Łamany dach polski

Dach łamany polski – dwór w Łopusznej
Supraśl – budynek z dachem łamanym polskim

Łamany dach polski – odmiana dachu łamanego, uskokowego[1]. Łamany dach polski jest dachem czterospadowym, składającym się z dwóch części o jednakowym lub bardzo zbliżonym kącie nachylenia połaci. Części dolna i górna dachu oddzielone są niewielką ścianką[2]. Stosowany od początków XVII wieku, najczęściej w architekturze rezydencjonalnej (w dworach) lub usługowej (w karczmach), niekiedy spotykany w architekturze sakralnej.

Odmianą dachu łamanego polskiego jest dach krakowski, w którym wstawka oddzielająca dolną i górną część dachu jest szersza, często zdobiona profilowanymi listwami lub dekoracją malarską[3].

Przypisy

  1. Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 60. ISBN 978-83-213-4515-4.
  2. Franciszek Kopkowicz: Ciesielstwo polskie. Warszawa: Arkady, 1958, s. 224-225.
  3. Franciszek Kopkowicz: Ciesielstwo polskie. Warszawa: Arkady, 1958, s. 225.

Media użyte na tej stronie

Supraśl DSCN1350.jpg
Autor: Bornholm, Licencja: CC BY-SA 3.0
Budynek w Supraślu z łamanym polskim dachem
Ethnographic Museum “Esterka House”, 46 Krakowska street, Kazimierz, Kraków, Poland.jpg
Autor: Zygmunt Put, Licencja: CC BY-SA 4.0
Muzeum Etnograficzne “Dom Esterki”, ul. Krakowska 46, Kazimierz, Kraków