Ługów (województwo lubuskie)
Artykuł | 52°16′13″N 15°30′0″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 52°15'N, 15°34'E |
- błąd | 20226 m |
Odległość | 420 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) | 241 |
Strefa numeracyjna | 68 |
Tablice rejestracyjne | FSW |
SIMC | 0915107 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°16′13″N 15°30′00″E/52,270278 15,500000 |
Ługów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin. Wieś jest filią parafii Wilkowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka na temat wsi pochodzi z 1257 roku i dotyczy potwierdzenia jej nadania dla klasztoru cystersów z Paradyża przez Przemysła I. W pierwszych dokumentach wieś nazywana była Lauski, Lugaw lub Luge. W XVI wieku cystersi tymczasowo stracili własność wsi, jednak 1562 roku na mocy porozumienia ze starostą świebodzińskim von Knobelsdorffem, odzyskali władzę nad wsią, rezygnując z położonej bliżej Świebodzina wsi Lubinicko. Opat cysterski Stanisław Wierzbiński oddał w 1653 roku Ługów w lenno dla Hansa Leibicha, który zobowiązał się do płacenia rocznego czynszu w wysokości 7 szylingów. W późniejszym czasie Ługów był jeszcze wielokrotnie zastawiany, gdyż w ten sposób cystersi organizowali środki potrzebne do opłacenia podatków wojennych nakładanych na klasztor przez cesarzy austriackich. Cystersi w 1654 roku uzyskali od cesarza zgodę na ważenie piwa we wsi, co odbyło się przy sprzeciwie władz Świebodzina, chroniących miejski monopol. Po sekularyzacji zakonu cystersów w 1810 roku, wieś przejął poborca podatkowy ze Świebodzina, Gellrich, jednak w późniejszym czasie właściciele dóbr ługowskich zmieniali się wielokrotnie. W 1945 roku Ługów został wcielony do Polski, początkowo wieś nazywano Lugawą lub Ługowo[1].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[2]:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Elżbiety Węgierskiej, neogotycki z połowy XIX wieku[3]
- cmentarz przy kościele, z XIV-XIX wieku
- ogrodzenie, murowane, z XVII wieku, w połowie XIX wieku
inne zabytki:
- pałac eklektyczny z około 1900 roku[4].
Demografia
Liczba ludności w poszczególnych latach:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 502-504, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 74. [dostęp 2013-02-19].
- ↑ Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków
- ↑ Stanisław Kowalski: Zabytki architektury województwa lubuskiego. Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, 2010, s. 217. ISBN 978-83-931526-0-5.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
(c) Danuta B. / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
To była jazda! Konik kłusem biegł, co można przełożyć na jakieś 80 km/h jazdy autem (po wsi). Że też kamerki nie miałam.
Autor:
Mapa powiatu świebodzińskiego, Polska