Łamanie chleba
Łamanie chleba – element liturgii eucharystycznej. W czasach apostolskich termin ten odnosił się do dzisiejszej liturgii mszy, jednak wraz z upływem czasu zakres znaczenia tego pojęcia uległ zawężeniu.
Historia
Według tradycji chrześcijańskiej obrzęd ten został ustanowiony przez Jezusa Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy „wziął on chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!” (Łk 22,19; BT). Od tamtej pory zwyczaj łamania chleba, zgodnie z zaleceniami Syna Bożego, stał się niezwykle ważny dla pierwszych chrześcijan. Według Justyna Męczennika z II w, który opisując Eucharystię, opisuje również obrzęd łamania chleba:
- „Po zakończeniu modlitw przekazujemy sobie nawzajem pocałunek pokoju. Z kolei bracia przynoszą przewodniczącemu chleb i kielich napełniony wodą zmieszaną z winem. Przewodniczący bierze je, wielbi Ojca wszechrzeczy przez imię Syna i Ducha Świętego oraz składa długie dziękczynienie (po grecku: eucharistian) za dary, jakich nam Bóg raczył udzielić. Modlitwy oraz dziękczynienie przewodniczącego kończy cały lud odpowiadając: Amen. Gdy przewodniczący zakończył dziękczynienie i cały lud odpowiedział, wtedy tak zwani u nas diakoni rozdzielają obecnym Eucharystię, czyli chleb oraz wino z wodą, nad którymi odprawiano modlitwy dziękczynne, a nieobecnym zanoszą ją do domów”[1].
Zwyczaj ten z jednej strony ma charakter praktyczny, a z drugiej strony również symboliczny, ponieważ łączy wiernych przy wspólnym posiłku, który był niezwykle ważny w tradycji żydowskiej. Syn Boży błogosławiąc i rozdając chleb, jako gospodarz, zapraszał swoich uczniów do wspólnoty. Po jego śmierci tradycję tę rozpowszechniali pierwsi chrześcijanie, którzy „spożywając jeden Chleb Chrystusa wchodzą z Nim we wspólnotę i tworzą w Nim jedno Ciało”[2].
W starożytności do tego obrzędu używano dużego chleba. Diakoni i akolici rozkładali białe płótno, aby okruchy chleba łamanego przez koncelebransów nie spadły na podłogę. Wraz z upływem czasu, na przełomie IX i X wieku, podczas Eucharystii najpierw zaczęto używać kwaszonego chleba, a później małych hostii, w związku z czym obrzęd ten stał się raczej symboliczny [3]. Od II Soboru Watykańskiego kapłan łamie na 3 części tylko dużą hostię. Pierwszą z nich łączy z winem konsekrowanym w kielichu, drugą spożywa, a trzecią pozostawia na wiatyk lub komunię dla chorych. Duża połamana hostia może być również podawana podczas Eucharystii[4].
Znaczenie
Współcześnie łamanie chleba ma z jednej strony znaczenie funkcjonalne, ponieważ umożliwia przygotowanie odpowiedniej ilości hostii do rozdzielenia podczas Eucharystii, a z drugiej symbolizuje pewną wspólnotę Eucharystyczną, która pożywia się przy wspólnym stole, którą łączą podobne wartości i przede wszystkim wspólna wiara.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Św. Justyn, Apologiae, 1, 65; tekst w nawiasie z nr 67.
- ↑ Katechizm Kościoła Katolickiego, 1329.
- ↑ Andrzej Orczykowski SChr "O chlebie i winie do Eucharystii"
- ↑ Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Redemptionis Sacramentum
Bibliografia
- Jan Paweł II, Encyklika Ecclesia de Eucharystia
- Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów: Struktura mszy świętej oraz jej elementy i części (pol.). W: Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego z trzeciego wydania Mszału Rzymskiego, Rzym 2002 [on-line]. KKBiDS, 6 listopada 2003. [dostęp 2012-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)].
Media użyte na tej stronie
Autor: First version: Ratomir Wilkowski, convert to SVG: Cpicon92, Actual: Szczepan1990, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Various religious symbols. From left to right:
- 1st Row:
- (Chrześcijaństwo, Christianity, Христианство) — Krzyż, Christian cross, Христианский крест;
- (Judaizm, Judaism, Иудаизм) — Gwiazda Dawida, Star of David, Звезда Давида;
- (Hinduizm, Hinduism, Индуизм) — Omkar (Aum), Aum, Ом;
- (Bahá'í, Бахаи) — Bahai nine-pointed star, Бахайская девятиконечная звезда;
- 2nd Row:
- (Islam, Islam, Ислам — w rzeczywistości symbol Kalifatu) — Półksiężyc, Crescent;
- (Religie pierwotne, Etniczne, Fetishism, Фетишизм) — Krzyż słoneczny, Sun cross, Солнечный крест;
- Chińska filozofia i mistyka — Yin-yang;
- Shinto — Torii.
- 3rd Row:
- (Buddyzm, Buddhism, Буддизм) — Koło Dharmy, Dharmacakra, Колесо Дхармы;
- (Sikhizm, Sikhism, Сикхизм) — Khanda (pl), Khanda (en);
- (Dżinizm, Jainism, Джайнизм) — Swastyka, Swastika, Свастика;
- (Dżinizm, Jainism, Джайнизм) — Ahinsa, Ahimsa.
- 4th Row:
Emmaus, Christ breaking bread. Oil on canvas. 48 x 79 cm.
Autor: Photo by G. Sfasie (wa:Uzeu:Waelsch), Licencja: GFDL 1.2
Breaking of the bread in the neocatechumenal way.