Łukasz Borowicz

Łukasz Borowicz
Ilustracja
Łukasz Borowicz (2012)
Data i miejsce urodzenia

25 września 1977
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Łukasz Borowicz (ur. 25 września 1977 w Warszawie[1]) – polski dyrygent, laureat wielu nagród krajowych i międzynarodowych[1].

Życiorys

Ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Bogusława Madeya. W latach 2002–2006 był asystentem Antoniego Wita i Kazimierza Korda, w latach 2007–2015 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej[2]. Od sezonu 2021/2022 jest dyrygentem-szefem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej i dyrektorem muzycznym Filharmonii Poznańskiej. Od sezonu 2021/2022 pełni też funkcję I dyrygenta gościnnego Filharmonii Krakowskiej[3].

Dyrygował wieloma polskimi i zagranicznymi orkiestrami[4]. Jako dyrygent operowy zadebiutował w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie Don Giovannim Wolfganga Amadeusa Mozarta w 2005. Od tego czasu prowadził wiele przedstawień operowych i baletowych w Polsce i za granicą[4].

Uznawany za jednego z czołowych dyrygentów młodego pokolenia początku XXI wieku[5], laureat wielu nagród, m.in. Paszportu „Polityki” (2008) za efektowne wydobycie z zapaści Polskiej Orkiestry Radiowej[6], Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida (2013)[7], nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej (2011) oraz nagrody Tansman (2014) za wybitną indywidualność muzyczną[1]. W 2021 został laureatem Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich za przywracanie do życia i promocję niesłusznie zapomnianych dzieł symfonicznych i operowych muzyki polskiej XIX i XX wieku[8].

Na tle innych dyrygentów wyróżnia go zainteresowanie mało znanym repertuarem. Wydobył z zapomnienia opery takie jak: Monbar, czyli Flibustierowie Dobrzyńskiego, Bezdomna jaskółka Laksa, Maria Statkowskiego i Przygoda króla Artura Bacewicz.

Za swoje nagrania był wielokrotnie nagradzany, otrzymał m.in. BBC Music Orchestral Choice (2010), BBC Music Opera Choice (2013), czterokrotnie Diapason d’Or (2010, 2013, 2017, 2020[9]) oraz dwukrotnie nagrodę „Fryderyk” (2007, 2010)[1]. W 2022 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[10] oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[11].

Nagrody konkursowe

Źródło[1]:

  • II nagroda na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Antonia Pedrottiego w Trento (1999)
  • IV nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Dimitri Mitropoulosa w Atenach (2000)
  • II nagrody na Międzynarodowym KonkursieDyrygenckim „Maestro Silva Pereira” w Porto (2002)
  • nagroda specjalna Fundacji Alice Rosner (Montreaux) na I Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. Gustawa Mahlera w Bambergu (2004)

Dyskografia

  • Acte Préalable APO055: Franciszek Lessel – Koncert fortepianowy C-dur op. 14, Karol Kurpiński uwertury; nominacja do „Fryderyka 2000”
  • DUX 0433: Grażyna Bacewicz, Mieczysław Karłowicz, György Orbán, Leó Weiner; nominacja do nagrody „Fryderyk 2003” oraz Selectionné par ARTE
  • DUX 0695: Krzysztof Meyer – VII Symfonia, Koncert Podwójny
  • Naxos 8.570599: Jeajoon Ryu – Sinfonia da Requiem, I Koncert skrzypcowy
  • CD Accord ACD 177: Thomas Dyke Ackland Tellefsen – I Koncert fortepianowy g-moll, Op. 8; Carl Filtsch – Uwertura D-dur
  • Naxos 8.572637: Xaver Scharwenka – IV Koncert fortepianowy, Tańce polskie
  • CPO 7774972 Panufnik: Symphonic Works Volume 1 – Tragic Overture, Nocturne for Orchestra, Heroic Overture, Katyn Epitaph, A Procession for Peace, Harmony
  • CPO 7774962 Panufnik: Symphonic Works Volume 2 – Symphony No. 1 (Sinfonia Rustica), Symphony No. 4 (Sinfonia concertante for flute, harp, and strings), Polonia, Lullaby
  • CPO 7774982 Panufnik: Symphonic Works Volume 3 – Symphony No. 6 (Sinfonia Mistica), Autumn Music, Hommage a Chopin, Rhapsody for Orchestra
  • CPO 7776832 Panufnik: Symphonic Works Volume 4 – Symphony No. 2 (Sinfonia Elegiaca), Symphony No. 3 (Sinfonia sacra), Symphony No. 10
  • CPO 7776842 Panufnik: Symphonic Works Volume 5 – Metasinfonia for Organ, Timpani, and Strings (Symphony No. 7), Symphony No. 8 (Sinfonia Votiva), Concerto Festiva
  • CPO 7776852 Panufnik: Symphonic Works Volume 6 – Concertino for Timpani, Percussion, and Strings, Symphony No. 9 (Sinfonia della speranza)
  • CPO 7776862 Panufnik: Symphonic Works Volume 7 – Symphony No. 5 (Sinfonia di Sfere), Bassoon Concerto, Landscape, Love Song
  • CPO 7776872 Panufnik: Symphonic Works Volume 8 – Violin Concerto, Cello Concerto, Piano Concerto
nagrania dla Polskiego Radia

Źródło[12]:

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Łukasz Borowicz. culture.pl. (pol.).
  2. ↑ Dyrektor Artystyczny Polskiej Orkiestry Radiowej. (pol.).
  3. ↑ Łukasz Borowicz. filharmonia.krakow.pl. [dostęp 2022-08-30].
  4. ↑ a b Łukasz Borowicz. filharmoniapoznanska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
  5. ↑ Nominacje do Gwarancji Kultury – nagród przyznawanych przez TVP Kultura. (pol.).
  6. ↑ Łukasz Borowicz, Muzyka poważna, 2007. (pol.).
  7. ↑ Rok 2013. nagrodanorwida,pl [dostęp 2022-08-30].
  8. ↑ Nagroda Honorowa. zkp.org.pl. [dostęp 2022-08-30].
  9. ↑ Kolejny Diapason d’Or dla Łukasza Borowicza. filharmoniapoznanska.pl. [dostęp 2022-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-30)].
  10. ↑ Odznaczenia w związku z jubileuszem 75-lecia Filharmonii Poznańskiej. prezydent.pl, 10 listopada 2022. [dostęp 2022-11-11].
  11. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, MKiDN [dostęp 2022-12-11].
  12. ↑ Dyskografia. polskieradio.pl. [dostęp 2017-11-28].

Media użyte na tej stronie

POL Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"
Borowicz Łukasz.jpg
Autor: Sławek, Licencja: CC BY-SA 2.0
Łukasz Borowicz, polski dyrygent.