Łantuchowo

Łantuchowo
Państwo

 Białoruś

Obwód

witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Hołubicze

Położenie na mapie Białorusi
Ziemia54°57′44″N 27°56′23″E/54,962222 27,939722
Portal Białoruś

Łantuchowo – dawna kolonia i folwark. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Hołubicze.

Inna nazwa wsi to Łańtuchowo

Historia

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark i kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Dokszyce, następnie w gminie Hołubicze[1][2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • folwark – 12 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego a 7 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[3].
  • kolonię – 50 osób, 42 były wyznania rzymskokatolickiego a 8 prawosławnego. Jednocześnie 49 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 1 inną (rosyjską). Było tu 8 budynków mieszkalnych[3].
  • Wykaz miejscowość z 1938 wymienia jedynie kolonię i podaje, że w 1931 w 11 domach zamieszkiwało 65 osób[4].

Miejscowości należały do parafii rzymskokatolickiej w m. Zaszcześle i prawosławnej w Hołubiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Królewszczyźnie[5].

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921 - 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

  1. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
  2. gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 21.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 932.

Media użyte na tej stronie