Łowcza-3

Łowcza-3K
	; Łowcza-3K na podwoziu Star 944.
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	CNPEP RADWAR SA
Typ pojazdu	wóz dowodzenia
Trakcja	kołowa 4x4
Załoga	3/4
	Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny MANtyp D 0824 LFG 01., moc 155 KM (114 kW) przy 2400 obr./min.
Transmisja	6 biegów do przodu i 1 wsteczny
Długość	6370 mm
Szerokość	2540 mm
Wysokość	3250 mm
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Polska

Łowcza-3
	; Łowcza-3
	Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	CNPEP RADWAR / HSW
Typ pojazdu	wóz dowodzenia
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4-5
	Historia
Produkcja	1999-2000
Egzemplarze	3
	Dane techniczne
Silnik	SW 680T o mocy 220 kW
Poj. zb. paliwa	520 l
Długość	645 cm
Szerokość	285 cm
Wysokość	186 cm
Prześwit	40 cm
Masa	12 000 kg
	Osiągi
Prędkość	61,5 km/h; 8 km/h w wodzie
Zasięg	500 km
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Polska

Zautomatyzowany wóz dowodzenia Łowcza-3 – polskie mobilne stanowisko dowodzenia obroną przeciwlotniczą na szczeblu pułku lub dywizjonu przeciwlotniczego. Wyposażone jest w aparaturę do efektywnego wspomagania procesu oceny zagrożenia i optymalizacji podejmowanych decyzji, określanego jako automatyzacja dowodzenia. Pojazd zbudowany jest na zmodyfikowanym lekkim opancerzonym pojeździe gąsienicowym MT-LB (SPG-2) produkcji Huty Stalowa Wola zdolnym do poruszania się w każdym terenie oraz do pokonywania przeszkód wodnych (ZWD-10R) lub na podwoziu samochodu Star 944 (Łowcza-3K).

Łowcza-3

Prace nad pojazdem dowodzenia obroną przeciwlotniczą Łowcza na podwoziu gąsienicowym SPG-2A podjęto już w 1985 roku, we współpracy wytwórcy podwozia Huty Stalowa Wola i Warszawskich Zakładów Radiowych Radwar^[2]. Zbudowano dwa prototypy, lecz w 1990 roku prace przerwano^[2]. Według innych publikacji, prace rozpoczęto na początku lat 90. i w 1992 roku zbudowano prototyp, a w 1993 roku prowadzono jego próby kwalifikacyjne, lecz nie wprowadzono pojazdu na uzbrojenie i prace następnie zawieszono^[3]^[4]^[a]. Prace nad wozem dowodzenia podjęto ponownie po przyjęciu w 1997 roku na wyposażenie armii nowoczesnych cyfrowych radiostacji systemu PR4G na licencji Thomson-CSF^[3]. Koordynatorem prac było Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej Radwar, a systemy komputerowe dostarczał Optimus^[1]. Prototyp Łowczej-3 na podwoziu gąsienicowym został skonstruowany w 1999 roku i przeszedł w 2000 roku próby kwalifikacyjne^[1]. Pojazd oznaczany jest też ZWD-10R (zautomatyzowany wóz dowodzenia)^[3]^[4].

Pojazd ZWD-10R oparty jest na lekko opancerzonym pływającym podwoziu SPG-2A, z sześcioma parami kół (jak oryginalny transporter MT-LB), lecz podwyższonym przedziałem bojowym w tylnej części^[1]. Opancerzenie ze spawanych stalowych płyt zabezpiecza przed pociskami broni strzeleckiej i odłamkami^[1]. Pojazd ma system filtrowentylacji umożliwiający działanie w warunkach skażenia^[1]. W przedziale kierowania znajdują się dwa miejsca, w tym kierowcy, a w przedziale bojowym trzy stanowiska operatorów ze stacjami roboczymi (dowódcy, oficera rozpoznawczego i operatora łączności)^[1]. Pojazd posiada trzy radiostacje UKF Radmor RRC-9500 o zasięgu do 20 km oraz może być wyposażony w radiostację krótkofalową^[4]. Ma także osiem portów łączności przewodowej z pododdziałami, w tym sześć linii bezpośredniej transmisji cyfrowej^[1]. Wyposażony jest w agregat prądotwórczy^[1]. Zadaniem pojazdu jest zbieranie cyfrowych danych o sytuacji powietrznej z trzech stacji radiolokacyjnych i informacji z nadrzędnych szczebli dowodzenia, opracowywanie danych, wypracowanie optymalnej decyzji i przekazywanie zadań do poległych pododdziałów ogniowych^[1]. Zastosowanie wozu automatyzacji dowodzenia obroną przeciwlotniczą pozwala na skrócenie czasu na podjęcie decyzji od wykrycia celu do otwarcia ognia do ok. 15 sekund^[1].

W 2000 roku wprowadzono do służby dwa pojazdy Łowcza-3 w 11 Dywizji Kawalerii Pancernej i zamówiono trzeci^[5].

Łowcza-3K

Z powodu wysokich kosztów pojazdu na podwoziu gąsienicowym, Radwar opracował następnie wariant wozu dowodzenia Łowcza-3K z analogicznym wyposażeniem na podwoziu ciężarowego samochodu terenowego Star 944^[1]^[6]. Aparaturę i stanowiska operatorów zabudowano w opracowanym wcześniej nadwoziu typu Sarna^[5].

Do polskich sił zbrojnych dostarczono łącznie 24 egzemplarze tego systemu.

W 2005 roku powstała modyfikacja wozu Łowcza-3K, w której wóz został uzupełniony o czwarte stanowisko operatorskie, przeznaczone do pracy w systemie wspomagania dowodzenia, na którym osadzane jest oprogramowanie informatycznego systemu SZAFRAN. Wóz w tej wersji nosi nazwę Łowcza-3KS^[7].

Zobacz też

Zautomatyzowany wóz dowodzenia ZWD-1

Uwagi

↑ Obie wersje spotykane w literaturze, o zbudowaniu prototypów Łowczej przed 1990 rokiem i w 1992 roku, nie muszą się wykluczać (zwłaszcza biorąc pod uwagę, że ostateczny pojazd otrzymał oznaczenie Łowcza-3).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Kiński 2000 ↓, s. 16.
↑ ^a ^b Jerzy Kajetanowicz. Prace nad rozwojem sprzętu pancernego w Polsce - przegląd lat 1955-1990. „Poligon”. 5(22)/2010, s. 16, wrzesień-październik 2010. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.
↑ ^a ^b ^c Kiński 2000 ↓, s. 15.
↑ ^a ^b ^c Grzegorz Hołdanowicz. Wykryć, odstraszyć, przetrwać!. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 06/2000, s. 29-30. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
↑ ^a ^b Andrzej Kiński. Czym bronimy polskiego nieba. „Nowa Technika Wojskowa”. 11/2000, s. 13, 2000. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1230-1655.
↑ Wojciech Zawadzki. Polska specjalizacja. Zautomatyzowane systemy obrony przeciwlotnicze. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2005, s. 42-43, wrzesień 2005. Warszawa: Magnum-X.
↑ Andrzje Kiński. Nowości Stokrotki′05. „Nowa Technika Wojskowa”. 12/2005, s. 28, grudzień 2005. Warszawa: Magnum-X.

Bibliografia

Artyleria i środki przeciwlotnicze. [dostęp 2014-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-30)].
Automatyzacja dowodzenia pododdziałów przeciwlotniczych. „Nowa Technika Wojskowa”. 5/2004, s. 36-38. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655.
Andrzej Kiński. Łowcza-3. Wóz automatyzacji dowodzenia obroną przeciwlotniczą. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2000, s. 15-16, 2000. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1230-1655.
MaksymilianM. Dura MaksymilianM., ŁOWCZA-3 w nowym systemie obrony powietrznej i przeciwlotniczej, defence24.pl, 11 grudnia 2014 [dostęp 2015-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-27] .

[5] Obie wersje spotykane w literaturze, o zbudowaniu prototypów Łowczej przed 1990 rokiem i w 1992 roku, nie muszą się wykluczać (zwłaszcza biorąc pod uwagę, że ostateczny pojazd otrzymał oznaczenie Łowcza-3).

[CITEREFKiński200016-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Kiński 2000 ↓, s. 16.

[kaj-2] Jerzy Kajetanowicz. Prace nad rozwojem sprzętu pancernego w Polsce - przegląd lat 1955-1990. „Poligon”. 5(22)/2010, s. 16, wrzesień-październik 2010. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.

[CITEREFKiński200015-3] Kiński 2000 ↓, s. 15.

[hołd-4] Grzegorz Hołdanowicz. Wykryć, odstraszyć, przetrwać!. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 06/2000, s. 29-30. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.

[czym-6] Andrzej Kiński. Czym bronimy polskiego nieba. „Nowa Technika Wojskowa”. 11/2000, s. 13, 2000. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1230-1655.

[spec-7] Wojciech Zawadzki. Polska specjalizacja. Zautomatyzowane systemy obrony przeciwlotnicze. „Nowa Technika Wojskowa”. 9/2005, s. 42-43, wrzesień 2005. Warszawa: Magnum-X.

[8] Andrzje Kiński. Nowości Stokrotki′05. „Nowa Technika Wojskowa”. 12/2005, s. 28, grudzień 2005. Warszawa: Magnum-X.

[:1-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw produkcji polskiej

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

[5]

[6]

[7]

[A]

Czołgi	T-34-85^[A] IS-2 IS-3 T-54^[A] T-55^[A] T-55AM Merida^[A] T-70 PT-76 T-72^[A] PT-91 Twardy^[A] Leopard 2 Leopard 2PL
Działa pancerne i samobieżne	2S1 Goździk^[A] 2S7 Pion Krab^[A] Loara^[A] M17 SU-57 SU-76 SU-85 SU-100 SU-152 ASU-85 ISU-122 ISU-152 ZSU-23-4 ZSU-23-4MP Biała^[A] ZSU-57-2 wz. 77 Dana Hibneryt^[A] M120 Rak
Bojowe wozy piechoty i transportery opancerzone	BWP-1 BMP-2 BWR-1D BWR-1S Half-track KTO Rosomak^[A] KTO Ryś^[A] BTR-60 SKOT^[A] BTR-152 BTR-40 TOPAS MT-LB^[A] Łowcza-3 Opal^[A] M113/M557 Cougar H MaxxPro LPG^[A]
Samochody pancerne	BA-64 BRDM-1 BRDM-2 BRDM-2 Żbik/Szakal^[A] FUG Dzik^[A] Żubr^[A] Łoś^[A] Oshkosh M-ATV
Pojazdy techniczne	WZT-1^[A] WZT-2^[A] WZT-3^[A] WPT Mors^[A] Bergepanzer 2
Pojazdy saperskie	BAT SUM-Kalina^[A] Keiler Bożena^[A] BLG-67^[A] Leopard Biber Daglezja^[A] PTS MID/MID-M^[A] TRI^[A]
Ciągniki artyleryjskie	Komintern Woroszyłowiec Mazur D-350^[A]
Samochody terenowe	UAZ 469B Honker^[A] UAZ-452 GAZ-46 MAW GAZ-67 GAZ-69 Mercedes G Daewoo Musso Mitsubishi Pajero Toyota Hilux Toyota Land Cruiser Land Rover Defender HMMWV (potocznie Humvee) Skorpion-3^[A] Willys MB Ford Ranger PWA Aero LPU-1 Wirus
Motocykle i quady	M-72 Yamaha FZ6 Yamaha XT 660 Honda TRX-300 FW Honda TRX 400 4x4 Polaris Sportsman Arctic Cat 400
Samochody ciężarowe	Star 266^[A] Star 660^[A] Star 744^[A] Star 944^[A] Star 1466^[A] Studebaker US-6 KrAZ-255 GAZ-66 Ural-375D Ural-4320 BAW SLT 50 Elefant ZiŁ-130 ZiŁ-131 ZiŁ-157 SCAM Unimog Iveco EuroTrakker Iveco Eurocargo Mercedes Atego Mercedes Actros Mercedes 1017A Tatra 148 Tatra 815 Scania R480 AMZ SCAM^[A] Volvo FM Volvo FL Star 266M2^[A] Jelcz 800^[A] Jelcz C642 C662^[A] Jelcz 442.32 Jelcz P662
Samochody inne	Fiat Ducato^[A] Ford Transit Autosan A1112T^[A] Autosan A1012T^[A] Autosan A1010T^[A] Solbus C 10,5^[A] Volkswagen Transporter Volkswagen Crafter MAN TGE
Polskie konstrukcje prototypowe^[A]	LPT Anders BWP-2000 BWP-40 BWP-1M „Puma” PT-94 PT-97 Goryl PT-2001 CV90 PL Jenot Huzar Tur Tur 2 Tur 3 Lewiatan Świstak PMC-90 MTS-360 Hipopotam PL-01 Concept AHS Kryl BWP Borsuk AMZ Bóbr-3

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Łowcza-3

Spis treści

Łowcza-3

Łowcza-3K

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Łowcza-3K na podwoziu Star 944.
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	CNPEP RADWAR SA
Typ pojazdu	wóz dowodzenia
Trakcja	kołowa 4x4
Załoga	3/4
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny MANtyp D 0824 LFG 01., moc 155 KM (114 kW) przy 2400 obr./min.
Transmisja	6 biegów do przodu i 1 wsteczny
Długość	6370 mm
Szerokość	2540 mm
Wysokość	3250 mm
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska