Émilie Loit

Émilie Loit

Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1979 Cherbourg
Wzrost	167 cm
Masa ciała	61 kg
Gra	leworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1994
Zakończenie kariery	24 maja 2009
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	27 (19 kwietnia 2004)
Australian Open	4R (1999)
Roland Garros	3R (2000, 2002, 2005, 2008)
Wimbledon	3R (2003)
US Open	3R (2003)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	16 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	15 (10 listopada 2003)
Australian Open	3R (2003, 2006)
Roland Garros	QF (2003, 2005)
Wimbledon	QF (2004)
US Open	QF (1998)

Émilie Loit (ur. 9 czerwca 1979 w Cherbourg) − francuska tenisistka.

Kariera tenisowa

Émilie jest zawodniczką leworęczną z oburęcznym backhandem. 19 kwietnia 2004 została sklasyfikowana na 27. miejscu w rankingu singlowym, a rok wcześniej osiągnęła pozycję piętnastej deblistki świata. Wygrała trzy turnieje zawodowe singlowe: w 2004 w Casablance i w Estoril oraz w 2007 w Acapulco. Znacznie więcej sukcesów – szesnaście – osiągnęła w grze podwójnej. Prócz tego awansowała także do dziesięciu innych meczów mistrzowskich, w których zwyciężczyniami okazały się inne deblistki.

Francuzka otrzymała status profesjonalny w 1994. W rozgrywkach WTA Tour zadebiutowała na turnieju mającym miejsce w Paryżu (1998), docierając do drugiej rundy i ulegając Nathalie Tauziat. W tym samym sezonie po raz pierwszy osiągnęła miejsce wśród najlepszych stu tenisistek na świecie. W 1999 w Australian Open pokonała Conchitę Martínez i została jedną z czterech Francuzek w czwartej rundzie tej imprezy (obok Amélie Mauresmo – późniejszej finalistki, Mary Pierce i Sandrine Testud). Było to dla Francuzek wyrównanie rekordu z 1954 roku z French Open.

W kolejnych latach Émilie wygrywała turnieje deblowe, osiągała także półfinały imprez zawodowych. Nie ma na koncie żadnego przegranego singlowego finału zawodowej imprezy. W sezonie 2006 wygrała dwa turnieje deblowe (Hobart i Paryż) oraz trzykrotnie była w półfinałach turniejów gry pojedynczej – ostatnio w Portorožu.

W sezonie 2007 wygrała turniej w Acapulco, w finale z Flavią Pennettą. Była również w finale gry podwójnej tego turnieju z Nicole Pratt.

W maju 2009, po przegranym meczu 1. rundy French Open z Timeą Bacsinszky, ogłosiła zakończenie kariery zawodowej.

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 3 (3-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	11 kwietnia 2004	Casablanca	Ceglana	Ľudmila Cervanová	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	2.	18 kwietnia 2004	Estoril	Ceglana	Iveta Benešová	7:5, 7:6(1)
Zwyciężczyni	3.	3 marca 2007	Acapulco	Ceglana	Flavia Pennetta	7:6, 6:4

Gra podwójna 26 (16-10)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	17 stycznia 1999	Hobart	Twarda	Alexia Dechaume	Mariaan de Swardt Ołena Tatarkowa	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	1.	21 listopada 1999	Pattaya	Twarda	Åsa Carlsson	Jewgienija Kulikowska Patricia Wartusch	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	16 stycznia 2000	Hobart	Twarda	Rita Grande	Kim Clijsters Alicia Molik	6:2, 2:6, 6:3
Finalistka	2.	13 lutego 2000	Paryż	Trawiasta	Åsa Carlsson	Sandrine Testud Julie Halard-Decugis	6:3, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni	3.	18 lutego 2001	Nicea	Trawiasta	Anne-Gaëlle Sidot	Kimberly Po Nathalie Tauziat	1:6, 6:2, 6:0
Zwyciężczyni	4.	21 kwietnia 2002	Budapeszt	Ceglana	Catherine Barclay	Jelena Bowina Zsófia Gubacsi	4:6, 6:3, 6:3
Finalistka	3.	14 września 2002	Bahia	Twarda	Rossana de los Ríos	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	4:6, 1:6
Finalistka	4.	5 stycznia 2003	Gold Coast	Twarda	Nathalie Dechy	Swietłana Kuzniecowa Martina Navrátilová	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	5.	12 stycznia 2003	Canberra	Twarda	Tathiana Garbin	Dája Bedáňová Dinara Safina	6:3, 3:6, 6:4
Finalistka	5.	16 lutego 2003	Antwerpia	Trawiasta	Nathalie Dechy	Kim Clijsters Ai Sugiyama	2:6, 0:6
Zwyciężczyni	6.	2 marca 2003	Acapulco	Ceglana	Åsa Svensson	Petra Mandula Patricia Wartusch	6:3, 6:1
Finalistka	6.	14 września 2003	Bali	Twarda	Nicole Pratt	María Vento-Kabchi Angelique Widjaja	5:7, 2:6
Zwyciężczyni	7.	21 września 2003	Szanghaj	Twarda	Nicole Pratt	Ai Sugiyama Tamarine Tanasugarn	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	8.	21 kwietnia 2004	Casablanca	Ceglana	Marion Bartoli	Els Callens Katarina Srebotnik	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	9.	8 maja 2005	Rabat	Ceglana	Barbora Strýcová	Lourdes Domínguez Lino Nuria Llagostera Vives	3:6, 7:6(6), 7:5
Zwyciężczyni	10.	15 maja 2005	Praga	Ceglana	Nicole Pratt	Jelena Kostanić Barbora Strýcová	6:7(6), 6:4, 6:4
Zwyciężczyni	11.	31 lipca 2005	Budapeszt	Ceglana	Katarina Srebotnik	Lourdes Domínguez Lino Marta Marrero	6:1, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni	12.	14 sierpnia 2005	Sztokholm	Twarda	Katarina Srebotnik	Eva Birnerová Mara Santangelo	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	13.	9 października 2005	Taszkent	Twarda	Maria Elena Camerin	Anastasija Rodionowa Galina Woskobojewa	6:3, 6:0
Zwyciężczyni	14.	30 października 2005	Hasselt	Twarda	Katarina Srebotnik	Michaëlla Krajicek Ágnes Szávay	6:3, 6:4
Finalistka	7.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Barbora Záhlavová-Strýcová	Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	15.	13 stycznia 2006	Hobart	Twarda	Nicole Pratt	Jill Craybas Jelena Kostanić	6:2, 6:1
Finalistka	7.	7 stycznia 2006	Auckland	Twarda	Barbora Záhlavová-Strýcová	Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	16.	12 lutego 2006	Paryż	Trawiasta	Květa Peschke	Cara Black Rennae Stubbs	7:6(5), 6:4
Finalistka	8.	4 marca 2006	Acapulco	Ceglana	Shinobu Asagoe	Anna-Lena Grönefeld Meghann Shaughnessy	1:6, 3:6
Finalistka	9.	24 września 2006	Portorož	Twarda	Eva Birnerová	Lucie Hradecká Renata Voráčová	walkower
Finalistka	10.	3 marca 2007	Acapulco	Ceglana	Nicole Pratt	Lourdes Domínguez Lino Arantxa Parra Santonja	3:6, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 4 marca 2017].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 4 marca 2017].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 4 marca 2017].