Łużycka Partia Ludowa

Łużycka Partia Ludowa (Serbska ludowa strona; Wendische Volkspartei-Lausitzer Volkspartei)
Państwo

 Niemcy

Lider

Hannes Kell

Data założenia

26 marca 2005

Liczba członków

70 (luty 2008)

Strona internetowa

Łużycka Partia Ludowa (srb. Serbska Ludowa Strona, SLS; niem. Wendische Volkspartei-Lausitzer Volkspartei) – niemiecka partia regionalna działająca w Brandenburgii i Saksonii aspirująca do reprezentowania interesów Serbów Łużyckich wobec państwa niemieckiego.

Historia

Partia swą ideologią nawiązuje do istniejącej od 1919 Łużyckiej Partii Ludowej (Lausitzer Volkspartei, od 1924 Wendische Volkspartei). Nowe ugrupowanie zostało założone 26 marca 2005 na kongresie w Chociebużu na wzór analogicznej organizacji istniejącej w Szlezwiku-Holsztynie (Południowo-Szlezwicki Związek Wyborców, Südschleswigscher Wählerverband, SSW), która wywalczyła sobie prawo do uzyskiwania mandatów w landtagu bez obowiązku przekraczania klauzuli 5%. Do podobnych uprawnień dąży SLS (obecnie zwolniona jedynie w Brandenburgii). Federalna Komisja Wyborcza nie zgodziła się na udział SLS w wyborach do Bundestagu w 2005, która wystartowała dopiero w wyborach komunalnych w 2007 oraz regionalnych w 2008. Partia początkowo negatywnie odnosiła się do tradycyjnych organizacji serbskich, w tym Domowiny, jednak od 2006 trwa umiarkowana współpraca między nimi.

Program

Partia nie utożsamia się z żadną ideologią ani grupą polityczną[1]. Chce jedynie reprezentować interesy i bronić praw kulturalnych, społecznych i narodowych 60 tys. mieszkających w Niemczech Serbów.

Jest zwolenniczką ustroju federalnego Niemiec, jednak opowiada się za zwiększeniem praw landów (m.in. w dziedzinie podatkowej oraz dochodów z górnictwa, które powinny wpływać do kasy landu, a nie państwa), gmin oraz powiatów. Opowiada się również za odtworzeniem dwóch powiatów serbskich w ramach Saksonii i Brandenburgii (Górnołużyckiego – Oberlausitz i Dolnołużyckiego – Niederlausitz) w ich historycznych granicach. Domaga się traktowania regionu Łużyc jako jednego obszaru w dziedzinie polityki planowania regionalnego. Odrzuca projekt połączenia landów Berlin i Brandenburgia.

W dziedzinie ochrony praw mniejszości ugrupowanie opowiada się za wpisaniem artykułu o ochronie mniejszości narodowych (na podstawie Konwencji Rady Europy) do Ustawy Zasadniczej RFN oraz takim znowelizowaniem ustawodawstwa krajowego, by państwo niemieckie było bardziej związane zobowiązaniami na rzecz grup mniejszościowych.

W obszarze szkolnictwa opowiada się za utrzymaniem szkół mniejszościowych, nawet jeśli liczba uczniów jest mniejsza niż w sąsiednich szkołach niemieckojęzycznych. Jest zwolenniczką równoległej edukacji w dwóch językach (państwowym i narodowym) oraz powołania odrębnego Uniwersytetu na Łużycach. Dąży do tego, by język serbski był faktycznie, a nie tylko formalnie równouprawniony z niemieckim w urzędach samorządowych i państwowych oraz firmach prywatnych.

Partia opowiada się za integracją europejską oraz zwiększeniem uprawnień regionów w ramach UE. Jest zwolenniczką zrównoważonego rozwoju regionu poprzez promocję turystyki (w tym ekologicznej) oraz promocję badań i nowych technologii. W jesieni 2007 partia wzięła udział w inicjatywie lokalnej na rzecz nowoczesnej polityki energetycznej "Keine neuen Tagebaue - für eine zukunftsfähige Energiepolitik", która zakończyła się trwającym od października 2008 do lutego 2009 referendum, które jednak uznano na nieważne.

Członkostwo międzynarodowe

Ugrupowanie zostało przyjęte na kongresie w Barcelonie w marcu 2009 w skład Wolnego Sojuszu Europejskiego ze statusem obserwatora.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie