Łazarz (Szweć)

Łazarz

Лазар

Rostysław Szweć Ростислав Швець
Metropolita symferopolski i krymski
(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1939 Komaryn
Metropolita symferopolski i krymski
Okres sprawowania	od 1992
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia symferopolska i krymska
Śluby zakonne	1 kwietnia 1980
Diakonat	5 marca 1972
Prezbiterat	12 marca 1972
Chirotonia biskupia	18 kwietnia 1980
Odznaczenia

Łazarz, imię świeckie Rostysław Szweć (ur. 22 kwietnia 1939 w Komarynie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, wcześniej w latach 1992–2022 Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił jako posłusznik do skitu Świętego Ducha podległego ławrze Poczajowskiej, następnie przeniósł się do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach. W 1957 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Mińsku, którą przerwał na okres 1958–1961 w celu odbycia zasadniczej służby wojskowej. W 1964 ukończył seminarium duchowne w Odessie, zaś cztery lata później – wyższe studia teologiczne w Leningradzkiej Akademii Duchownej^[1].

5 marca 1972 został wyświęcony na diakona, zaś tydzień później – na kapłana. Służył w soborze św. Włodzimierza w Kijowie oraz w żeńskim monasterze Opieki Matki Bożej w tym samym mieście do 1978, gdy został skierowany do eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej. Otrzymał wówczas godność protoprezbitera^[1].

1 kwietnia 1980 złożył wieczyste śluby zakonne, 7 kwietnia tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 18 kwietnia 1980 miała miejsce jego chirotonia na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego, w czasie której otrzymał również godność egzarchy Ameryki Środkowej i Południowej^[1].

W 1985 otrzymał godność arcybiskupa i został przeniesiony do eparchii iwano-frankiwskiej. Jednak jeszcze w tym samym roku ponownie skierowano go do eparchii argentyńskiej, gdzie pozostawał przez kolejne cztery lata. W 1989 mianowany biskupem tarnopolskim i krzemienieckim, w 1991 odeskim i izmaelskim, w 1992 – symferopolskim i krymskim^[1]. Na początku lat 90. XX wieku popierał dążenia metropolity kijowskiego Filareta do autokefalizacji Kościoła prawosławnego na Ukrainie, co stało się przyczyną jego usunięcia z eparchii odeskiej, której duchowieństwo masowo opowiadało się przeciwko tej koncepcji^[2].

Od 2002 nosi tytuł metropolity. W 2012 mianowany stałym członkiem Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego^[3].

W czasie kryzysu krymskiego wzywał mieszkańców Krymu do spokoju i zachowania jedności^[4].

30 lipca 2017 podczas uroczystości z okazji święta floty Federacji Rosyjskiej błogosławił na Krymie rosyjską Flotę Czarnomorską^[5]. Dzień wcześniej jego podwładni duchowni udzielili błogosławieństwa także pracownikom jednego z utworzonych na Krymie oddziałów Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej (FSB)^[5].

W 2022 r. na wniosek metropolity Łazarza, a także biskupów teodozyjskiego Platona i dżankojskiego Aleksego Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyłączył kierowane przez nich eparchie – wszystkie na terytorium Krymu – z jurysdykcji autonomicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i podporządkował bezpośrednio patriarsze moskiewskiemu i całej Rusi^[6].

Przypisy