Łachwa (obwód brzeski)
 Łachwa, 1926, ulica Lubaczyńska | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Sielsowiet | Łachwa | ||
| Wysokość | 108 m n.p.m. | ||
| Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy | 225640 | ||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||
Położenie na mapie Białorusi  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
 52°13′N 27°06′E/52,216667 27,100000 | |||
Portal  Białoruś | |||
Łachwa (biał. Лахва; jid. לאַכװע, Łachwe) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, nad Śmiercią.
Znajdują tu się parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej z 1889 r.[2], a także stacja kolejowa Łachwa, położona na linii Homel – Łuniniec – Żabinka.
Historia
._%d0%a1%d0%b2%d1%8f%d1%82%d0%b0-%d0%a0%d0%b0%d1%81%d1%82%d0%b2%d0%b0-%d0%91%d0%b0%d0%b3%d0%b0%d1%80%d0%be%d0%b4%d0%b7%d1%96%d1%86%d0%ba%d0%b0%d1%8f_%d1%86%d0%b0%d1%80%d0%ba%d0%b2%d0%b0_(01).jpg)
Nadana przez Kazimierza Jagiellończyka rodowi Kiszków. Anna Kiszczanka, córka wojewody smoleńskiego Stanisława Kiszki z Ciechanowca, wniosła w 1513 roku w posagu Łachwę do majątku męża Jana Radziwiłła Brodatego (wraz z Nieświeżem i Ołyką). W 1655 roku spalona przez wojska moskiewskie.
Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].
W roku 1812 spalona przez rosyjskiego generała Czyczagowa na złość właścicielowi, Edwardowi Hutten-Czapskiemu[4]. Do 1854 roku był tu katolicki kościół parafialny. Od początku XIX wieku własność rodu Wittgensteinów.
W okresie międzywojennym Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim, siedziba gminy Łachwa. W Łachwie siedzibę swoją miał sztab Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza „Polesie” i placówka wywiadowcza KOP nr 6. W czasie II wojny światowej w miejscowym getcie żydowskim wybuchło powstanie, pierwsze tego rodzaju[5].
Urodzeni w Łachwie
W Łachwie urodzili się Marian Hutten-Czapski i Stanisław Dawski.
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku (ros.).
- ↑ ЛУНИНЕЦКОЕ БЛАГОЧИНИЕ (ros.). luninets.ortox.by. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)].
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т. 2, Mińsk 2013, s. 110.
- ↑ Ze wspomnień syberyjskiego zesłańca, Kujawsko-Pomorska Biblioteka Sieciowa
- ↑ Michaeli, Lichstein, Morawczik, Sklar (eds.). First Ghetto to Revolt: Lachwa. (Entsyklopedyah shel Galuyot, Tel Aviv 1957).
Linki zewnętrzne
- Łachwa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 566.
- Łachwa (obwód brzeski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 253.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Belarus
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Брестской области
Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:
- С: 53.45° с.ш.
- Ю: 51.4° с.ш.
- З: 23.1° в.д.
- В: 27.7° в.д.
Lakhva in 1926 (then Łachwa, Poland), ulica Lubaczyńska (Lubaczynska Street)
Autor: givi (http://forum.globus.tut.by/viewtopic.php?p=78897#78897), Licencja: CC BY-SA 3.0
Лахва (Лунінецкі раён). Свята-Раства-Багародзіцкая царква
