Łąkorz

Łąkorz

wieś
Kościół gotycki i wiatrak typu Holender w Łąkorzu
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	nowomiejski
Gmina	Biskupiec
Liczba ludności (2006)	900
Strefa numeracyjna	56
Kod pocztowy	13-334
Tablice rejestracyjne	NNM
SIMC	0840183
Położenie na mapie gminy Biskupiec Łąkorz
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Łąkorz
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Łąkorz
Położenie na mapie powiatu nowomiejskiego Łąkorz
53°26′36″N 19°21′13″E/53,443333 19,353611

Łąkorz – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec.

Do 1954 roku istniała gmina Łąkorz. W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łąkorz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Miejscowość leży nad jeziorem o tej samej nazwie. We wsi znajduje się Muzeum Lokalne w Łąkorzu i działa Stowarzyszenie Ochrony Przyrody i Dziedzictwa Kulturowego w Łąkorzu.

Historia

Wymieniona w XIV w. jako włościańska wieś kościelna pod nazwą Lynker, Alde Linkor, po 1570 r. jako Łąkorz Wielki. Kościół parafialny pw. św. Mikołaja biskupa został wzniesiony w I połowie XIV w., w tym samym czasie założono parafię. W czasach krzyżackich wieś podlegała komturstwu radzyńskiemu. Dobra łąkorskie w 1438 r. nadał wielki mistrz Paweł Russdorf dożywotnio Hansowi Kaschlo za zasługi oddane Zakonowi. W XVI w. przeszły na własność Rzeczypospolitej. Od 1560 r. w powiecie michałowskim, od 1818 r. w powiecie lubawskim.

W 1619 do kościoła przewieziono dwa dzwony, pochodzące z dawnego kościoła w Jankowicach (niem. Jankowitz, dekanat Łasiński). W czasie wojen szwedzkich kościół w Łąkorzu został zniszczony. Odnowiony w 1695 i wyposażony w nowy ołtarz, ufundowany przez biskupa Samuela Łaskiego.

Odbywały się tu sądy ziemskie. W XVII w., mimo nowego kościoła, parafia Łąkorz staje się filią kolejnych parafii: Lipinki, Ostrowite, Skarlin. Od 1899 r. Łąkorz został odrębnym obwodem duszpasterskim, a 9 lutego 1914 r. na powrót erygowano samodzielną parafię.

We wsi działa muzeum lokalne otwarte 22 września 1995 roku. Początkowo miało to być muzeum maszyn rolniczych. Później jednak, w miarę gromadzenia eksponatów, rozszerzyło tematykę o inne obszary życia na wsi. Muzeum wystawia swoje ekspozycje w trzech miejscach: w dwustuletniej chacie wiejskiej, kuźni, terenie gospodarstwa z budynkami gospodarczymi^[1][2].

Zabytki

• gotycki kościół, ołtarz późnorenesansowy, ufundowany przez Samuela Łaskiego w 1695.
• wiatrak holenderski z końca XIX w. stojący na wzgórzu za kościołem (częściowo uszkodzony)

Bibliografia

• Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1953, 240 str.
• ks. Jakub Fankidejski, Utracone kościoły i kaplice w dzisiejszej diecezji chełmińskiej podług urzędowych akt kościelnych. Region, Gdynia 2011 ISBN 978-83-7591-220-3, reprint książki wydanej w 1880 w Pelplinie (uwspółcześniony i opatrzony komentarzami)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Łąkorz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 636 .