Öhringen
| |||
| |||
Państwo | ![]() | ||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | ![]() | ||
Rejencja | Rejencja Stuttgart | ||
Powiat | Powiat Hohenlohe | ||
Powierzchnia | 67,79 km² | ||
Wysokość | 230 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2010) • liczba ludności • gęstość | 22 762 336 os./km² | ||
Nr kierunkowy | 07941, 07948 | ||
Kod pocztowy | 74613 | ||
Tablice rejestracyjne | KÜN, ÖHR | ||
![]() | |||
Strona internetowa | |||
Portal ![]() |
Öhringen – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Stuttgart, w regionie Heilbronn-Franken, w powiecie Hohenlohe, siedziba wspólnoty administracyjnej Öhringen. Leży nad rzeką Ohrn, ok. 15 km na południowy zachód od Künzelsau, przy autostradzie A6 i linii kolejowej Heilbronn–Crailsheim. W pobliżu miasta liczne winnice.
Historia
Najstarsze dzieje miasta należy wiązać z Cesarstwem Rzymskim w związku ze wznoszeniem umocnień granicznych imperium rzymskiego znanych jako Limes Górnogermańsko-Retycki. Przypuszczalnie miało to miejsce w 155 roku. W rejonie dzisiejszego Öhringen stacjonowały wojska Marka Aureliusza – tzw. "vicus aurelianus". W latach 259-260 tereny te były miejscem walk z Germanami, którzy opanowali ten rejon.
Pierwsza wzmianka o osadzie będącej zalążkiem obecnego miasta pochodzi z 1037 r. Mówi o wzniesieniu kościoła fundacji biskupa Gebharda z Ratyzbony. Zachowała się rycina przedstawiająca akt fundacji kościoła. Od 1253, kiedy to Öhringen otrzymał prawa miejskie, do 1806 roku miasto było pod panowaniem książąt z dynastii von Hohenlohe. Następnie miastem zarządzały rody von Berlichingen i von Gemmingen. Od XIV do XVI wieku faktyczną władzę w Öhringen sprawował patrycjat. W dobie wojny chłopskiej miasto było areną walk ludności z feudałami. W roku 1806 Öhringen zostało włączone do Królestwa Wirtembergii. W 2003 roku miasto świętowało jubileusz 750-lecia istnienia. Trzy lata później było ważnym zapleczem do organizacji mistrzostw świata w piłce nożnej.
Zabytki
W obrębie średniowiecznego układu urbanistycznego, którego centrum stanowi rynek, zachowało się wiele zabytków architektury. Na rynku dominuje XVIII-wieczna zabudowa, głównie o konstrukcji szkieletowej. Wśród niej wyróżnia się gmach ratusza z 1504 roku. Pośrodku rynku XVI-wieczna fontanna z posągiem landgrafa Albrechta.
Obecny późnogotycki kościół parafialny pw. św. Piotra i Pawła (Peter und Paul) zachował resztki starszej romańskiej budowli (portal boczny z małymi figurami lwów. Zbudowany z piaskowca w formie pseudohali kościół o nader skromnej architekturze zewnętrznej kryje wewnątrz (wnętrze sklepione późnogotyckim sklepieniem sieciowym) cenne dzieła sztuki. Ołtarz główny z 1500, późnogotycki w formie poliptyku, zachował do dziś bogato rzeźbioną z drewna lipowego część środkową przedstawiającą naturalnej wielkości figury Jezusa, w otoczeniu doktorów Kościoła – św. Hieronima, św. Ambrożego, św. Grzegorza oraz św. Augustyna. Ponad nimi bogato dekorowany baldachim złożony z oślich grzbietów, licznych laskowań i pinakli. Liczne zabytki rzeźby sepulkralnej m.in. zespół monumentalnych nagrobków rodziny von Hohenlohe, manierystycznych i barokowych, m.in. nagrobek Eberharda († 1570) i Agaty († 1609) Hohenlode przedstawiający ujętych w profilu zmarłych wraz z rodziną klęczących pod krucyfiksem. Nagrobek pochodzi z drugiej ćwierci XVII w. Wcześniejszym przykładami są XVI-wieczne nagrobki Casimira i Anny von Soles Laubach, a także Philippa i Marii von Oranien. W krypcie znajdują się renesansowe nagrobki rodziny von Hohenlohe.
Do kościoła przylegają częściowo zachowane XV-wieczne zabudowania dawnego monasterium, wśród nich wyróżnia się gotycki krużganek nakryty sklepieniem sieciowym. Okna krużganku mają wyszukaną dekorację maswerkową.
Do kościoła przylega zamek, wybudowany w latach 1611-1616 dla grafiny Magdaleny von Hohenlohe, rozbudowany w latach 1681-1683 przez architekta Georga Kerna. Jest to jednoskrzydłowy dwukondygnacyjny budynek z wysokim dachem, wraz z zabudowaniami gospodarczymi tworzy malowniczy zaułek miasta.
Budynek dawnego szpitala (XIII-XVIII w.) zbudowany z kamienia oraz drewna (górna kondygnacja) ma charakter obronny, zachowała się jedna z baszt. Z budynków o konstrukcji szkieletowej wyróżniają się także zabudowania ulicy Marktstraße, stojący nieopodal budynek apteki z XVII w. oraz tzw. Żółty Dom (Gelbes Schlössle) z XVIII w.
Współpraca
Miejscowości partnerskie:
- Großenhain, Saksonia
- Kędzierzyn-Koźle, Polska
- Rotherham, Wielka Brytania
- Treffen am Ossiacher See, Austria
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Germany (Wp article: en:Germany)
Autor: Hanhil based on previous work by Ssch and kjunix, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Baden-Württemberg, showing position of Baden-Württemberg within Germany
Autor: Markus Hassler, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Öhringen, Stiftskirche und Schloss (Blick von der Allmand)
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Schubbay z niemieckiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
- Brunnen und Fachwerkhäuser am Marktplatz
- Fotograf: Richard Schubert
Illustration from the Obleybuch of Öhringen, showing the founding of the Öhringen covent of canons in 1037. Lower left: the founder, countess Adelheid of Metz, lower right: Petrus, upper left: bishop Gebhard of Regensburg, upper right: count Burchard of Comburg