Øyvind Berg

Øyvind Berg

Data i miejsce urodzenia	10 marca 1971 Løken
Reprezentacja	Norwegia
Debiut w PŚ	13 marca 1983 w Oslo (8. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	13 marca 1983 w Oslo (8. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	13 marca 1991 w Trondheim (3. miejsce)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata złoto Falun 1993 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów srebro Saalfelden 1988 drużynowo srebro Vang 1989 drużynowo

Øyvind Berg (ur. 10 marca 1971 w Løken^[1]) – norweski skoczek narciarski, mistrz świata w drużynie z Falun (1993), wicemistrz i brązowy medalista mistrzostw świata juniorów w drużynie, ośmiokrotny medalista mistrzostw Norwegii, olimpijczyk z Albertville (1992) i Lillehammer (1994).

Biografia

W grudniu 1987 wystąpił w zawodach Pucharu Europy w Sankt Moritz i zajął w nich 44. miejsce w stawce 90 zawodników^[2].

W marcu 1988 został wicemistrzem świata juniorów w zawodach drużynowych w Saalfelden, wspólnie z Torem-Helge Bakkenem, Kåre Herremem i Kentem Johanssenem^[3]. W rywalizacji indywidualnej został sklasyfikowany na 40. pozycji^[4]. W tym samym miesiącu zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 68. miejsce w Meldal^[5].

W marcu 1989 zdobył brązowy medal mistrzostw świata juniorów w drużynie w Vang/Hamar, startując w drużynie z Erlendem Schumannem, Henningem Woldem i Kentem Johanssenem^[6]. Indywidualnie uplasował się na 35. miejscu^[7].

W marcu 1990 ponownie startował w Pucharze Świata, jednak plasował się na odległych miejscach (w piątej i szóstej dziesiątce)^[5]. W marcu stanął jednak po raz pierwszy w karierze na podium Pucharu Europy, zajmując drugie miejsce w Kuopio i przegrywając tylko z Ari-Pekką Nikkolą^[8]. Również w marcu zaliczył trzeci występ w mistrzostwach świata juniorów, tym razem bez medalu – zajął siódme miejsce drużynowo i dziesiąte indywidualnie^[5].

W sezonie 1990/1991 regularnie brał udział w Pucharze Świata, zadebiutował również w Turnieju Czterech Skoczni. Najwyższe miejsce w pojedynczym konkursie zajął w Garmisch-Partenkirchen, notując 16. lokatę^[5]. W całym turnieju zajął 27. miejsce^[9]. W pierwszym konkursie po turnieju, 12 stycznia 1991 w Oberhofie zdobył pierwsze w karierze punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zajmując 13. miejsce. W tym sezonie zapunktował jeszcze sześciokrotnie – w Kuopio, Lahti, Trondheim, Oslo i Planicy^[5]. W Trondheim po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując trzecie miejsce^[10].

Starty w kolejnym sezonie Pucharu Świata rozpoczął od szóstego miejsca w Thunder Bay. Był to jego najlepszy rezultat w sezonie 1991/1992, w którym punkty do klasyfikacji generalnej wywalczył jeszcze pięciokrotnie, jednak tylko raz plasując się w czołowej dziesiątce zawodów – w Sapporo. W marcu zajął jeszcze piąte miejsce w konkursie drużynowym w Planicy^[5].

W lutym 1992 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Albertville. Wziął udział w obu konkursach indywidualnych – na dużej skoczni zajął 34., a na normalnej 35. miejsce^[1].

W lutym 1993 został mistrzem świata w drużynie w konkursie skoków na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Falun. Wspólnie z nim w norweskiej drużynie skakali Bjørn Myrbakken, Helge Brendryen i Espen Bredesen^[11]. Indywidualnie Berg zajął 22. miejsce na normalnej skoczni^[12]. W marcu trzykrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata – był ósmy w Lahti, siódmy w Lillehammer i dziewiąty w Oslo^[5].

W pierwszej części sezonu 1993/1994, w którym po raz pierwszy punkty do klasyfikacji generalnej zdobywało 30 zawodników, punktował w większości swoich startów w zawodach tej rangi. Raz uplasował się w pierwszej dziesiątce – w styczniu był dziewiąty w Sapporo^[5].

W lutym 1994 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W konkursach indywidualnych był 17. na dużym obiekcie i 52. na normalnym^[1]. Wraz z Espenem Bredesenem, Lasse Ottesenem i Roarem Ljøkelsøyem zajął czwarte miejsce w rywalizacji drużynowej^[13].

Po igrzyskach Berg z Bredesenem, Ottesenem i Bjørnem Myrbakkenem zajął trzecie miejsce w drużynowych zawodach Pucharu Świata w Lahti^[14]. Również na trzecim miejscu uplasowali się Norwegowie w konkursie drużynowym w Thunder Bay, startując w podobnym składzie – z Steinem Henrikiem Tuffem zamiast Myrbakkena^[15].

W kolejnych sezonach Øyvind Berg rzadko pojawiał się w rywalizacji w Pucharze Świata. Regularnie startował natomiast w Pucharze Kontynentalnym, w którym czterokrotnie stanął na podium, w tym dwukrotnie na jego najwyższym stopniu. Dokonał tego w Brotterode (3. miejsce w grudniu 1995), w Lake Placid (dwukrotnie 1. miejsce w grudniu 1995) i Voss (2. miejsce w marcu 1996)^[5].

Ośmiokrotnie zdobywał medale mistrzostw Norwegii. W 1991 wywalczył srebro w drużynie, w 1992 złoto w drużynie i brąz indywidualnie na dużej skoczni, w 1993 srebro indywidualnie na normalnej skoczni i złoto w drużynie, w 1994 srebro indywidualnie na dużej skoczni, w 1995 srebro indywidualnie na normalnej skoczni^[16] i w 1996 brąz w drużynie^[17].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
35.	9 lutego 1992	Albertville	Tremplin du Praz	K-90	ind.	78,5	81,5	186,0	36,8	Ernst Vettori[1][18]
34.	16 lutego 1992	Albertville	Tremplin du Praz	K-120	ind.	96,5	92,5	140,6	98,9	Toni Nieminen[1][19]
45.	20 lutego 1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	ind.	112,0	105,5	187,0	87,5	Jens Weißflog[20]
4.	22 lutego 1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	druż.	111,5	121,0	898,8 (215,5)	71,3	Niemcy[20]
51.	25 lutego 1994	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	ind.	89,0	59,0	149,5	132,5	Espen Bredesen[20]

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	23 lutego 1993	Falun	Lugnet	K-115	druż.	102,0	101,0	177,7	–	–[11]
22.	27 lutego 1993	Falun	Lugnet	K-90	ind.	84,5	80,5	195,5	42,3	Masahiko Harada[12]

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1987/1988: niesklasyfikowany^[21]
• 1988/1989: niesklasyfikowany^[22]
• 1989/1990: niesklasyfikowany^[23]
• 1990/1991: 23. miejsce^[24]
• 1991/1992: 27. miejsce^[25]
• 1992/1993: 29. miejsce^[26]
• 1993/1994: 32. miejsce^[27]
• 1994/1995: niesklasyfikowany^[28]
• 1995/1996: 53. miejsce^[29]

Miejsca na podium chronologicznie

• Trondheim, 13 marca 1991 – 3. miejsce^[5].

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za konkurs Pucharu Świata.

Sezon 1987/1988
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	68	76	-	-	0
Sezon 1988/1989
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	56	-	-	-	-	0
Sezon 1989/1990
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	59	42	58	58	50	0
Sezon 1990/1991
																						punkty
-	-	-	-	17	22	35	16	63	18	13	-	-	24	7	38	23	3	14	6	28	9	46
Sezon 1991/1992
																					punkty
6	20	17	10	22	14	13	13	-	-	-	-	-	49	-	-	-	38	14	-	45	26
Sezon 1992/1993
																	punkty
-	-	16	-	-	27	23	60	44	-	-	-	8	22	7	9	-	24
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4–10 11–15 poniżej 15  -  – zawodnik nie wystartował lub zajął miejsce poniżej 15.
Sezon 1993/1994
																			punkty
46	23	44	19	14	30	q	q	45	q	-	-	24	9	49	48	-	16	19	102
Sezon 1994/1995
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	54	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1995/1996
																												punkty
44	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	35	50	31	27	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak danych (zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się)

Mistrzostwa świata juniorów

• Indywidualnie
  • 1988 Saalfelden – 40. miejsce
  • 1989 Vang/Hamar – 35. miejsce
  • 1990 Szczyrbskie Jezioro – 10. miejsce

• Drużynowo
  • 1988 Saalfelden – srebrny medal
  • 1989 Vang/Hamar – brązowy medal
  • 1990 Szczyrbskie Jezioro – 7. miejsce^[5]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil zawodnika na oficjalnej stronie Międzynarodowej Federacji Narciarskiej. [dostęp 2018-03-11]. (ang. • niem. • fr.).