Łukasz Balcer

Łukasz Balcer
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1935
Sieraków

Minister sprawiedliwości
Okres

od 14 października 1988
do 12 września 1989

Przynależność polityczna

Stronnictwo Demokratyczne

Poprzednik

Lech Domeracki

Następca

Aleksander Bentkowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złota Odznaka im. Janka Krasickiego

Łukasz Wojciech Balcer (ur. 21 lipca 1935 w Sierakowie) – polski prawnik i polityk, działacz rad narodowych, poseł na Sejm PRL VIII kadencji, minister sprawiedliwości (1988–1989).

Życiorys

Syn Antoniego i Walentyny. Po ukończeniu studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1957 był aplikantem w Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku (1957–1959), następnie zaś asesorem Sądu Powiatowego w Lęborku i adwokatem w Zespole Adwokackim w Pucku. Z początkiem sierpnia 1962 został członkiem Stronnictwa Demokratycznego, z ramienia którego sprawował funkcje w radach narodowych. Był kolejno wiceprzewodniczącym prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni (1965–1969) oraz wiceprzewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku (1969–1973). W łonie SD piastował funkcję wiceprzewodniczącego Miejskiego Komitetu w Gdyni, zasiadał w latach 1969–1981 w Centralnym Komitecie partii, pełnił też funkcje przewodniczącego (1971–1974) i sekretarza (1973–1981) Wojewódzkiego Komitetu w Gdańsku. Był też przewodniczącym Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Został prezesem Ośrodka Zamiejscowego Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku (1981–1982). Pełnił również obowiązki wicewojewody gdańskiego (od września 1982 do marca 1986).

W latach 1980–1985 sprawował mandat posła na Sejm VIII kadencji. Od 1983 podsekretarz stanu w Urzędzie Ochrony Środowiska i Gospodarki Morskiej, zaś w latach 1986–1988 podsekretarz stanu w resorcie ochrony środowiska i zasobów naturalnych. Od 14 października 1988 do 12 września 1989 był ministrem sprawiedliwości w rządzie Mieczysława Rakowskiego. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu, był współprzewodniczącym podzespołu do spraw reformy prawa i sądów.

Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich oraz Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 1988–1990 członek Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[1]. W lutym 1989 wszedł w skład działającej przy tej Radzie Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego[2].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem 30-lecia Polski Ludowej i odznaczeniem im. Janka Krasickiego. Honorowy prezes klubu Arka Gdynia.

Przypisy

  1. Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]., radaopwim.gov.pl [dostęp 2016-08-17]
  2. Rzeczpospolita”, 1989, nr 37 (2171), s. 1–2

Bibliografia

  • (oprac. Barbara Koziej-Żukowa; oprac. biograficzne posłów: Marian Kunkowski, Władysław Witold Spychalski), Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 6. Udział Stronnictwa w pracach Sejmu PRL VIII kadencji. Cz. 1. Od marca 1980 do 31 grudnia 1981 r., Wydawnictwo Epoka, Warszawa 1983, s. 16–17 (nota biograficzna ze zdjęciem)
  • Łukasz Balcer podsekretarzem stanu, „Kurier Polski”, nr 45 z 5 marca 1986, s. 2
  • Informacje w BIP IPN
  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1581

Media użyte na tej stronie