcelona. W: Ignacio Mansilla: San Fernando 2010. XIV Campeonato Iberoamericano de Atletismo. San Fernando: Real Federación Española de Atletismo, 2010, s. 83, 85. ISBN 84-87704-77-8. [dostęp 2021-11-06]. (hiszp.).
  11. ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook, IAAF, s. 64–65 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  12. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 426 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  13. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 56 [dostęp 2021-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  14. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 430 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  15. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 569, 573–574 [dostęp 2021-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  16. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 226, 236 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  17. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook, European Athletics, s. 437–438 [dostęp 2021-11-06] (ang.).
  18. ↑ III Campeonatos Iberoamericanos. Ciudad de México. W: Ignacio Mansilla: San Fernando 2010. XIV Campeonato Iberoamericano de Atletismo. San Fernando: Real Federación Española de Atletismo, 2010, s. 105. ISBN 84-87704-77-8. [dostęp 2021-11-06]. (hiszp.).
  19. ↑ V Campeonatos Iberoamericanos. Sevilla. W: Ignacio Mansilla: San Fernando 2010. XIV Campeonato Iberoamericano de Atletismo. San Fernando: Real Federación Española de Atletismo, 2010, s. 118, 122–123. ISBN 84-87704-77-8. [dostęp 2021-11-06]. (hiszp.).
  20. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 18, 32 i 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  21. ↑ Ángel Heras w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-11-06].

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Relevo 4x400 Barcelona 92.jpg
Autor: "El huracán de Zamora", Licencja: CC BY-SA 4.0
4ª posta semifinal relevo 4x400 ml