Édouard Roger-Vasselin

Édouard Roger-Vasselin
Ilustracja
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1983
Gennevilliers

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Grégoire Jacq

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

35 (10 lutego 2014)

Australian Open

3R (2014)

Roland Garros

3R (2007)

Wimbledon

3R (2007)

US Open

2R (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

23

Najwyżej w rankingu

6 (3 listopada 2014)

Australian Open

QF (2015)

Roland Garros

W (2014)

Wimbledon

F (2016, 2019)

US Open

QF (2017, 2018)

Édouard Roger-Vasselin (ur. 28 listopada 1983 w Gennevilliers) – francuski tenisista, mistrz French Open 2014 w grze podwójnej.

Vasselin jest synem półfinalisty French Open z 1983 roku, Christophe Rogera-Vasselina.

Kariera tenisowa

W gronie profesjonalistów od 2002 roku.

W grze pojedynczej wygrał 4 turnieje rangi ATP Challenger Tour. Na początku marca 2013 roku Vasselin osiągnął finał zawodów kategorii ATP World Tour w Delray Beach, po wyeliminowaniu m.in. w półfinale Johna Isnera. Spotkanie o tytuł przegrał 6:7(3), 3:6 z Ernestsem Gulbisem. Drugi finał singlowy w imprezach tej rangi Vasselin osiągnął w styczniu 2014 roku w Ćennaju, pokonany przez Stana Wawrinkę. Francuz trzykrotnie osiągał trzecią rundę zawodów wielkoszlemowych – po raz pierwszy podczas French Open w 2007 roku, kiedy otrzymawszy od organizatorów dziką kartę, zwyciężył w I rundzie z Marcosem Danielem, w II rundzie z Radkiem Štěpánkiem, by przegrać w dalszej fazie z Juanem Mónaco.

W rozgrywkach deblowych Francuz triumfował w 23 turniejach, w tym w czerwcu 2014 roku w Rolandzie Garrosie w parze z Julienem Benneteau. Dodatkowo Vasselin przegrał 16 finałów imprez gry podwójnej, wliczając w to mecze mistrzowskie Wimbledonu 2016 i Wimbledonu 2019.

We wrześniu 2022 osiągnął finał w mikście podczas US Open, partnerując Kirsten Flipkens, z którą w finale przegrali z parą Storm SandersJohn Peers 6:4, 4:6, 7–10.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 35. miejsce (10 lutego 2014), a rankingu deblistów 6. pozycję (3 listopada 2014).

Finały w turniejach ATP Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (0–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.3 marca 2013Delray BeachTwardaŁotwa Ernests Gulbis6:7(3), 3:6
Finalista2.5 stycznia 2014ĆennajTwardaSzwajcaria Stan Wawrinka5:7, 2:6

Gra podwójna (23–16)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.5 lutego 2012MontpellierTwarda (hala)Francja Nicolas MahutAustralia Paul Hanley
Wielka Brytania Jamie Murray
6:4, 7:6(4)
Zwycięzca2.26 lutego 2012MarsyliaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutNiemcy Dustin Brown
Francja Jo-Wilfried Tsonga
3:6, 6:3, 10–6
Zwycięzca3.23 września 2012MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutSzwecja Johan Brunström
Dania Frederik Nielsen
7:6(3), 6:4
Zwycięzca4.15 lipca 2013NewportTrawiastaFrancja Nicolas MahutStany Zjednoczone Tim Smyczek
Stany Zjednoczone Rhyne Williams
6:7(4), 6:2, 10–5
Finalista1.21 lipca 2013BogotaTwardaHolandia Igor SijslingIndie Purav Raja
Indie Divij Sharan
6:7(4), 6:7(3)
Zwycięzca5.28 lipca 2013AtlantaTwardaHolandia Igor SijslingWielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Jonathan Marray
7:6(6), 6:3
Zwycięzca6.6 października 2013TokioTwardaIndie Rohan BopannaWielka Brytania Jamie Murray
Australia John Peers
7:6(5), 6:4
Zwycięzca7.23 lutego 2014MarsyliaTwarda (hala)Francja Julien BenneteauAustralia Paul Hanley
Wielka Brytania Jonathan Marray
4:6, 7:6(6), 13–11
Zwycięzca8.8 czerwca 2014French Open, ParyżCeglanaFrancja Julien BenneteauHiszpania Marcel Granollers
Hiszpania Marc López
6:3, 7:6(1)
Finalista2.12 października 2014SzanghajTwardaFrancja Julien BenneteauStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
3:6, 6:7(3)
Zwycięzca9.26 lipca 2015BogotaTwardaCzechy Radek ŠtěpánekChorwacja Mate Pavić
Nowa Zelandia Michael Venus
7:5, 6:3
Finalista3.16 sierpnia 2015MontrealTwardaKanada Daniel NestorStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 6–10
Zwycięzca10.23 sierpnia 2015CincinnatiTwardaKanada Daniel NestorPolska Marcin Matkowski
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:2
Zwycięzca11.27 września 2015MetzTwarda (hala)Polska Łukasz KubotFrancja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
2:6, 6:3, 10–7
Finalista4.11 października 2015PekinTwardaKanada Daniel NestorKanada Vasek Pospisil
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:3, 3:6, 6–10
Finalista5.9 lipca 2016Wimbledon, LondynTrawiastaFrancja Julien BenneteauFrancja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(1), 3:6
Zwycięzca12.24 lipca 2016WaszyngtonTwardaKanada Daniel NestorPolska Łukasz Kubot
Austria Alexander Peya
7:6(3), 7:6(4)
Zwycięzca13.23 października 2016AntwerpiaTwarda (hala)Kanada Daniel NestorFrancja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 6:4
Finalista6.14 maja 2017MadrytCeglanaFrancja Nicolas MahutPolska Łukasz Kubot
Brazylia Marcelo Melo
5:7, 3:6
Finalista7.25 czerwca 2017LondynTrawiastaFrancja Julien BenneteauWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
2:6, 3:6
Zwycięzca14.24 września 2017MetzTwarda (hala)Francja Julien BenneteauHolandia Wesley Koolhof
Nowa Zelandia Artem Sitak
7:5, 6:3
Finalista8.29 października 2017BazyleaTwarda (hala)Francja Fabrice MartinChorwacja Ivan Dodig
Hiszpania Marcel Granollers
5:7, 6:7(6)
Finalista9.14 kwietnia 2018MarrakeszCeglanaFrancja Benoît PaireChorwacja Nikola Mektić
Austria Alexander Peya
5:7, 6:3, 7–10
Finalista10.5 sierpnia 2018WaszyngtonTwardaStany Zjednoczone Mike BryanWielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
6:3, 3:6, 4–10
Zwycięzca15.23 września 2018MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutWielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
6:1, 7:5
Zwycięzca16.21 października 2018AntwerpiaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutBrazylia Marcelo Demoliner
Meksyk Santiago González
6:4, 7:5
Finalista11.28 października 2018WiedeńTwarda (hala)Stany Zjednoczone Mike BryanWielka Brytania Joe Salisbury
Wielka Brytania Neal Skupski
6:7(5), 3:6
Zwycięzca17.10 lutego 2019MontpellierTwarda (hala)Chorwacja Ivan DodigFrancja Benjamin Bonzi
Francja Antoine Hoang
6:4, 6:3
Zwycięzca18.25 maja 2019LyonCeglanaChorwacja Ivan DodigWielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
6:4, 6:3
Finalista12.13 lipca 2019Wimbledon, LondynTrawiastaFrancja Nicolas MahutKolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
7:6(5), 6:7(5), 6:7(6), 7:6(5), 3:6
Finalista13.22 września 2019MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutSzwecja Robert Lindstedt
Niemcy Jan-Lennard Struff
6:2, 6:7(1), 4–10
Zwycięzca19.6 października 2019TokioTwardaFrancja Nicolas MahutChorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Franko Škugor
7:6(7), 6:4
Zwycięzca20.20 października 2019SztokholmTwarda (hala)Finlandia Henri KontinenChorwacja Mate Pavić
Brazylia Bruno Soares
6:4, 6:2
Zwycięzca21.18 października 2020PetersburgTwarda (hala)Austria Jürgen MelzerBrazylia Marcelo Demoliner
Holandia Matwé Middelkoop
6:2, 7:6(4)
Finalista14.13 listopada 2020SofiaTwarda (hala)Austria Jürgen MelzerWielka Brytania Jamie Murray
Wielka Brytania Neal Skupski
walkower
Finalista15.22 listopada 2020LondynTwarda (hala)Austria Jürgen MelzerHolandia Wesley Koolhof
Chorwacja Nikola Mektić
2:6, 6:3, 5–10
Zwycięzca22.28 lutego 2021MontpellierTwarda (hala)Finlandia Henri KontinenIzrael Jonatan Erlich
Białoruś Andrej Wasileuski
6:2, 7:5
Finalista16.19 marca 2022Indian WellsTwardaMeksyk Santiago GonzálezStany Zjednoczone John Isner
Stany Zjednoczone Jack Sock
6:7(4), 3:6
Zwycięzca23.16 października 2022FlorencjaTwarda (hala)Francja Nicolas MahutChorwacja Ivan Dodig
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
7:6(4), 6:3

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.10 września 2022US Open, Nowy JorkTwardaBelgia Kirsten FlipkensAustralia Storm Sanders
Australia John Peers
6:4, 4:6, 7–10

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Roger-Vasselin WM14 (4) (14620517416).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Roger-Vasselin WM14 (4)