Łucja Brzozowska

Łucja Brzozowska
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1936
Wilno

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

dziennikarstwo

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Łucja Brzozowska (primo voto Liucija Juzefovič) (ur. 15 kwietnia 1936 w Wilnie) – polska nauczycielka i dziennikarka. Działaczka na rzecz Polaków mieszkających na Litwie[1][2].

Życiorys

Jest absolwentką polonistyki działającego w latach 1951–1963 dwuletniego Instytutu Nauczycielskiego w Nowej Wilejce oraz polonistyki ze specjalizacją języka i literatury rosyjskiej na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym.

Pierwsze lata pracy zawodowej poświęciła nauczycielstwu. W 1964 roku podjęła pracę jako dziennikarka na stanowisku kierowniczym w dziale szkół i młodzieży w Kurierze Wileńskim, gdzie m.in. prowadziła rubrykę Przecinek – w formie pogadanek dla dzieci na temat języka polskiego[3]. Przez 17 lat związana była z Olimpiadą Literatury i Języka Polskiego jako członek jury i jako dziennikarz sprawozdawca[4]. W 1998 roku oficjalnie przeszła na emeryturę. Przez kolejne kilkanaście lat współpracowała z miesięcznikiem Magazyn Wileński, w którym prowadziła rubrykę Jego Wysokość Słowo w dziale Ojczyzna – polszczyzna[5]. Zbiór jej felietonów z tego okresu, pod tytułem Zadziwiające Losy Wyrazów, ukazał się 10 grudnia 2015 roku[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1999 roku otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej za długoletnią wzorową pracę, w tym na rzecz upowszechniania idei Olimpiady Literatury i Języka Polskiego. Doceniona za swą pracę szeregiem dyplomów honorowych i dyplomów uznania przez Wspólnotę Polską, Ambasadę Polską, Ministerstwo Oświaty LR, Związek Dziennikarzy LR. W 2017 roku otrzymała Złoty Laur Akademii Mistrzów Mowy Polskiej[7].

Przypisy

  1. ↑ Zasłużona działaczka. eduskrypt.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-30)].
  2. ↑ Wileńska Encyklopedia, wykaz haseł. senas.lnb.lt/. [dostęp 2015-09-28].
  3. ↑ I gdy mi wspomnień dzwon dziś dzwoni.... magwil.lt. [dostęp 2015-09-28].
  4. ↑ Wybrane artykuły z Kuriera Wileńskiego. pbl.ibl.poznan.pl. [dostęp 2015-09-28].
  5. ↑ Orle Pióro 2006. magwil.lt. [dostęp 2015-09-28].
  6. ↑ Zadziwiające Losy Wyrazów. poczytne.pl. [dostęp 2015-09-28].
  7. ↑ Rozstrzygnięcie plebiscytu na najlepiej mówiących Polaków – Mistrz Mowy Polskiej, „Mistrz Mowy Polskiej”, 25 września 2017 [dostęp 2017-10-07] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie