Łubnice (województwo świętokrzyskie)

Artykuł

50°24′39″N 21°8′57″E

- błąd

39 m

WD

50°24'0.0"N, 21°7'59.9"E

- błąd

14 m

Odległość

1739 m

Łubnice
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Łubnice

Liczba ludności (2011)

345[1]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-232[2]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0798593[3]

Położenie na mapie gminy Łubnice
Mapa konturowa gminy Łubnice, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Łubnice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łubnice”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Łubnice”
Ziemia50°24′39″N 21°08′57″E/50,410833 21,149167
Strona internetowa

Łubnice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Łubnice[4][3]. Siedziba sołectwa i gminy Łubnice[5].

W latach 1954-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łubnice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Położona przy lewym brzegu Wisły, przy drodze krajowej nr 79. Na jej terenie działa przedszkole, szkoła podstawowa (klasy 1-3) oraz gimnazjum. Funkcjonuje też apteka i kilka sklepów, a także ośrodek zdrowia. W Łubnicach rośnie również stara, zabytkowa lipa.

W obszar wsi wchodzą:

Integralne części wsi Łubnice[4][3]
SIMCNazwaRodzaj
0798618Folwarkczęść wsi
0798624Górkaczęść wsi
0798630Jatkiczęść wsi
0798660Kapkaprzysiółek
0798647Lelonkaczęść wsi
0798653Podlesieczęść wsi

Historia

Łubnice w XIX wieku, wieś w powiecie stopnickim, gminie Łubnice, parafii Beszowa. Leży na prawo od drogi ze Stopnicy do Połańca. Posiada szkołę gminną. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 r. było tu 40 domów 272 mieszkańców.

Łubnice opisane są u Długosza jako Lubnicza, wieś w powiecie stopnickim. Gniazdo rodu Jastrzębców, z których Wojciech biskup poznański a następnie krakowski zbudował w przyległej Beszowej (Banschowa) r. 1407 nowy kościół murowany a r. 1421 założył klasztor Paulinów.

W roku 1429 dziedzicami Łubnicy byli Markusz kasztelan brzeziński i Ścibor, bracia rodzeni, wnukowie arcybiskupa Wojciecha[6].
Za czasów Długosza wieś należała do Jana z Rytwian herbu Jastrzębiec, marszałka koronnego. Wszystkie wsi wchodzące w skład parafii były jego własnością, lub klasztorną (Długosz L.B. t.III s.127)[7].

W 1565 roku wieś w powiecie wiślickim województwa sandomierskiego kupił od Olbrachta Łaskiego kasztelan rawski Stanisław Wolski[8].

W 1586 roku Maryna Sobkówna żona Stanisława Ciołka kupuje na rzecz Gabriela Tenczyńskiego Koniemłoty, Łubnice, Tuklęcz Święcice, Rytwiany, Staszów, Rudę i Kłodę[6].

W 1639 roku dobra Tenczyńskich w tym Łubnice przechodzą do rąk Opalińskich[6]. Wieś wraz z dworem i folwarkiem wchodziła w 1662 roku w skład majętności łubnickiej Łukasza Opalińskiego[9].

W roku 1731 klucz rytwiański od Opalińskich przechodzi do Lubomirskich, Sieniawskich, Denhoffów i Czartoryskich skutkiem małżeństwa Augusta Aleksandra Czartoryskiego z Marią Zofią z Sieniawskich (córką Adama hetmana wielkiego koronnego). Z małżeństwa tego dwoje dzieci Adam Kazimierz i Izabella, która odziedziczyła w roku 1778 11 miast i 252 wsi, w tym cały klucz Rytwiański w nim między innymi Łubnicę, które wniosła w posagu w dom Lubomirskich. Jej córka Julia wyszła za hrabiego Jana Potockiego, czym wniosła Łubnicę do rodu Potockich[6].

Charakterystyka dóbr

W wieku XIX Dobra Łubnice położone w gminie Łubnice i Oględów stanowią własność Katarzyny z Branickich hrabiny Potockiej, podług wiadomości z roku 1866 rozległe mórg 11843, składają się z folwarków: Łubnice, Wilków, Zofiówka, Eajtarówka, Sichów Duży, Adamówka, Borki, Oględów, Sielce, Kotuszów, Kowakówka, z osadami fabrycznymi, młynarskimi i innymi[10]. Przestrzeń ogólna dóbr wynosi 11843 mórg na co składa się: gruntów ornych i ogrodów mórg 4010, łąk mórg 528, pastwisk mórg 325, lasu mórg 5781, zarośli mórg 393, nieużytki i place mórg 705.

W czasie II wojny światowej w okolicach Łubnic toczyły się walki między armią niemiecką a Armią Czerwoną na przyczółku baranowsko-sandomierskim. Żołnierze armii radzieckiej polegli i pochowani w Łubnicach w 1946 zostali przeniesieni na cmentarz do Stopnicy[11].

Gmina Łubnice wiek XIX

Gmina Łubnice należy do sądu gminnego okręgu III w Oleśnicy, stacja pocztowa w Stopnicy.

Teren gminy obejmuje 17985 mórg obszaru i 3178 mieszkańców - dane z roku 1867[10]

Wsie w dobrach Łubnice XIX wiek
  1. Łubnice osad 35, z gruntem mórg 565
  2. Korytnica osad 39, z gruntem mórg 985
  3. Sydzyna osad 11, z gruntem mórg 228
  4. Przeczów osad 23, z gruntem mórg 810
  5. Wilków osad 25, z gruntem mórg 469
  6. Budziska osad 41, z gruntem mórg 457
  7. Góra osad 19, z gruntem mórg 284
  8. Grabowo osad 19, z gruntem mórg 530
  9. Łyczba liczba osad 15, z gruntem mórg 519
  10. Stara Wieś osad 9, z gruntem mórg 193
  11. Czarzyzna osad 41, z gruntem mórg 705
  12. Borki osad 22, z gruntem mórg 352
  13. Orzelec Mały osad 11, z gruntem mórg 327
  14. Orzelec Duży osad 39, z gruntem mórg 677
  15. Stefanówka osad 21, z gruntem mórg 297
  16. Zarazie osad 6, z gruntem mórg 111
  17. Niemścice osad 18, z gruntem mórg 872
  18. Ziemblice osad 17, z gruntem mórg 204
  19. Święciny osad 48, z gruntem mórg 565
  20. Święcicki Gaj osad 6, z gruntem mórg 83
  21. Koniemłoty osad 54, z gruntem mórg 737
  22. Koniemłocki Gaj osad 13, z gruntem mórg 165
  23. Tuklecz osad 33, z gruntem mórg 530
  24. Sichów Duży osad 68, z gruntem mórg 924
  25. Grobla os, 6, z gruntem mórg 56
  26. Sichów Mały osad 53, z gruntem mórg 855
  27. Krzywołącz os, 19, z gruntem mórg 279
  28. Sielce osad 36, z gruntem mórg 615
  29. Jasień osad 35, z gruntem mórg 686
  30. Kotuszów osad 45, z gruntem mórg 825
  31. Ogledów osad 56, z gruntem mórg 1124
  32. Rejterówka alias Czarna osad 9, z gruntem mórg 294[10]

Osoby związane z Łubnicami

Przypisy

  1. ↑ Wieś Łubnice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2022-10-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 752 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-20].
  4. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-20]. 
  5. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Łubnice. Urząd Gminy Łubnice. [dostęp 2015-04-20].
  6. ↑ a b c d Wiśniewski 1929 ↓.
  7. ↑ Łubnice (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 278.
  8. ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 109-110
  9. ↑ Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 159.
  10. ↑ a b c Łubnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 775.
  11. ↑ Czubryt-Borkowski 1988 ↓, s. 722,.

Bibliografia

Gmina Łubnice
Wsie
Kolonie
Integralne
części wsi
  • Bartne
  • Betleem
  • Błonie
  • Brzezina
  • Folwark
  • Górajki
  • Górka
  • Jatki
  • Kamieniec
  • Kapkaz
  • Kocowa
  • Koło Kościoła
  • Koło Rzeki
  • Kolonia
  • Krzyżyki
  • Lelonka
  • Mikoszki
  • Niwa
  • Nowa Wieś
  • Orleckie
  • Pod Budziskami
  • Pod Lasem
  • Pod Rzeką
  • Podlesie (Łubnice)
  • Podlesie (Przeczów)
  • Połać
  • Skrzynka
  • Stara Łyczba
  • Stara Wieś (Gace Słupieckie)
  • Stara Wieś (Przeczów)
  • Stary Słupiec
  • Włoszczowa
  • Wymysłów
  • Za Jeziorem
  • Za Mostem
  • Za Rzeką
  • Zagrody
  • Zagumnie
  • Zakupne
  • Zakupniki

POL gmina Łubnice (świętokrzyskie) COA.svg

Media użyte na tej stronie

Świętokrzyskie Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 51.4 N
  • S: 50.1N
  • W: 19.6 E
  • E: 22 E
Staszów County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Staszów County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.73 N
  • S: 50.30 N
  • W: 20.85 E
  • E: 21.54 E
Łubnice, park, 1712-1730, 643785 (3).JPG
Autor: Artur Komorowski, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Łubnice (woj. świętokrzyskie) - park 1712-1730, pozostałości zespołu pałacowego.