Łebień (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1945–54 i 1973–76[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | lęborski (do 1975) | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Łebień – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954 i 1973–1976[3] w woj. gdańskim, a następnie w woj. słupskim (dzisiejsze woj. pomorskie). Siedzibą władz gminy był Łebień.
Gmina Łebień powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie)[4]. 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu lęborskiego – została powierzona administracji wojewody gdańskiego[5], po czym z dniem 28 czerwca 1946 roku weszła w skład woj. gdańskiego[6][7]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina była podzielona na 10 gromad: Białogarda, Garczegorze, Janowice, Janowiczki, Kopaniewo, Krępa Kaszubska, Lędziechowo, Łebień, Rekowo i Tawęcino[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9].
Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w tymże powiecie i województwie[10]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. słupskiego[11]. 1 lipca 1976 gmina została zniesiona, a jej tereny przyłączone do gmin Nowa Wieś Lęborska i Wicko[12].
Przypisy
- ↑ Od 1945 pod administracją wojewody gdańskiego; od 1946 jednostka administracyjna utworzonego w 1945 polskiego woj. gdańskiego
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ . Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 30 czerwca 1976
- ↑ Informacje o zespole archiwalnym Gminna Rada Narodowa w Łebieniu (SEZAM). Archiwum Państwowe w Gdańsku Oddział w Gdyni. [dostęp 2007-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 roku o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).