Łucja Charewiczowa

Łucja Charewiczowa
Łucja Strzelecka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1897
Cieszanów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1943
KL Auschwitz, Oświęcim, Polska pod okupacją III Rzeszy

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Odznaczenia
Srebrny Wawrzyn Akademicki

Łucja Henryka Charewiczowa z domu Strzelecka, ps. „Cezaryna Mikułowska”[1] (ur. 12 sierpnia 1897 w Cieszanowie, zm. 17 grudnia 1943 w Auschwitz-Birkenau) – polska historyczka związana ze Lwowem, działaczka społeczna.

Życiorys

Urodziła się 12 sierpnia 1897 w Cieszanowie jako Łucja Strzelecka[1][2][3]. Była córką Jana (sekretarz Rady Powiatowej w Cieszanowie) i Cezaryny z domu Mikułowskiej, siostrą Bolesława (lekarz powiatowy weterynarii, ojciec Andrzeja) i Jadwigi Szajowskiej (1907-1985, nauczycielka, poetka)[4][5].

Studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie u boku prof. Jana Ptaśnika (kierownik Katedry Historii Średniowiecznej Powszechnej[6]). Uzyskała stopień doktora. Została docentem historii miast i kultury na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, pracowała jako starszy asystent wolontariusz w Zakładzie Historii Powszechnej Średniowiecznej na Wydziale Humanistycznym UJK[7]. Od 1931 pełniła stanowisko kustosza Muzeum Historycznego Miasta Lwowa[3][7]. Uzyskała stopień doktora. Została docentem historii miast i kultury na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, pracowała jako starszy asystent wolontariusz w Zakładzie Historii Powszechnej Średniowiecznej na Wydziale Humanistycznym UJK[7]. W ramach kursu historycznego prof. Stanisława Zakrzewskiego prowadziła wykład pt. Pojęcie nauki historycznej, jego rozwój na podstawie literatury lat ostatnich, przewidziany na kursach wakacyjnych dla nauczycielstwa szkół średnich, ogólnokształcących oraz zakładów kształcenia nauczycieli w 1931[8]. Od 1931 pełniła stanowisko kustosza Muzeum Historycznego Miasta Lwowa[7]. Należała do Towarzystwa Miłośników Miasta Lwowa. Była autorką wielu prac na temat przeszłości Lwowa. Prowadziła także odczyty[9]. Na początku lat 30. była redaktorką miesięcznika „Rodzina Wojskowa”, wydawanego przy Lwowskim Okręgu Stowarzyszenia „Rodzina Wojskowa”[10]. W połowie 1935 została mianowana członkiem Okręgowej Komisji Wyborczej nr 70 we Lwowie przed wyborami parlamentarnymi w 1935[11]. Została członkiem-założycielem powołanego w 1938 Stowarzyszenia „Towarzystwo Budowy Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa”[12], propagatorka badań nad historią kobiet[13].

Była zamężna ze Zdzisławem Henrykiem Sas-Charewiczem (ur. 1896), oficerem Wojska Polskiego[14][15].

Podczas II wojny światowej w 1940 przeniosła się do Warszawy[7]. Tam pracowała w Bibliotece Ordynacji Zamojskiej[7]. Działała w konspiracji. Uczestniczyła w tajnym nauczaniu. W lipcu 1943 została osadzona na Pawiaku. 5 października 1943 została osadzona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Auschwitz-Birkenau, gdzie otrzymała numer obozowy 64373[2]. Tam 17 grudnia 1943 poniosła śmierć[16][2][3][17], według jednego źródła zamordowana[7], według innego zmarła na tyfus.

Publikacje

Odznaczenie

Przypisy

  1. ↑ a b Jerzy Starnawski: Charewiczowa Łucja z d. Strzelecka (1897–1943). W: Jerzy Starnawski (red.): Słownik badaczy literatury polskiej. T. V. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2002, s. 67–68. ISBN 83-7171-533-1.
  2. ↑ a b c Informacje o więźniach. Łucja Charewicz. auschwitz.org. [dostęp 2019-04-15].
  3. ↑ a b c d e f g h Łucja Charewiczowa. Wspomnienie w 40-tą rocznicę śmierci. „Biuletyn”. Nr 46, s. 78, Grudzień 1983. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ Adam Szajowski. Andrzej Strzelecki 1920-2004 (2). Żołnierz, weterynarz, malarz. „Kresowiak Galicyjski”. Nr 11 (156), s. 9, Listopad 2009. 
  5. ↑ Adam Szajowski. Andrzej Strzelecki 1920-2004 (3). Najlepszy malarz wśród weterynarzy. „Kresowiak Galicyjski”. Nr 12 (157), s. 5, Grudzień 2009. 
  6. ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 33, 251. ISBN 978-83-7188-964-6.
  7. ↑ a b c d e f g Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 133. ISBN 978-83-7188-964-6.
  8. ↑ Wykaz kursów wakacyjnych dla nauczycielstwa szkół średnich, ogólnokształcących oraz zakładów kształcenia nauczycieli w r. 1931. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4-5, s. 173, 30 kwietnia 1931. 
  9. ↑ Uroczystość w Rodzinie Wojskowej we Lwowie. Ciekawy odczyt dr. Łucji Charewiczowej o prasie dla kobiet. „Wschód”. Nr 3, s. 2, 20 lutego 1936. 
  10. ↑ Redaktorka. „Rodzina Wojskowa”. Nr 2, s. 8, 1932. 
  11. ↑ Dział urzędowy. 87. Ogłoszenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 14, s. 120, 25 lipca 1934. 
  12. ↑ Statut Stowarzyszenia Towarzystwo Budowy Panoramy Plastycznej Dawnego Lwowa. Lwów: 1938, s. 13.
  13. ↑ Nie tylko Maria - kobiety w (dawnej) nauce polskiej, naukawpolsce.pap.pl, 17 października 2017 [dostęp 2017-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-22].
  14. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006, s. 303. ISBN 83-7188-899-6.
  15. ↑ Stanisław Zawiślak: Łucja Charewiczowa. ptmts.ath.bielsko.pl. [dostęp 2021-02-17].
  16. ↑ T.K.. Miłośnicy Lwowa i jego powojenni historiografowie (1938-1978). „Biuletyn”. Nr 36, s. 1, Czerwiec 1979. Koło Lwowian w Londynie. 
  17. ↑ Włodzimierz Bonusiak: Kto zabił profesorów lwowskich?. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 107. ISBN 83-03-02876-6.
  18. ↑ Dziesięciolecie Polski Odrodzonej. Księga pamiątkowa 1918–1928. Kraków, Warszawa: Ilustrowany Kurier Codzienny, 1928, s. 577.
  19. ↑ Książki, czasopisma. Nadesłane. Numer specjalny „Polska” zarysu encyklopedycznego „Świat i życie”. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 2, s. 112, 25 lutego 1936. 
  20. ↑ M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Wawrzyn Akademicki BAR.svg
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Łucja Charewiczowa.jpg
Łucja Charewiczowa