Élodie Bouchez

Élodie Bouchez
Ilustracja
(c) Georges Biard, CC BY-SA 4.0

Bouchez na MFF w Cabourgu (2018)
Imię i nazwiskoÉlodie Bouchez-Bangalter
Data i miejsce urodzenia5 kwietnia 1973
Montreuil
Zawódaktorka
Lata aktywnościod 1990

Élodie Josiane Jane Bouchez-Bangalter[1][2] (ur. 5 kwietnia 1973 w Montreuil) – francuska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna. Laureatka Europejskiej Nagrody Filmowej i nagrody na 51. MFF w Cannes za główną rolę w filmie Wyśnione życie aniołów (1998) Éricka Zonki[3], dwukrotna zdobywczyni Cezara.

Życiorys

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Gaël Morel i Élodie Bouchez na premierze filmu Dzikie trzciny podczas 47. MFF w Cannes (1994)

Wczesne lata

Urodziła się w Montreuil[4][5], na wschodnich przedmieściach Paryża w rodzinie katolickiej. Uczęszczała do liceum katolickiego im. Św. Tomasza z Akwinu w Paryżu. Język niemiecki był jej pierwszym językiem obcym w szkole średniej. W 1989, mając 16 lat, zdała Baccalauréat (odpowiednik polskiej matury). Później rozpoczęła studia na wydziale teatrologii na Université de Paris X w Nanterre.

Znana jest również pod pseudonimem Paployon[6]. Ma 170 centymetrów wzrostu[6].

Początki kariery

W trzynastym roku życia zaczęła pracować jako modelka[7]. W wieku 16 lat zadebiutowała na ekranie jako Natacha w dramacie Stan the Flasher (1990) w reżyserii Serge’a Gainsbourga, muzyka i filmowca[8] u boku Claude’a Berriego, Richarda Bohringera i Daniela Duvala. Wkrótce wzięła udział w reklamie chipsów Bahlsen Stackers (1992).

Można było ją zobaczyć w melodramacie erotycznym z Benoît Magimelem Skradziony zeszyt (Le Cahier volé, 1993) w roli córki właściciela miejscowej karczmy, marzącej o byciu pisarką, jako dziewczynę w samolocie w komedii Patrice’a Leconte’a Tango (1993) z udziałem Philippe’a Noireta, Richarda Bohringera, Thierry’ego Lhermitte’a, Carole Bouquet, Jeana Rocheforta i Michèle Laroque oraz w roli Sophie w komediodramacie Cédrica Klapischa Młodzi groźni (Le péril jeune, 1994)[9] z Romainem Durisem i Vincentem Elbazem.

W 1995 za kreację Maïté Alvarez w dramacie André Téchiné Dzikie trzciny (Les Roseaux sauvages, 1994) z Gaëlem Morelem, Stéphane’em Rideau i Frédérikiem Gornym otrzymała Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki[10]. Wystąpiła w filmie dokumentalnym na temat kampanii społecznej dotyczącej walki z AIDS (1995).

Zaśpiewała kilka piosenek w duecie z Jeanem-Louisem Muratem na jego płycie pt. Mademoiselle Personne (1995)[11]. W 1997 była członkinią jury, które obradowało w czasie Festiwalu Kina Amerykańskiego w Deauville.

W 1998 za rolę dwudziestoletniej Isy, bez stałego zajęcia i miejsca zamieszkania, w dramacie Éricka Zonki Wyśnione życie aniołów (La vie rêvée des anges, 1998) z Natachą Régnier otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na 51. MFF w Cannes, a później również Cezara dla najlepszej francuskiej aktorki roku[12].

Amerykańskie doświadczenie

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Bouchez na 53. MFF w Cannes (2000)

Amerykański piosenkarz i autor piosenek David Mead napisał o niej piosenkę „Elodie” (2001), która znalazła się na jego albumie Mine and Yours. W 2005 Élodie Bouchez rozpoczęła karierę w Stanach Zjednoczonych, dołączając do obsady piątego sezonu serialu AXN Agentka o stu twarzach (Alias), w którym Jennifer Garner jako Sydney Bristow i Michael Vartan jako Michael Vaughn / André Michaux odgrywają wiodącą rolę tajnych agentów. Bouchez wcieliła się w Renée Rienne, przestępczynię ściganą przez policję na całym świecie. Pierwszy odcinek tego nowego sezonu został wyemitowany 29 września 2005 na antenie ABC i 8 lutego 2007 we Francji na kanale M6. Jej postać zniknęła z serialu w połowie sezonu, na rzecz innej kobiecej postaci Kelly Peyton, granej przez Amy Acker, i lepiej przyjętej przez krytykę i telewidzów.

Grała także w dwóch odcinkach sezonu trzeciego i czwartego serialu Showtime Słowo na L (The L Word, 2007), w którym odgrywała drugoplanową rolę Claude Mondrian, kochanki Jennifer „Jenny” Schecter (w tej roli Mia Kirshner). Te doświadczenia w amerykańskiej telewizji były sporadyczne, a Bouchez powróci do francuskich projektów.

W dramacie Imperialiści są wśród nas! (The Imperialists Are Still Alive!, 2010) była Asyą, pracującą na Manhattanie artystką wizualną.

Dyskretny powrót do Francji

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Bouchez na 64. MFF w Cannes (2011)

Została obsadzona w roli Lisy w dreszczowcu Bohater (Héros, 2007), który zaprezentowano na 60. MFF w Cannes oraz na Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym. W dramacie Gaëla Morela Po nim (Après lui, 2007) z Catherine Deneuve wystąpiła jako Laure, siostra Mathieu, która nie akceptuje jego przyjaciela Francka (Thomas Dumerchez). W komediodramacie Moje miejsce pod słońcem (Ma place au soleil, 2007) z Jakiem Dutronkiem, François Cluzetem, Valerią Golino, André Dussollierem i Gilles’em Lellouche’em pojawiła się jako Julie. W komedii Jaki ojciec, taka córka (Tel père telle fille, 2007) zagrała Sandrę, najlepszą przyjaciółkę dziewczyny gwiazdora rocka (Vincent Elbaz).

Wystąpiła w komedii kryminalnej Ich dwóch i Paryż (Seuls Two, 2008) z Kristin Scott Thomas, Édouardem Baerem, Benoît Magimelem, François Damiensem i Omarem Sy jako Juliette, komedii Tour de France (La Grande Boucle, 2013) w roli Sylvie Nouel, żony 40-letniego fana wyścigu Tour de France (Clovis Cornillac) oraz komediodramacie Juliette (2013) z Àstrid Bergès-Frisbey jako Louise, dramacie GHB (2014) z Mariną Hands, Clémence Poésy, Stéphane’em Sednaouim i Benjaminem Biolayem jako Jo.

Zasiadała w jury sekcji „Un Certain Regard” na 64. MFF w Cannes (2011) oraz w jury Złotej Kamery na 70. MFF w Cannes (2017).

Przedstawienia teatralne

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Aktorka, Pierre Godeau i Àstrid Bergès-Frisbey na premierze filmu Juliette podczas MFF w Cabourgu (2013)

W 2007 zagrała sceniczną rolę Sibille w sztuce Gamines w reżyserii Sylvie Testud. Spektakl był prezentowany w Comédie de Picardie, Théâtre de la Croix-Rousse w Lyonie i Théâtre national w Nicei. W 2010 wystąpiła jako Caroline w przedstawieniu Ödöna von Horvátha/Emmanuela Demarcy-Moty w paryskim Théâtre de la Ville. W 2012 powróciła na scenę w Théâtre de la Ville w inscenizacji Victor ou les enfants au pouvoir Rogera Vitraca/Emmanuela Demarcy-Moty w roli Émilie Paumelle.

Życie prywatne

Dzieliła swój czas i pracę między Los Angeles i Paryżem. W 1995 spotykała się z francuskim aktorem Romainem Durisem[13][14]. W 2002 związała się z didżejem i muzykiem z duetu muzycznego Daft Punk Thomasem Bangalterem, z którym ma dwóch synów, Tara-Jaya (ur. 22 stycznia 2002) i Roxana (ur. 2 czerwca 2008)[15].

Filmografia

Filmy kinowe
RokTytułRolaUwagi
2021Simone – Le voyage du siècleYvonne Jacob
2018WymarzonyAliceNominacja do nagrody Cezar w kat. najlepsza aktorka
2018Guymłoda Anne-Marie
2018Czarna rzekaLola Bellaile
2017Gaspard jedzie na ślub
2016HibouPanda/Anita
2014G.H.B.: To Be or Not To BeJo
2014Reality (Réalité)Alice
2013La Grande BoucleSylvie Nouel
2013JulietteLouise
2010In Memory of the Days to ComeMaya
2010Imperialiści są wśród nas!Asya
2010Happy FewTeri
2008Ich dwóch i Paryż (Seuls two)Juliette
2007Moje miejsce pod słońcem (Ma place au soleil)Julie
2007Bohater (Héros)Lisa
2007Po nim (Apres Lui)Laure
2007Jaki ojciec, taka córka (Tel père telle fille)Sandra
2007Je déteste les enfants des autresCécile
2005Ten dzień powrócił (Sorry, Haters)Éloïse
2005Shooting VegetariansThe Happy Coffee Shop girl
2005Brice de Nice – nicejski ślizg (ew. Surfer z Nicei)Jeanne
2004America BrownRosie
2003Zmowa milczenia (Le pacte du silence)Gaëlle / Sarah
2003Nawałnica (Stormy Weather)CoraNominacja do nagrody Eddy w kat. aktorka roku
2002La guerre a ParisAna Maria
2002La merveilleuse odyssée de l’idiot Toboggan
2002Dreams of Trespass
2001Tomcio Paluch (Le petit poucet)jako dziewczyna Ogra
2001Being LightJustine
2001CQMarlene
2000Zew ciała (Too Much Flesh)Julitte
2000Wina Woltera (La Faute à Voltaire)LucieNagroda w kat. najlepsza aktorka na Cologne Meditteranean Film Festival
2000Zwycięstwo Nicka (The Beatnicks)Nica
1999Kochankowie (Lovers)Jeanne
1999Meurtre d’une petite grue
1998Wyśnione życie aniołówIsabelle ‘Isa’ Tostingł. rola
Europejska Nagroda Filmowa (z Natachą Régnier)
Nagroda na 51. MFF w Cannes (z Natachą Régnier)
Nagroda Cezar
Nagroda Lumières
1998ZonzonCarmen
1998Kidnaperzy (Les Kidnappeurs)Claire
1998J’aimerais pas crever un dimancheTérésa
1998Louise (Take 2)Louise
1997Nasze jest niebo (Le ciel est à nous)Lola/Marguerite
1997La divine poursuiteAngele
1997C’est Noël déjàLa vendeuse de crêpes
1997Flammen im ParadiesGeorgette / Juliette
1996Mademoiselle Personne
1996Pełnym gazem (À toute vitesse)Julie
1996Dziedzictwo (The Proprietor)młoda dziewczyna
1996Lola w technolandzieLola
1995Le plus bel âge...Delphine
1994Młodzi groźni (Le péril jeune)Sophie
1994Dzikie trzciny (Les roseaux sauvages)Maїté AlvarezNagroda Cezar dla najbardziej obiecującej aktorki
1993Skradziony zeszyt (Le cahier volé)Virginie
1993Tangodziewczyna w aeroplanie
1990Stan the FlasherNatacha(wymieniona w czołówce jako Elodie)
Filmy telewizyjne
RokTytułRolaUwagi
2019Temps de chien!Florence
2009Douce FranceMuriel
1999Première neigesLéa
1994Wiedźmy z gór (Les brouches)Sandrine
1993La lettre inachevéeMichele
Seriale telewizyjne
RokTytułRolaUwagi
2017-AuroreAuroreL’ innocence (sezon 1, odc. 1)
Les fantômes (sezon 1, odc. 2) Vérité ou conséquences (sezon 1, odc. 3)
2013Le débarquement(sezon 1, odc. 2)
2006 – 2007Słowo na L (The L Word)Claude MondrianLewa ręka bogini (Left Hand of the Goddess) (sezon 3, odc. 38)
Nietrwałość (Legend in the Making) (sezon 4, odc. 39)
2005 – 2006Agentka o stu twarzach (Alias)Renée Rienne(wymieniona w czołówce jako Elodie Bouchez)
1994Wszyscy młodzi w ich wiekuMaïté AlvarezDąb i trzcina (Le chêne et le Roseau) (odc. 1)
1994Extrême limiteMarionLa Clandestine (sezon 1, odc. 15)
1994Les Cordier, juge et flicSophie HamonL’assasin des beaux quartiers (odc. 2)
19943000 scénarios contre un virusJulieodc. L’Anniversaire
1990 – 1991Les compagnons de l’aventureodc. Lola et les sardines
Filmy dokumentalne
RokTytułRolaUwagi
2004Paradise now – Journal d’une femme en criseona sama
1992Cinématonona samaCinématon #1581
Filmy średniometrażowe
RokTytułRolaUwagi
1993Wieczne
Filmy krótkometrażowe
RokTytułRolaUwagi
2019Roberto le canariElsa
2015Hard DriveMaya
2015Lorsque l’amour sera mort
2013She Said, She SaidEloise
2012Anna et JérômeAnna
2012S/S 2012
2009Driving ElodieElodie
2004Dix ans ensemble
2004Starszy ty (Toi, vieux)Elina
2004A quoi ça sert de voter écolo?Angèle
1998Chcę iść (Je veux descendre)Léa
1994Les Mots de l’amourdziewczyna
1997Les fantômes du samedi soirgłos
1992Tous les garçons
Producent
RokTytułRolaUwagi
2000Zwycięstwo Nicka (The Beatnicks)(zastępca producenta)

Dyskografia

RokUtwórAlbumUwagi
1995„Cadavre Débit”B.O.F. Mademoiselle Personneduet z Jeanem-Louisem Muratem
„Quelle Salaud”
„Joachim”
„Franco-Kurde”
„Rendez-Vous”
„Cadavre Debit (Nanana)”

Przypisy

  1. Elodie Bouchez Biography (ang.). InformationCradle. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)].
  2. Élodie Bouchez (ang.). Listal. [dostęp 2019-08-10].
  3. Élodie Bouchez (fr.). Actrices Françaises. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
  4. Personalidade: Élodie Bouchez (França) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-10].
  5. Élodie Bouchez Pictures (ang.). FanPix.Net. [dostęp 2019-08-10].
  6. a b Elodie Bouchez Birthday, Real Name, Age, Weight, Height, Family, Dress Size, Contact Details, Spouse(Husband), Children, Bio & More – Notednames, notednames.com [dostęp 2020-07-09].
  7. Élodie Bouchez Biography (ang.). fandango.com. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-03)].
  8. Osoba: Élodie Bouchez (pol.). Stopklatka.pl. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)].
  9. Élodie Bouchez (fr.). AlloCiné. [dostęp 2019-08-10].
  10. Élodie Bouchez (5 de Abril de 1973) (port.). Filmow.com. [dostęp 2019-08-10].
  11. Murat* & Bouchez – Live + B. O. F. Mademoiselle Personne (ang.). Discogs. [dostęp 2017-11-28].
  12. Élodie Bouchez (wł.). MYmovies. [dostęp 2019-08-10].
  13. Elodie Bouchez Dating History (ang.). shagtree.com. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-28)].
  14. Élodie Bouchez – Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2019-08-10].
  15. Jade Watkins (2013-10-16): Daft Punk’s Thomas Bangalter hits the beach with wife Élodie Bouchez (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2019-08-10].

Linki zewnętrzne i bibliografia

Media użyte na tej stronie

Juliette Cabourg 2013.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Élodie Bouchez, Pierre Godeau et Astrid Bergès-Frisbey lors de la présentation du film "Juliette" au festival du film de Cabourg
Elodie Bouchez Cabourg 2018.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 4.0
Elodie Bouchez au festival du film de Cabourg
Gaël Morel Elodie Bouchez.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Gaël Morel et Elodie Bouchez au festival de Cannes
Elodie Bouchez Cannes.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Élodie Bouchez au Festival de Cannes 2000.
Elodie Bouchez Cannes 2011.jpg
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Elodie Bouchez au festival de Cannes