Ła-156

Ła-156
Dane podstawowe
Dane techniczne
Napędsilnik turboodrzutowy ze sprężarką osiową RD-10F
Ciąg850 kg

1350 kg (z dopalaniem)

Wymiary
Rozpiętość8,52 m
Długość9,12 m
Wysokość2,80 m
Powierzchnia nośna13,32 m²
Masa
Własna2398 kg
Startowa3521 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.905 km/h
Prędkość wznoszenia1250 m/min (20,8 m/s)
Pułap praktyczny10 700 m
Zasięg660 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 działka 23 mm NS-23

Ła-156 (ros. Ла-156) – radziecki odrzutowy eksperymentalny samolot myśliwski, powstały w biurze konstrukcyjnym Ławoczkina w II połowie lat czterdziestych. Jeden z pierwszych w ZSRR samolotów z dopalaczem.

Rozwój

Samolot stanowił modyfikację konstrukcji Ła-152, w której zamontowano nowy silnik RD-10F z dopalaczem, o ciągu o ok. 30% większym od dotychczasowego silnika RD-10 (kopii niemieckiego silnika Junkers Jumo 004). Zainstalowano poza tym dodatkowe zbiorniki paliwa w skrzydłach i części ogonowej. Pierwszy lot samolotu, dokonany przez Stiepana Maszkowskiego, odbył się 1 marca 1947[1]. Na samolocie tym, 10 kwietnia 1947 po raz pierwszy w ZSRR wypróbowano dopalanie (mimo że wcześniej oblatano wyposażony w dopalacz Jak-19)[1]. W czasie badań wykazano szereg wad konstrukcji, m.in. problemy z podwoziem, a także wibracje, w jakie wpadał samolot przy maksymalnych prędkościach. Podczas prób osiągnięta została prędkość ponad 900 km/h, jednak wyszły na jaw problemy z prostymi skrzydłami.

Badania państwowe trwały od 5 września 1947 do 31 stycznia 1948. Zbudowano zaledwie dwa egzemplarze prototypowe samolotu Ła-156. Ponieważ równocześnie rozwijana była bardziej obiecująca konstrukcja Ła-160 ze skośnym skrzydłem, prace nad Ła-156 przerwano.

Opis konstrukcji

Jednosilnikowy całkowicie metalowy średniopłat, ze skrzydłami prostymi o obrysie trapezowym, w układzie klasycznym. Usterzenie klasyczne. Z przodu kadłuba okrągły wlot powietrza do silnika. Silnik w przedniej części kadłuba, z dyszą pod kadłubem (układ redanowy). Kabina pilota blisko środka długości kadłuba, nad dyszą wylotową silnika, zakryta oszkloną osłoną o kształcie kroplowym. Podwozie samolotu trójkołowe, z pojedynczymi kołami, golenie główne chowane do skrzydeł (składane w kierunku od kadłuba), goleń przednia – do kadłuba.

Napęd: silnik turboodrzutowy ze sprężarką osiową RD-10F o ciągu 850 kg, 1350 kg z dopalaniem.

Uzbrojenie: 3 działka 23 mm NS-23, w przedniej części kadłuba.

Zobacz też

Pokrewne konstrukcje:

Porównywalne samoloty:

Przypisy

  1. a b Walerij Bargatinow: Krylja Rossii, Eksmo: Moskwa 2005, ​ISBN 5699-13732-7​, s.639–640 (ros.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie