Étienne Méhul

Étienne Méhul
Ilustracja
Portret Méhula przypisywany Antoine’owi-Jeanowi Grosowi
Imię i nazwiskoÉtienne Nicolas Méhul
Data i miejsce urodzenia22 czerwca 1763
Givet
Pochodzeniefrancuskie
Data i miejsce śmierci18 października 1817
Paryż
Gatunkimuzyka poważna
Zawódkompozytor
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
podpis

Étienne Nicolas Méhul (ur. 22 czerwca 1763 w Givet, zm. 18 października 1817 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor.

Życiorys

Jako dziecko uczył się muzyki przy konwencie franciszkańskim w Givet u miejscowego organisty, następnie został posłany do Lavaldieu na nauki u niemieckiego organisty Wilhelma Hansena[2]. W 1778 roku przybył do Paryża, gdzie kontynuował swoją edukację u Jeana-Frédérica Edelmanna[1][2]. W 1785 roku został przyjęty na członka Société des Enfants d’Apollon[1]. W 1790 roku w paryskim Théâtre Favart wystawił swoją pierwszą operę, Euphrosine[2]. Należał do czołowych twórców okresu rewolucji francuskiej, pisząc utwory o charakterze patriotycznym i agitacyjnym, często na zamówienie Konwentu Narodowego[1][2]. W 1795 roku został mianowany jednym z pięciu inspektorów nowo utworzonego Konserwatorium Paryskiego i członkiem Institut de France[1][2]. Na zamówienie Napoleona Bonapartego napisał wielką kantatę Chant national du 14 juillet 1800, upamiętniającą zwycięską bitwę pod Marengo i rocznicę zdobycia Bastylii[1][2]. Pod koniec życia ze względu na postępującą gruźlicę wycofał się z działalności publicznej[1].

W 1804 roku otrzymał order kawalera Legii Honorowej[1][2].

Twórczość

Był najważniejszym francuskim kompozytorem operowym okresu rewolucji. Nawiązując do reformy operowej Christopha Willibalda Glucka na pierwszym miejscu stawiał walory dramatyczne[1]. W swoich operach podejmował tematykę rycerską, baśniową, historyczną, a także rewolucyjną[1]. Przez wiele lat współpracował z librecistą François-Benoîtem Hoffmanem[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Euphrosine ou Le tyran corrigé (wyst. 1790)
  • Cora (wyst. 1791)
  • Stratonice (wyst. 1792)
  • Le jeune sage et le vieux fou (wyst. 1793)
  • Horatius Coclès (wyst. 1794)
  • Mélidore et Phrosine (wyst. 1794)
  • Doria ou La tyrannie détruite (wyst. 1795)
  • La Caverne (wyst. 1795)
  • Le Jeune Henri (wyst. 1797)
  • La prise du pont de Lodi (wyst. 1797)
  • Adrien (wyst. 1799)
  • Ariodant (wyst. 1799)
  • Epicure, wspólnie z Luigim Cherubinim (wyst. 1800)
  • Bion (wyst. 1800)
  • L’Irato ou L’Emporté (wyst. 1801)
  • Une Folie (wyst. 1802)
  • Le trésor supposé ou Le danger d’écouter aux portes (wyst. 1802)
  • Joanna (wyst. 1802)
  • Héléna (wyst. 1803)
  • Le baiser et la quittance ou Une aventure de garnison, wspólnie z Boieldieu, Kreutzerem i innymi (wyst. 1803)
  • L’hereux malgré lui (wyst. 1803)
  • Les deux aveugles de Tolède (wyst. 1806)
  • Uthal (wyst. 1806)
  • Gabrielle d’Estrées ou Les amours d’Henri IV (wyst. 1806)
  • Joseph (wyst. 1807)
  • Les amazones ou La fondation de Thèbes (wyst. 1811)
  • Le prince troubadour (wyst. 1813)
  • L’oriflamme (wyst. 1814)
  • Le journée aux aventures (wyst. 1816)
  • Valentine de Milan, dokończona przez Josepha Daussoigne-Méhula (wyst. 1822)

Balety

  • Le Jugement de Pâris (wyst. 1793)
  • La Dansomanie (wyst. 1800)
  • Daphnis et Pandrose (wyst. 1803)
  • Persée et Andromède (wyst. 1810)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Hymne à la raison na 3 głosy solowe, chór i orkiestrę (1793)
  • Le Chant du départ na chór i orkiestrę dętą (1794)
  • Chant national du 14 juillet 1800 na głosy solowe, 3 chóry, 2 harfy, róg solo i 2 orkiestry (1800)
  • Messe solennelle na głosy solowe, chór i organy (1804)
  • Chant du retour pour le Grande Armée na chór i 4 rogi (1808)
  • O doux printemps na chór i orkiestrę (1810)

Utwory instrumentalne

  • 5 symfonii (I g-moll 1809, II D-dur 1809, III C-dur 1809, IV E-dur 1810, V A-dur niedokończona)
  • Uwertura na instrumenty dęte (1793)
  • Ouverture „burlesque” na fortepian, skrzypce, 3 mirlitony, trąbkę i perkusję (1794)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 159–161. ISBN 83-224-0656-8.
  2. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2387. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie