Étienne Charles de Loménie de Brienne

Étienne Charles de Loménie de Brienne
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działaniaFrancja
Data i miejsce urodzenia9 października 1727
Paryż
Data i miejsce śmierci16 lutego 1794
Sens
Miejsce pochówku?
Arcybiskup Tuluzy
Okres sprawowania1763–1788
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Prezbiterat8 marca 1752
Sakra biskupia11 stycznia 1761
Kreacja kardynalska15 grudnia 1788
Pius VI
Utrata godności kardynalskiej26 września 1791
Odznaczenia
Order Ducha Świętego (Francja)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji11 stycznia 1761
KonsekratorPaul d’Albert de Luynes
WspółkonsekratorzyMathias Le Groing de La Romagère
Jean-Baptiste-François-Nicolas Millaux

Étienne Charles de Loménie de Brienne (ur. 9 października 1727, zm. 16 lutego 1794) – francuski duchowny, polityk i pisarz, w latach 1787-1788 minister finansów.

Życiorys

Był arcybiskupem Tuluzy od 1763, a jednocześnie zwolennikiem reform i miłośnikiem filozofów. Do jego przyjaciół należeli Anne-Robert-Jacques Turgot, André Morellet i Voltaire. W 1770 roku uzyskał fotel 18 Akademii Francuskiej. W 1787 zastąpił Charlesa Alexandre de Calonnea na stanowisku ministra finansów i uzyskał zgodę na zaciągniecie pożyczki w wysokości 60 mln liwrów. Podobnie jak król rezygnował z wprowadzenia nowych podatków[1]. W 1788 został zdymisjonowany ze stanowiska ministra[1] i w tym samym roku 15 grudnia na wniosek króla Ludwika XVI został mianowany przez Piusa VI kardynałem. Po podporządkowaniu się konstytucji cywilnej kleru zrezygnował z funkcji kardynała w marcu 1791. W listopadzie 1793 roku został aresztowany przez rewolucjonistów. Zmarł w więzieniu.

Prace

  • Oraison funébre du Dauphin (Paris, 1766)
  • Compte-rendu au roi (Paris, 1788)
  • Le Conciliateur, in collaboration with Turgot (Rome, Paris, 1754)

Przypisy

  1. a b Chris Cook, John Stevenson, Leksykon nowożytnej historii Europy 1763-1999, Warszawa 2000, s.45

Bibliografia

Media użyte na tej stronie