Łącko (województwo małopolskie)
wieś | |
Widok na Łącko z Cebulówki | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość | 400 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | 2965[1] |
Strefa numeracyjna | 18 |
Kod pocztowy | 33-390[2] |
Tablice rejestracyjne | KNS |
SIMC | 0445104 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
49°33′30″N 20°26′06″E/49,558333 20,435000 |
Łącko – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Łącko, u ujścia potoku Czarna Woda do Dunajca (nad jego lewym brzegiem). Pod względem geograficznym znajduje się w Beskidzie Wyspowym i w Beskidzie Sądeckim[3]. Jest siedzibą gminy Łącko.
Integralne części wsi
przysiółki | Browary, Brzyzki, Cebulówka, Ciosówka, Kawulówka, Kiczonki, Kołowska, Kopanie, Kozówka, Pod Drapą, Pożogi, Tarnawa, Wójcikówka, Wolaki, Wysokie, Zagrody, Złotne |
części wsi | Babia, Bindasówka, Boconiec, Dolina, Dunajczyska, Janczurówka, Jeżowa, Kiercówka, Kopytówka, Krakowska, Palarnia, Pasternia, Średnia Droga |
Historia
Wieś ma metrykę średniowieczną i jest notowana od XIII wieku. Według różnych źródeł historycznych jeszcze przed 1256 miejscowość była własnością polskiego krzyżowca Piotra Wydżgi herbu Janina. Za jego czasów w okolicy wsi znajdowały się podobno kopalnie złota[6].
Wieś duchowna, własność klasztoru klarysek w Starym Sączu, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego[7].
W 1603 sławny polski lekarz Sebastian Petrycy pisał o leczniczych właściwościach lokalnych żelazistych wód mineralnych, których źródła znajdowały się w pobliżu Łącka. Z kolei geograf i publicysta Franciszek Siarczyński zanotował, że w pobliżu drogi do wsi ze skał sączą się obficie skalne oleje; dla tego ludzie stawali i smarowali nimi wozy[6].
Do roku 1772 własność klasztoru Klarysek w Starym Sączu, następnie dobra kameralne rządu austriackiego w prowincji Galicja (w zaborze austriackim wynikiem kolonizacji józefińskiej w latach 1772–1914 pod nazwą Wiesendorf).
W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona została jako wieś wraz z przysiółkami: Łącko z Wolakami i Łączkami. Liczyły one wówczas 1571 mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego. We wsi znajdowała się dwuklasowa szkoła ludowa oraz szpital ubogich założony w 1576 przez zakonnice ze Starego Sącza[6].
Zwierzęta | Konie | Bydło | Owce | Świnie |
---|---|---|---|---|
Liczba | 86 | 546 | 277 | 140 |
W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łącko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Gospodarka
Łącko oraz cała gmina Łącko znana jest z sadów jabłkowych oraz lokalnej śliwowicy.
Działa tu Łącki Bank Spółdzielczy.
Kultura
Bardzo mocno rozwija się tutaj rodzimy folklor kontynuowany w zespołach regionalnych: „Małe Łącko”, „Górale Łąccy” oraz w Orkiestrze Dętej im. Tadeusza Moryto.
Corocznie w maju organizowane jest w Łącku Święto Kwitnącej Jabłoni — impreza, podczas której prezentowane są stroje, zespoły ludowe i orkiestry dęte regionu. We wrześniu natomiast odbywa się święto owocobrania połączone od kilku lat ze świętem łąckiej śliwowicy.
Ochotnicza Straż Pożarna
Ochotnicza Straż Pożarna w Łącku powstała w 1889 roku ,od 1995 roku działa w krajowym systemem ratowniczo-gaśniczym ,posiada na wyposażeniu cztery samochody bojowe Mercedes Benz Atego 1326 GBA 2,5/20, GCBA 6/32 Jelcz 315,GBARt Iveco Eurocargo i GLM 8 Ford Transit IV[9].
Demografia
Ludność według spisów powszechnych, w 2009 według PESEL[8][10][11][12].
Rok | 1900 | 1921 | 1931 | 2002 |
---|---|---|---|---|
Liczba | 276 | 344 | 388 | 604 |
Galeria
Czarna Woda przepływająca przez Łącko
Upamiętnienie Żydów z Łącka na terenie Muzeum – Miejsca Pamięci w Bełżcu
Przypisy
- ↑ Wieś Łącko w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-02-19] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. V, hasło "Łącko". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1884. s. 628. [dostęp 2019-06-16].
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.
- ↑ a b Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder. Bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, tom XII, "Galizien", Wien 1907
- ↑ OSP Łącko – Nowy Sącz, nowysacz112.pl [dostęp 2017-12-13] (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom XII – Województwo Krakowskie i Śląsk Cieszyński, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
- ↑ Statystyka Polski , t. XXVI, Warszawa 1926, Główny Urząd Statystyczny
- ↑ Statystyka Polski seria C ,z . 88 Warszawa 1938 Główny Urząd Statystyczny
Linki zewnętrzne
- Łącko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 628 .
- Gminny portal mapowy
- Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E
Ilustracja do książki „Tatry w dwudziestu czterech obrazach” (Macieja) Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego. Oryginalny podpis: „Wieś Łącko. Rys. z nat. 1851 B. Stęczyński i ryt. 1859”.
Autor: Dreamcatcher25, Licencja: CC BY-SA 4.0
Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu wzniesione w miejscu byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady. Nazwy miast wokół symbolicznej mogiły.