Łabno (gmina)
gmina wiejska | |
1919–39[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Siedziba | Podłabienie, Baranowicze |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Portal ![]() |
Łabno – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy były początkowo Podłabienie[3], a następnie Baranowicze[4].
Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu augustowskiego w guberni suwalskiej[5][6][7].
W okresie międzywojennym gmina Łabno należała do powiatu augustowskiego w woj. białostockim[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 3921 osób, wśród których 3800 było wyznania rzymskokatolickiego, 117 prawosławnego, 1 innego a 3 mojżeszowego. Jednocześnie 3862 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 47 białoruską, 1 niemiecką, 1 żydowską a 10 inną. W gminie było 726 budynków mieszkalnych[8].
Po wojnie obszar gminy Łabno wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Gmina Łabno jest jedną z czterech gmin powiatu augustowskiego, które po wojnie znalazły się poza granicami Polski[9].
Miejscowości
Miejscowości i osady na podstawie spisu powszechnego z 30 września 1921[2].
- Wsie: Adamowicze, Baranowicze, Bohatery Polne, Dmitrówka, Gałowicze, Karolin, Koniuchy, Łabno, Łabno-Ogrodniki, Łosośna, Mickiewicze, Naumowicze, Nowiki, Nowosiółki, Podłabienie, Puszkary, Pyszki, Sołowieje, Tarusicze, Trycze,
- Folwarki: Karolin-Łosośna, Łabno
- Kolonie: Wiktoryszki
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. V: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 5.
- ↑ Просмотр контента в режиме 2D (Silverlight)
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
- ↑ Powiat augustowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 51 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 5 .
- ↑ gminy Balla Wielka, Hołynka (częściowo), Łabno i Wołłowiczowce
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).