Ławica (geomorfologia)

Ławice przybrzeżne na Morzu Wattowym (Niemcy)
Ławica rzeczna na meandrze rzeki Innoko (Alaska)
Ławica rzeczna na rzece Rowie w obwodzie murmańskim (Rosja)
Odsyp roztokowy na rzece Tagliamento, we Włoszech

Ławica – wał z piasku albo z innych osadów dennych, usypany w dużym akwenie albo rzece.

Wyróżnia się cztery bliskoznaczne pojęcia z dziedziny geomorfologii:

  1. Ławica przybrzeżna – podwodne, piaszczyste wzniesienie usytuowane na szelfie, biegnące najczęściej równolegle do wybrzeża morskiego. Powstaje poprzez osadzanie w miejscach załamania się fali piasku zabranego z brzegu (plaży) przez prąd powrotny[1].
  2. Ławica śródmorska – zbudowana przeważnie z piasku płycizna na wzniesieniu szelfu (jak Ławica Słupska, Ławica Bornholmska). Duże ławice stanowią często miejsca najobfitszych połowów rybackich[1].
  3. Ławica śródrzeczna (odsyp śródkorytowy) – wyspa rzeczna, o podłużnym kształcie, stosunkowo wysoka, powstała z piasku transportowanego przez prąd rzeki i osadzanego na jej dnie. W warunkach naturalnych stopniowo stabilizuje się i przekształca w kępę[1].
  4. Ławica rzeczna – usypane z piasku lub żwiru niesionego przez rzekę wzniesienie w korycie rzecznym. Materiał jest osadzany w miejscach załamania się siły transportowej wody, najczęściej między zakolami w miejscu rozszerzenia koryta lub przy ostrogach skalnych biegnących w poprzek koryta. Tego typu ławice niekiedy ulegają przesunięciom przy większych wahaniach wodostanu[1].
    1. Odsyp meandrowy – usypisko na wypukłym brzegu meandru[2].
    2. Odsyp przybrzeżny – nagromadzenie osadów na prostym odcinku rzeki, gdzie jednak główny nurt nie płynie środkiem lecz przy którymś z brzegów, przez co na przeciwległym brzegu tworzy się odsyp[2].
    3. Odsyp roztokowy – odsyp przybrzeżny lub śródkorytowy powstały w korycie rzeki roztokowej[2].

Kwestia nazewnictwa

Słownik prof. Stanisława Pietkiewicza podaje, że w odniesieniu do ławic piaszczystych występujących w korytach rzek używa się niewłaściwie terminu łacha, ponieważ dotyczy ono wyłącznie dawnej odnogi lub koryta rzeki (zobacz: łacha)[3]. Jednakże u prof. Mieczysława Klimaszewskiego pojawiają się określenia łachy boczne (ang. point bars) i łachy centralne (ang. central bars)[4]. Z kolei w Słowniku geologii dynamicznej znajdujemy termin odsyp (względnie łacha) jako określenie ławic występujących w rzece[2].

W geologii terminu ławica używa się także w innym znaczeniu dla określenia warstwy (zespołu warstw) skalnych.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Stanisław Pietkiewicz, Stefan Żmuda: Słownik pojęć geograficznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 249.
  2. a b c d Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski: Słownik geologii dynamicznej. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 163. ISBN 83-220-0196-7.
  3. Stanisław Pietkiewicz, Stefan Żmuda: Słownik pojęć geograficznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 248.
  4. Mieczysław Klimaszewski: Geomorfologia. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2003, s. 101. ISBN 83-01-13951-X.

Media użyte na tej stronie

Tagliamento von Bruecke zwischen San Pietro Pinzano 27102007 23.jpg
Autor: Johann Jaritz, Licencja: CC BY-SA 3.0
River bed of the Tagliamento near Saint Peter in the community Ragogna, province of Udine, region Friuli Venezia-Giulia, Italy
Meandering River 2 Innoko NWR.jpg
Meandering River, Innoko National Wildlife Refuge
Rova meandering.jpg
Autor: Clemens Ratschan, Licencja: CC BY 3.0
Rova meandering
Wattenmeer-Nordfriesland.jpg
Autor: Mogens Engelund, Licencja: CC BY-SA 3.0
Photo from the air of Wadden Sea of Nordfriesland and Dithmarschen, Southern Schleswig, Germany. In the middle is the peninsula Eiderstedt, to the south the small islands of Trischen and Tertius, in the north several sandbanks