Łeonid Barteniew
Pełne imię i nazwisko | Łeonid Wołodymyrowycz Barteniew | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 października 1933 Połtawa | |||||||||||||||||||||||||||
Data śmierci | 17 listopada 2021 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 174 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
Łeonid Wołodymyrowycz Barteniew (ukr. Леонід Володимирович Бартенєв; ros. Леонид Владимирович Бартенев, Leonid Władimirowicz Bartieniew; ur. 10 października 1933 w Połtawie[1], zm. 17 listopada 2021[2]) – ukraiński lekkoatleta (sprinter) startujący w barwach Związku Radzieckiego, dwukrotny wicemistrz olimpijski.
Wcześnie został sierotą. Ojciec był ofiarą czystek stalinowskich, a matka zmarła w 1942. Sportem zajął się w szkole średniej w Połtawie. Później należał do klubu Buriewiestnik Kijów[3].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Boris Tokariew, Wiktor Riabow, Lewan Sanadze i Barteniew) na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie[4].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Barteniew, Tokariew, Jurij Konowałow i Władimir Suchariew). Na tych samych igrzyskach odpadł w ćwierćfinałach biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów[1]. Wywalczył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Tokariew, Edwin Ozolin, Konowałow i Barteniew) na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie, a w biegach na 100 metrów i na 200 metrów odpadł w półfinałach[5].
Ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Gusman Kosanow, Barteniew, Konowałow i Ozolin) na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie. W biegu na 200 metrów odpadł w ćwierćfinale[1].
Odnosił również sukcesy w sporcie akademickim. Zwyciężył w biegu na 100 metrów i zdobył brązowy medal w biegu na 200 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1955 w Warszawie, a także zdobył srebrne medale na 100 metrów i na 200 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1957 w Moskwie[6]. Zdobył srebrny medal na 200 metrów i brązowy medal na 100 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (FISU) w 1957 w Paryżu[7]. Został mistrzem uniwersjady w 1961 w Sofii w sztafecie 4 × 100 metrów[8].
Był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w 1958 i w biegu na 200 metrów w 1959[9].
Był dwukrotnym rekordzistą ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 39,4 s. (15 lipca 1961 w Moskwie). Dwukrotnie wyrównał również rekord ZSRR w biegu na 100 metrów czasem 10,3 s. (27 maja 1956 w Kijowie i 20 czerwca 1959 w Budapeszcie)[10].
Ukończył Narodowy Instytut Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy w Kijowie. Od 1961 był trenerem biegów krótkich. Prowadził reprezentację ZSRR w sprintach w latach 1964–1984[3][11].
W 2007 w Moskwie uległ ciężkiemu wypadkowi; został potrącony na zielonym świetle przez samochód. Dzięki intensywnej rehabilitacji ruchowej udało mu się odzyskać zdolność samodzielnego poruszania się[11].
Jest autorem książki Бег на короткие дистанции (Bieg na krótkich dystansach). Został odznaczony orderem „Znak Honoru”[9].
Rekordy życiowe
źródło: portal all-athletics.com
- 100 m - 10,2 s. - Kijów - 25 czerwca 1960 r.
- 200 m - 21,4 s. - Melbourne - 26 listopada 1956 r.
- 4 × 100 m - 39,80 s. - Melbourne - 1 grudnia 1956 r.
Przypisy
- ↑ a b c Leonid Bartenev, olympedia.org [dostęp 2021-05-16] (ang.).
- ↑ Умер двукратный призер Олимпийских игр Леонид Бартенев (ros.)
- ↑ a b Бартенев Леонид, poltava-arenda.com.ua [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-26] (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 506 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 509, 513 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (UIE), GBRAthletics [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- ↑ World Student Games (Pre-Universiade), GBRAthletics [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- ↑ Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг., docme.su, 2013, s. 64 [dostęp 2021-05-16] (ros.).
- ↑ a b БАРТЕНЕВ Леонид Владимирович (СССР), sportbiography.ru [dostęp 2024-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 17 i 194. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)
- ↑ a b Witalij Cebryj , Леонид Бартенев: Схватил любимую игрушку, и — бежать! Следом автоматная очередь. Так началась моя «спринтерская карьера», fraza.ua, 8 stycznia 2013 [dostęp 2014-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
Bibliografia
- Бартенев Леонид, poltava-arenda.com.ua [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-26] (ros.).
- Witalij Cebryj , Леонид Бартенев: Схватил любимую игрушку, и — бежать! Следом автоматная очередь. Так началась моя «спринтерская карьера», fraza.ua, 8 stycznia 2013 [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ros.).
- Бартенев Леонид Владимирович, Олимпийская энциклопедия [dostęp 2014-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- БАРТЕНЕВ Леонид Владимирович (СССР), sportbiography.ru [dostęp 2024-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- Łeonid Barteniew, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).