Ēvalds Grabovskis

Ēvalds Grabovskis

Data urodzenia	2 marca 1941
Obywatelstwo	łotewska
Pozycja	obrońca

Ēvalds Grabovskis, ros. Эвальд Артурович Грабовский – Ewald Arturowicz Grabowski^[a] (ur. 2 marca 1941) – radziecki i łotewski hokeista. Trener i działacz hokejowy.

Życiorys

Kariera zawodnicza

• Dinamo Ryga (1962-1967)

Kariera trenerska

• Dinamo Ryga (1974-1977) – asystent trenera
• Dinamo Ryga (1977-1980) – I trener
• Reprezentacja Bułgarii (1980-1981) – I trener
• Dinamo Ryga (1989-1991)
• Podhale Nowy Targ (1992-1995) – I trener
• Reprezentacja Polski (1992-1994) – I trener
• EV Landsberg (1994-1995) – I trener
• Reprezentacja Łotwy (1995) – I trener
• Podhale Nowy Targ (1996-1998) – I trener
• Reprezentacja Łotwy (1998-1999) – asystent trenera
• HK Riga 2000 (2000-2001) – I trener
• Reprezentacja Finlandii do lat 18 (2003-2004) – asystent trenera
• Reprezentacja Łotwy do lat 18 (2004-2005) – menedżer drużyny

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem hokejowym na Łotwie. Początkowo jako asystent w macierzystym klubie Dinamo Ryga, gdy trenerami byli Wiktor Tichonow i Władimir Jurzinow, a od 1977 jako samodzielny trener^[1]. Następnie został selekcjonerem Bułgarii, którą prowadził na turnieju mistrzostw świata Grupy C w 1980. Od sierpnia 1992 w Polsce był trenerem Podhala Nowy Targ^[2][3]. Został zatrudniony przez władze klubu po niezadowalającym sezonie 1991/1992. Do drużyny zostali sprowadzeni obcokrajowcy: Siergiej Odincow i Sergejs Povečerovskis. Od tego czasu przejęcia trenowania przez Łotysza drużyna odnosiła sukcesy w lidze polskiej. Trener dał się wówczas poznać jako surowy i wymagający (miał zasadę, w myśl której do autokaru przed ważnymi meczami nie były dopuszczane kobiety^[4], a jednocześnie skuteczny i szanowany przez zawodników trener^[5][6]. W tym okresie część zawodników drużyny odmawiało gry pod kierunkiem trenera, nie uznając jego metod szkoleniowych^[7]. Podczas swojej pracy czterokrotnie doprowadził nowotarżan do tytułu Mistrza Polski^[8]. Jednocześnie od 1992 został selekcjonerem reprezentacji Polski i prowadził ją w mistrzostwach świata Grupy B w 1993 i 1994. Po tym podjął pracę z reprezentacją Łotwy: wpierw samodzielnie prowadził ją w MŚ Grupy B w 1995^[9], a później jako asystent trenera uczestniczył w turniejach Grupy A w 1998 i 1999^[10].

Pełnił funkcję sekretarza generalnego w Łotewskiej Federacji Hokejowej^[11][12].

Znane jest powiedzenie Ēvaldsa Grabovskisa znamionujące jego podejście do uprawiania sportu:

Sukcesy i wyróżnienia

Szkoleniowe

• Złoty medal mistrzostw Polski: 1993, 1994, 1995, 1996 z Podhalem
• Srebrny medal mistrzostw Polski: 1998 z Podhalem
• Złoty medal mistrzostw Łotwy (5 razy): 2001 z HK Riga 2000
• Wicemistrzostwo Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 2001 z HK Riga 2000

Wyróżnienia

• Najpopularniejszy trener Małopolski: 1998^[14]
• Wyróżnienie przyznane przez Łotewską Federację Hokejową z okazji 80-lecia łotewskiego hokeja^[15]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Ēvalds Grabovskis [w:] eliteprospects.com (ang.)
• Ēvalds Grabovskis – profil na stronie hockey.penza.net (ros.)
• Ēvalds Grabovskis – profil na stronie World Hockey (ros.)
• Ludzie Grabowskiego (Stefan Leśniowski, hokej.sport24.pl, 2 lutego 2006) (pol.)
• Ēvalds Grabovskis – profil na stronie r-hockey.ru (ros.)