Łaziska (powiat opolski)

Łaziska
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	opolski
Gmina	Łaziska
Liczba ludności (2011)	500
Strefa numeracyjna	81
Kod pocztowy	24-335
Tablice rejestracyjne	LOP
SIMC	0385313
	Położenie na mapie gminy Łaziska Łaziska
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Łaziska
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Łaziska
	Położenie na mapie powiatu opolskiego Łaziska
	51°08′30″N 21°52′42″E/51,141667 21,878333
	Strona internetowa

Artykuł	51°8′30″N 21°52′42″E
- błąd	39 m
WD	51°7'59.9"N, 21°52'0.1"E
- błąd	14 m
Odległość	1303 m

Łaziska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Łaziska^[3]^[4].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego^[5].

W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łaziska. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Historycznie położone są w Małopolsce, w ziemi lubelskiej.

Miejscowość jest siedzibą gminy Łaziska, stanowi również sołectwo^[6].

Części miejscowości

Integralne części miejscowości: Łaziska^[7]
Identyfikator miejscowości	Nazwa miejscowości	Rodzaj miejscowości
0385320	Łaziska-Majątek	część miejscowości
0385336	Średnie Łaziska	część miejscowości
Źródło: Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Demografia

	2003	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
Łaziska	555	527	530	520	519	518	510	497	492	497	488
Źródło: Dane własne stanu ludności gminy podane na koniec roku^[8]

Historia

Wieś notowana w roku 1414 jako „Lassziska”, położona 6 km zachód od Opola. Historycznie w powiecie lubelskim, parafii Opole. W roku 1468 wieś graniczy z Kaliszankami i Niedźwiadą. Długosz podaje (1470-80) informację o granicy z Głodnem (Długosz L.B. t.III s.242). W roku 1496 wieś graniczy z Głodnem, Janiszowem, Niedźwiadą. Wieś była własnością szlachecką w roku 1414 dziedzicem był wówczas Goworko. w roku 1441 w księgach ziemskich występuje Grot z Chwalisławic sprzedaje on ⅓ wsi Łaziska za 100 grzywien Piotrowi z Wrzelowa. W roku 1468 w działach wymienia się Jana, 20 lat później w latach 1486–1496 dziedzicem (części czy całości nie wiadomo) był Stanisław Chobrzanski (w roku 1501-3 podsędek, od 1504-1507 sędzia ziemski lubelski). W księgach poborowych z lat 1531–1533 figuruje pobór z 3 łanów (Rejestr Poborowy). W roku 1529 dziesięcina z folwarku w wymiarze 2 grzywny oddawana była plebanowi w Opolu, z reszty wsi: biskupowi 24 groszy i plebanowi w Piotrawinie 7 grzywien (Liber Retaxationum 34, 437, 462)^[9].

W wieku XIX Łaziska stanowiły wieś w powiecie nowoaleksandryjskim, gminie Kamień, parafii Piotrawin. Według spisu z roku 1827 we wsi było 20 domów i 190 mieszkańców. Według Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego dobra Łaziska składały się z folwarków: Łaziska i Średnie, wsi: Łaziska i Koszarów, od rzeki Wisły oddalone na 7 wiorst, posiadały rozległość wynoszącą 3680 mórg (około 2060 ha)^[10].

Herb

Herb Łazisk stanowi postać Piotrowina^[a] u boku św. Stanisława, występuje on zarówno w herbie gminy Łaziska jak i gminy Stanisławów.

Zobacz też

Łaziska Górne, Elektrownia w Łaziskach Górnych

Uwagi

↑ Piotrowin to bohater hagiograficznej legendy z XI wieku, zapisanej w Żywocie św. Stanisława Wincentego z Kielczy. Biskup krakowski św. Stanisław ze Szczepanowa zakupił od Piotra Strzemieńczyka z Janiszewa, zwanego Piotrowinem, dobra ziemskie na rzecz biskupstwa. Po śmierci Piotrowina jego spadkobiercy upomnieli się o ziemię. Postawiony przed sądem Stanisław wyjaśnił w jaki sposób wszedł w posiadanie ziemi, lecz nie dano mu wiary. Wówczas biskup Stanisław wszedł do kościoła w Piotrawinie, kazał otworzyć grób i wskrzesił Piotrowina, by ten poświadczył prawdę w procesie.

Przypisy

↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 688 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-13].
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
↑ Jednostki pomocnicze gminy Łaziska. Urząd Gminy Łaziska. [dostęp 2016-08-25].
↑ Integralne części miejscowości według Teryt
↑ Dane własne stanu ludności gminy podane na koniec roku
↑ Łaziska, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .
↑ Łaziska (12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 622 .

[11] Piotrowin to bohater hagiograficznej legendy z XI wieku, zapisanej w Żywocie św. Stanisława Wincentego z Kielczy. Biskup krakowski św. Stanisław ze Szczepanowa zakupił od Piotra Strzemieńczyka z Janiszewa, zwanego Piotrowinem, dobra ziemskie na rzecz biskupstwa. Po śmierci Piotrowina jego spadkobiercy upomnieli się o ziemię. Postawiony przed sądem Stanisław wyjaśnił w jaki sposób wszedł w posiadanie ziemi, lecz nie dano mu wiary. Wówczas biskup Stanisław wszedł do kościoła w Piotrawinie, kazał otworzyć grób i wskrzesił Piotrowina, by ten poświadczył prawdę w procesie.

[GUS-1] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 688 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-3] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-13].

[RMAiC-2013-4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[5] Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

[bip-6] Jednostki pomocnicze gminy Łaziska. Urząd Gminy Łaziska. [dostęp 2016-08-25].

[7] Integralne części miejscowości według Teryt

[8] Dane własne stanu ludności gminy podane na koniec roku

[slownik-9] Łaziska, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014 .

[10] Łaziska (12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 622 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[a]

Wsie	Braciejowice Głodno Grabowiec Janiszów Kamień Kępa Gostecka Kępa Piotrawińska Kępa Solecka Kolonia Łaziska Koło Kopanina Kaliszańska Kopanina Kamieńska Kosiorów Las Dębowy Łaziska Niedźwiada Duża Niedźwiada Mała Piotrawin Trzciniec Wojciechów Wrzelów Zakrzów Zgoda
Kolonie	Kamień-Kolonia Piotrawin-Kolonia
Integralne części wsi	Ćwiętalka Dąbrówka Dół Okrągły Gibiele Janiszów-Kolonia Jarętowice Jatki Kolonia Głodno Las Łaziska-Majątek Majorat Nieciecz Opas Płaskie Półanki Przykopki Socha Stara Nieciecz Stare Głodno Stary Zakrzów Średnie Łaziska Wylągi Załasze

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne