Łabędzi śpiew (film 2021)

Łabędzi śpiew
Swan Song
Gatunek

dramat, czarna komedia

Data premiery

18 marca 2021
(MFF South by Southwest)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

105 min[1]

Reżyseria

Todd Stephens

Scenariusz

Todd Stephens

Główne role

Udo Kier
Jennifer Coolidge
Linda Evans
Michael Urie

Muzyka

Chris Stephens
Gerry Gershman[1]

Zdjęcia

Jackson Warner Lewis[1]

Scenografia

Kassandra DeAngelis[1]

Kostiumy

Shawna-Nova Foley
Kitty Boots[1]

Montaż

Spencer Schilly
Santiago Figueira W.[1]

Produkcja

Todd Stephens
Eric Eisenbrey
Tim Kaltenecker
Rhet Topham
Stephen Israel[1]

Wytwórnia

Luna Pictures
House of Gemini
XYZ Films[1]

Dystrybucja

Magnolia Pictures

Przychody brutto

$128,982[2]

Strona internetowa

Łabędzi śpiew (ang. Swan Song) – amerykański film fabularny z 2021 roku w reżyserii Todda Stephensa, który odpowiadał także za jego scenariusz. Za dystrybucję filmu odpowiadała spółka Magnolia Pictures[3]. W głównych rolach wystąpili Udo Kier, Jennifer Coolidge, Linda Evans oraz Michael Urie.

Głównym bohaterem filmu jest fryzjer Pat Pitsenbarger, który ucieka z domu opieki po tym, jak dowiaduje się o ostatnim życzeniu swojej byłej klientki Rity Parker Sloan – marzącej, aby ułożył jej fryzurę pogrzebową. Mężczyzna podejmuje się podróży, w której konfrontuje się ze swoją przeszłością[4].

Film został premierowo wyświetlony 18 marca 2021 na festiwalu South by Southwest w Stanach Zjednoczonych. Film otrzymał pozytywne recenzje od krytyków.

Fabuła

Legendarny fryzjer i ikona środowiska queer w Sandusky w stanie Ohio Pat Pitsenbarger przebywa w domu opieki, gdzie zajmuje się układaniem chusteczek i paleniem papierosów marki More. Od mecenasa Waltera Shanrocka dowiaduje się o śmierci swojej byłej klientki Rity Parker Sloan oraz zapisanej w jej testamencie ostatniej woli, by ułożył jej fryzurę w trumnie. Mężczyzna, mimo gratyfikacji finansowej w wysokości 25 000 $, początkowo odmawia przyjęcia zlecenia, jednak pobyt w ośrodku i układanie włosów pannie Gertie z domu opieki sprawia, że postanawia uciec z ośrodka i wyruszyć w podróż, która konfrontuje się z duchami jego przeszłości. Fryzjer opowiada przypadkowej kobiecie podczas jazdy autostopem swoją historię życia. Jego partner David James zmarł na AIDS, a pracująca ówcześnie jako asystentka fryzjera Dee Dee Dale otworzyła swój własny salon fryzjerski i ukradła mu wszystkie najlepsze klientki. Podczas spaceru do swojego starego domu okazuje się, że został on zburzony. Fryzjer idzie więc do klubu gejowskiego, gdzie opowiada barmanowi o swojej postaci scenicznej o pseudonimie Mister Pat, pod którą występował w każdą sobotę w klubie Fruit and Nut. Okazuje się, że klub przestaje istnieć i wyprawiana jest ostatnia, pożegnalna impreza, na której Pat się zjawia i pomaga w zrobieniu fryzury gwieździe wieczoru – drag queen reprezentującą młode pokolenie. Podczas imprezy sam także wychodzi na scenę w podarowanym dla klubu przez Ritę złotym żyrandolu, który podłączony do prądu powoduje wstrząs fryzjera. Kolejny pobyt w szpitalu sprawia, iż fryzurą Rity zajmuje się Dee Dee Dale, która jednak prosi Pata, by mimo jego spóźnienia wykonał dla zmarłej fryzurę. Mimo wewnętrznych rozterek, fryzjer przystępuje do pracy i odmienia wizerunek zmarłej. Wdzięczny jest mu wnuk byłej klientki, który dokonuje przed nim coming outu. Po tej scenie film pozostawia otwarte zakończenie – fryzjer dostaje krwawienia z nosa, a następnie pokazany jest wyjazd łóżka szpitalnego z domu osoby zmarłej, ubranej w buty klientki i pierścienie fryzjera[5][6][7].

Obsada

(c) Olivier Strecker, CC BY-SA 3.0
Udo Kier, odtwórca głównej roli.

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1].

  • Udo Kier – Pat Pitsenbarger
  • Jennifer Coolidge – Dee Dee Dale
  • Linda Evans – Rita Parker Sloan
  • Michael Urie – Dustin
  • Ira Hawkins – Eunice
  • Stephanie McVay – Sue
  • Tom Bloom – Walter Shanrock
  • Justin Lonesome – panna Velma
  • Thom Hilton – Gabriel
  • Shanessa Sweeney – Ro Ro
  • Bryant Carroll – Lyle
  • Shelby Garrett – Vie
  • Catherine Albers – Janie
  • Dave Sorboro – Josiah
  • Roshon Thomas – Shaundell
  • Annie Kitral – panna Gertie
  • Eric Eisenbrey – David
  • Jonah Blechman – Tristan
  • Tim Murray – pielęgniarka
  • Cheryl Talley-Sharp – Phyllis
  • Ray Perrin – Scottie
  • Ruth Maier – dama w okularach
  • Gene Dagiau – podrapany mężczyzna
  • Kate Volz – klientka stacji benzynowej
  • Rose Leininger – panna Vivante
  • Stephen Israel – obsługujący czerwony wóz
  • Richard Strauss – Sherman Ransom
  • Tevis Marcum – taksówkarz
  • Vernon Guinn – siwowłosy tragarz
  • Brandon Lim – gej Dad
  • Matthew Chojnacki – gej Daddy
  • Liam Hespen – syn
  • Lauren Cutnaw – noworodek
  • Leslie McGuier – pielęgniarka Leslie
  • Karen Fuller – sędzia Schine
  • Jeffrey Dotson Jr. – kelner Jeffrey
  • John i Karen Stephens – para w sądzie
  • Nick Avery – mężczyzna przebrany za cytrynę
  • Katie Boissoneault – klientka Kharma
  • Jori Naegele – klient Tristana
  • Barbie Marie – boska Barfly
  • Harvey Heys – prostytutka w pubie Friut & Nut

Wydanie

Film został premierowo wyświetlony 18 marca 2021 podczas festiwalu South by Southwest w Stanach Zjednoczonych[8]. 8 kwietnia 2021 film wyświetlono na Cleveland International Film Festival, a 16 czerwca 2021 na Provincetown International Film Festival[9]. Film wyświetlany był również między innymi na Nantucket Film Festival[1], Frameline Film Festival[1], Oak Cliff Film Festival[1], Hong Kong Lesbian & Gay Film Festival[10], Helsinki International Film Festival[11], Zurich Film Festival[12], Brisbane International Film Festival[13], Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Tokio[14], Braunschweig International Film Festival[15], Festiwalu Filmowym w Sydney[16] oraz American Film Festival w Moskwie[17].

Oficjalny zwiastun filmu został opublikowany 24 czerwca 2021 w serwisie YouTube[18]. Do amerykańskich kin film dotarł 6 sierpnia 2021, a jego światowa premiera kinowa odbyła się 13 sierpnia 2021[19]. 26 grudnia 2021 odbyła się premiera filmu na terenie Nowej Zelandii[2].

Odbiór

Krytyka w mediach

Film otrzymał pozytywne recenzje od krytyków filmowych. Na stronie internetowej agregatora opinii Rotten Tomatoes 92% z 74 recenzji jest pozytywnych, a sekcja poświęcona krytycznemu konsensusowi wskazuje, iż występy Udo Kiera nadają filmowi „niuans i siłę, która równoważy jego potencjalnie dziwaczną historię”[20]. W serwisie Metacritic film otrzymał ocenę 66 na 100, na podstawie głosu 21 krytyków, co daje mu status „ogólnie przychylnych recenzji”[21].

Swoją opinię o filmie napisał między innymi Peter Debruge z Variety, który stwierdził, że Udo Kier gra Pata Pitsenbargera z odpowiednią ilością patosu i wnosi do roli „sprytną europejską elegancję”[7]. Nieco inne zdanie zaprezentowała Małgorzata Czop z portalu Movieway, charakteryzując głównego bohatera jako „postać, która niesie w sobie wiele barw, ale nie wybrzmiewają one w pełni w poprawnym scenariuszu” i dodając, iż film „zdecydowanie przyciąga za sprawą głównego bohatera, a nieco rozczarowuje oprawą”[22]. Z kolei Bartosz Szarek z magazynu Replika ocenił, iż film stanowi „emocjonalną w swojej pocieszności podróż ku samoodkupieniu przedstawioną z bardzo osobistej perspektywy”, a także „historię o miłości, żalu, akceptacji, ale w pewnym sensie ewolucji kultury gejowskiej w Ameryce”[23].

Nagrody i nominacje

RokCeremoniaKategoriaNominowaniRezultatPrzypis
2021Cleveland International Film FestivalLocal Heroes CompetitionTodd StephensNominacja[24]
Lovers Film FestivalNajlepszy film fabularnyŁabędzi śpiewWygrana[25]
Merlinka FestivalNominacja[26]
Bucharest Best Comedy Film FestivalNajlepszy międzynarodowy film komediowy[27]
Norweski Międzynarodowy Festiwal FilmowyNagroda krytykówTodd StephensWygrana[28]
Monte-Carlo Film FestivalNajlepszy aktorUdo Kier[29]
Nagroda publicznościŁabędzi śpiew
2022Independent Spirit AwardsNajlepsza główna rola męskaUdo KierNominacja[30]
Najlepszy scenariuszTodd Stephens

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l Swan Song: Preliminary Press Notes (ang.). static1.squarespace.com. [dostęp 2022-01-06].
  2. a b Swan Song (2021) (ang.). the-numbers.com. [dostęp 2022-01-07].
  3. Swan Song: Press Kit (pol.). swansongfilm.com. [dostęp 2022-01-06].
  4. Swan Song: A Todd Stephens Film (pol.). swansongfilm.com. [dostęp 2022-01-06].
  5. Todd Stephens, Swan Song, Magnolia Pictures.
  6. David Rooney: Swan Song: Film Review (ang.). hollywoodreporter.com, 2021-03-18. [dostęp 2022-01-06].
  7. a b Peter Deburge: Swan Song Review: Udo Kier’s Queer, Late-Career Makeover Shows Another Side of the Actor (ang.). hollywoodreporter.com, 2021-03-18. [dostęp 2022-01-06].
  8. 2021 SXSW Film Festival Preview (ang.). amovieguy.com. [dostęp 2022-01-06].
  9. Provincetown Film Festival (ang.). provincetownfilm.org. [dostęp 2022-01-07].
  10. Aaron Safir: 5 Films to Watch at the Hong Kong Lesbian and Gay Film Festival 2021 (ang.). tatlerasia.com, 2021-09-10. [dostęp 2022-01-07].
  11. Swan Song (2021) (ang.). hiff.fi. [dostęp 2022-01-07].
  12. Swan Song Photocall – 17th Zurich Film Festival (ang.). gettyimages.no. [dostęp 2022-01-07].
  13. 2021 21–31 OCTOBER - Brisbane International Film Festival (ang.). biff.com.au. [dostęp 2022-01-07].
  14. Swan Song (ang. • jap.). 2021.tiff-jp.net. [dostęp 2022-01-07].
  15. B36 Swan Song (niem.). filmfest-braunschweig.de. [dostęp 2022-01-07].
  16. Swan Song (ang.). sff.org.au. [dostęp 2022-01-07].
  17. AMFEST 16th American Film Festival (ang. • ros.). coolconnections.ru. [dostęp 2022-01-07].
  18. Michał Kaczoń: „Swan Song” – Udo Kier jakiego jeszcze nie widzieliście na ekranie (pol.). radiozet.pl, 2021-06-25. [dostęp 2022-01-06].
  19. Erik Piepenburg: Udo Kier’s Latest Provocation: Leading Man (ang.). nytimes.com, 2021-08-06. [dostęp 2022-01-06].
  20. Swan Song (ang.). rottentomatoes.com. [dostęp 2022-01-05].
  21. Swan Song (ang.). metacritic.com. [dostęp 2022-01-05].
  22. Małgorzata Czop: „Łabędzi śpiew”, reż. Todd Stephens (pol.). movieway.pl, 2021-09-15. [dostęp 2022-01-07].
  23. Kino Pod Baranami: Łabędzi śpiew (pol.). kinopodbaranami.pl. [dostęp 2022-01-07].
  24. Swan Song (ang.). clevelandfilm.com. [dostęp 2022-01-05].
  25. Lovers Festival, Swan Song wins. Film about the life of a gay hairdresser (ang.). italy24news.com. [dostęp 2022-01-06].
  26. Awards – Merlinka Festival 2021 (ang.). merlinka.com. [dostęp 2022-01-06].
  27. Gala de închidere Bucharest Best Comedy Film Festival 2021 (rum.). zilesinopti.ro. [dostęp 2022-01-06].
  28. The Festival Winners 2021 (ang.). filmfestivalen.no, 2021-08-26. [dostęp 2022-01-06].
  29. Winners Archive 18th Edition May 31st – June 5th 2021 (ang.). montecarlofilmfestival.net. [dostęp 2022-01-08].
  30. Brent Lang, Jazz Tangcay: Indie Spirit Awards 2022: Full List of Nominations (ang.). variety.com, 2021-12-14. [dostęp 2022-01-05].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Udo KIER festival de Cannes 2011.jpg
(c) Olivier Strecker, CC BY-SA 3.0
actor Udo Kier at the Cannes Film Festival