Łukasz Fabiański

Łukasz Fabiański

Łukasz Fabiański na MŚ 2018
Pełne imię i nazwisko	Łukasz Marek Fabiański
Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1985 Kostrzyn nad Odrą
Wzrost	190 cm[1]
Pozycja	bramkarz
Informacje klubowe
Klub	West Ham United
Numer w klubie	1
Kariera juniorska
Lata Klub 1999–2000 Polonia Słubice 2000–2001 MSP Szamotuły 2002 Lubuszanin Drezdenko 2002 Sparta Brodnica 2003–2004 Mieszko Gniezno
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2004 Lech Poznań 0 (0) 2005–2007 Legia Warszawa 53 (0) 2007–2014 Arsenal 32 (0) 2014–2018 Swansea City 149 (0) 2018– West Ham United 143 (0) W sumie: 377 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2006–2021  Polska 57 (0)
↑ Aktualne na: 1 października 2022.
Dorobek medalowy
Inne nagrody Piłkarz Roku w Polsce 1. miejsce 2018
Odznaczenia

Łukasz Marek Fabiański (ur. 18 kwietnia 1985 w Kostrzynie nad Odrą) – polski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza w angielskim klubie West Ham United.

W latach 2006–2021 reprezentant Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006, 2018 i Mistrzostw Europy 2008, 2016, 2020.

W sezonie 2005/2006 zdobył mistrzostwo Polski z Legią Warszawa. W 2007 trafił do Arsenalu, gdzie w ciągu siedmiu sezonów występował w rozgrywkach Premier League oraz debiutował w Lidze Mistrzów UEFA. W sezonie 2013/2014 zdobył z klubem Puchar Anglii, będąc podstawowym bramkarzem podczas meczu finałowego na Wembley. W 2014 po wygaśnięciu kontraktu dołączył do walijskiego klubu Swansea City, gdzie w ciągu czterech lat rozegrał 150 spotkań i dwukrotnie wybierany był najlepszym piłkarzem klubu. W 2018 dołączył do West Hamu United i w tym samym roku został wybrany najlepszym piłkarzem klubu. W 2021 został wybrany najlepszym bramkarzem Londynu, a w sezonie 2021/2022 wystąpił z drużyną w fazie grupowej Ligi Europy UEFA.

Piłkarz roku w plebiscycie Piłki Nożnej w 2018. Dwukrotnie wybrany najlepszym bramkarzem Ekstraklasy (2006, 2007), laureat Złotych Butów w plebiscycie redakcji Sportu w 2006.

Kariera klubowa

Początki kariery

Łukasz Fabiański urodził się w Kostrzynie nad Odrą, a wychowywał się w Słubicach, skąd pochodzi jego rodzina. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w 1999 w juniorskiej drużynie Polonii Słubice. Następnie, w wieku 15 lat dołączył do MSP Szamotuły. W trakcie swojej kariery grał następnie w drużynach Lubuszanina Drezdenko, Sparty Brodnica oraz Mieszka Gniezno.

W 2004 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Piotra Skargi w Szamotułach^[2]. W tym samym roku podpisał pierwszy zawodowy kontrakt z Lechem Poznań i odbył staż w Arsenalu. Ostatecznie odrzucił ofertę kontraktu w Londynie i wrócił do Polski. W drużynie Lecha Fabiański był zawodnikiem rezerwowym, zagrał jedynie w meczu Pucharu Polski przeciwko Arce Gdynia.

Legia Warszawa

W przerwie zimowej przeszedł do Legii Warszawa, mieszkał na warszawskiej Białołęce^[3]. W Ekstraklasie zadebiutował 24 lipca 2005, kiedy to wystąpił w spotkaniu z Arką Gdynia. Po odejściu Artura Boruca do Celticu został pierwszym bramkarzem warszawskiej drużyny. W sezonie 2005/2006 wystąpił we wszystkich meczach swojej ekipy (w sezonie 2005/2006 wystąpił w każdej minucie wszystkich 30 meczów ligowych jego drużyny). W tym sezonie został również mistrzem Polski oraz otrzymał piłkarskiego Oscara w kategorii najlepszy bramkarz. Ten drugi sukces powtórzył również rok później^[4].

Arsenal

Łukasz Fabiański w barwach Arsenalu (2010)

26 maja 2007 przeszedł do Arsenalu^[5] za 4 mln 350 tys. euro^[6]. W nowej drużynie zadebiutował 25 września 2007 w wygranym 2:0 spotkaniu Pucharu Ligi z Newcastle United W Premier League pierwszy występ zaliczył 28 kwietnia 2008 w meczu z Derby County, zakończony zwycięstwem Kanonierów 6:2. Debiutancki sezon w Arsenalu zakończył z trzema występami ligowymi oraz pięcioma pucharowymi.

5 listopada 2008 zaliczył pierwszy występ w Lidze Mistrzów, kiedy to zagrał w zremisowanym 0:0 spotkaniu z tureckim Fenerbahçe SK. Polak występował przez pełne 90 minut. Drugi mecz w Lidze Mistrzów rozegrał 7 kwietnia 2009 z Villarrealem CF zmieniając w 30. minucie Manuela Almunię.

Sezon 2010/2011 rozpoczął jako bramkarz rezerwowy. 21 września 2010 pierwszy raz w sezonie wystąpił w oficjalnym meczu w Pucharze Ligi Angielskiej na White Hart Lane przeciwko Tottenhamowi Hotspur Arsenal wygrał mecz 4:1 w dogrywce, ale na Fabiańskiego spadła fala krytyki za bramkę Robbiego Keane’a. Po meczu sam przyznał, że powinien był obronić ten strzał. Tydzień później rozegrał drugi mecz w sezonie – w Lidze Mistrzów przeciwko FK Partizanowi. Zagrał dobre spotkanie i obronił karnego w ostatnich minutach spotkania. Trener Arsenalu, Arsène Wenger, wyznał, że wreszcie widzimy zawodnika, którego on od dawna widział na treningach.

Od tamtej pory Łukasz Fabiański był pierwszym bramkarzem Arsenalu. Utrzymał czyste konto w meczu przeciwko Manchesterowi City zostając wybrany przez kibiców Arsenalu bohaterem meczu. Wenger wyznał, że Fabiański może pozostać bramkarzem numer jeden na stałe. Utrzymał czyste konto w meczu z Wolverhampton Wanderers, a następnie z Evertonem, gdzie został mianowany bohaterem meczu przez Sky Sports. Po tym spotkaniu Arsène Wenger powiedział, że Fabiański może zostać jednym z najlepszych bramkarzy Premier League. Doznał kontuzji po meczu przeciwko Manchesterowi City 5 stycznia 2011. Uraz wyeliminował go z gry do końca sezonu. W bramce zastąpił go Wojciech Szczęsny.

Łukasz Fabiański powrócił po kontuzji w meczu przeciwko 1. FC Köln. Wszedł z ławki rezerwowych w 69. minucie. Następnie rozegrał połowę spotkania z New York Red Bulls w ramach Emirates Cup oraz połowę meczu z SL Benfiką. Sezon rozpoczął jednak jako bramkarz rezerwowy. Wystąpił w spotkaniach o Puchar Ligi oraz w kończącym fazę grupową Ligi Mistrzów meczu z Olympiakosem SFP, w którym nabawił się kolejnej kontuzji. Po raz kolejny zagrał podczas meczu Pucharu Anglii 18 lutego z Sunderlandem przegranym przez jego zespół 0:2.

Pierwszy występ w sezonie 2012/2013 miał miejsce w czasie ćwierćfinałowego rewanżu w Lidze Mistrzów z Bayernem Monachium w dniu 13 marca 2013. W meczu tym Łukasz Fabiański zachował czyste konto, a Arsenal wygrał 2:0. Rozegrał także kilka meczów ligowych zastępując w bramce Wojciecha Szczęsnego, lecz znów nabawił się kontuzji, która wykluczyła go z gry^[7].

Fabiański podczas treningu przed meczem z Chelsea (2012)

Sezon 2013/2014 po raz kolejny rozpoczął jako rezerwowy. Występował jedynie w meczach Pucharu Ligi oraz Pucharu Anglii. 10 lutego ogłosił, że po sezonie odejdzie z Arsenalu^[8]. 19 lutego w meczu Ligi Mistrzów z Bayernem Monachium pojawił się na boisku na skutek czerwonej kartki dla Wojciecha Szczęsnego. 12 kwietnia w półfinałowym meczu Pucharu Anglii z Wigan Athletic obronił dwa rzuty karne, a Arsenal awansował do finału^[9]. 17 maja 2014 po finałowym meczu z Hull City, zdobył z klubem Puchar Anglii.

Swansea City

1 lipca 2014, po wygaśnięciu kontraktu z Arsenalem, Fabiański został zawodnikiem walijskiego Swansea City^[10] Otrzymał bluzę z numerem „1”. W nowym klubie zadebiutował 16 sierpnia 2014 w rozgrywanym na Old Trafford meczu 1. kolejki Premier League przeciwko Manchesterowi United wygranym przez Swansea 2:1^[11]. 11 maja 2015 zachował czyste konto, a także został wybrany najlepszym zawodnikiem wygranego 1:0 meczu z Arsenalem, który był jego pierwszym powrotem na Emirates Stadium^[12]. W sezonie 2014/2015 zagrał w 37 ligowych meczach, trzynastokrotnie zachowując czyste konto. Pod koniec sezonu brytyjski magazyn „Four Four Two” wybrał Fabiańskiego najlepszym bramkarzem sezonu w Premier League^[13], a klub uznał Polaka m.in. najlepszym zawodnikiem walijskiego klubu^[14]. 6 lipca 2015 podpisał nowy, czteroletni kontrakt z klubem, obowiązujący do 30 czerwca 2019^[15]. W sezonie 2017/2018 wystąpił we wszystkich 38 ligowych meczach Swansea i jako trzeci bramkarz z pięciu najlepszych lig w Europie obronił łącznie 136 strzałów na bramkę, w tym trzy rzuty karne, a po jego zakończeniu kibice wybrali go najlepszym piłkarzem sezonu^[16][17]. Mimo tego, drużyna zajęła 18. miejsce w tabeli i spadła z Premier League^[18].

West Ham United

20 czerwca 2018 podpisał trzyletni kontrakt z angielskim klubem West Ham United^[19]. W drużynie Młotów zadebiutował 12 sierpnia 2018 w meczu 1. kolejki Premier League przeciwko Liverpoolowi, przegrywając na Anfield 0:4^[20].

Kariera reprezentacyjna

Łukasz Fabiański podczas Euro 2016

Występował w reprezentacjach Polski różnych kategorii wiekowych, w tym w drużynie młodzieżowej U-21. W grudniu 2005 wystąpił w meczu kadry „B” prowadzonej przez Edwarda Klejndinsta ze Szkocją, a swój debiut w reprezentacji Polski zaliczył w meczu z Arabią Saudyjską rozegranym 28 marca 2006 jako reprezentant nr 793. W reprezentacji Polski rozegrał 35 meczów.

15 maja 2006 został powołany do kadry narodowej na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2006, jednak jako jeden z niewielu nie zagrał na nich ani minuty.

21 listopada 2007 rozegrał swój pierwszy mecz o punkty w reprezentacji – w zremisowanym 2:2 meczu z Serbią.

W maju 2012 został powołany do szerokiej kadry na Euro 2012, jednak opuścił zgrupowanie z powodu kontuzji barku wykluczającej go z gry. Jego miejsce w reprezentacji zajął Grzegorz Sandomierski.

W 2014, w jesiennych meczach eliminacji Mistrzostw Europy 2016 wraz z Arturem Borucem pełnił rolę rezerwowego bramkarza Reprezentacji Polski. 18 listopada zagrał 45 minut w zremisowanym meczu towarzyskim ze Szwajcarią, puszczając w nim jedną bramkę. 29 marca 2015 został pierwszym bramkarzem w eliminacyjnym meczu z Irlandią^[21]. Mecz zakończył się wynikiem 1:1 po golach Sławomira Peszki i Shane’a Longa.

30 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do kadry Polski na Mistrzostwa Europy 2016. Na turnieju pełnił funkcję drugiego bramkarza, jednak z powodu kontuzji Wojciecha Szczęsnego wystąpił w zremisowanym 0:0, drugim meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Niemiec. Był to debiut Fabiańskiego na wielkim turnieju. Z powodu wspomnianego urazu Szczęsnego, rozegrał w bramce reprezentacji także wszystkie następne mecze Polski na Euro 2016 i dotarł z drużyną do ćwierćfinału, gdzie Polska odpadła przegrywając konkurs rzutów karnych z Portugalią.

Następnie, występując w siedmiu meczach eliminacyjnych, był jednym z liderów drużyny, która z pierwszego miejsca w grupie awansowała na Mistrzostwa Świata 2018.

W czerwcu 2018 Fabiański został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę do składu na Mistrzostwa Świata 2018^[22]. Był jedynym zawodnikiem z kadry Polski na MŚ 2006 powołanym na turniej w Rosji. Na turnieju wystąpił w wygranym 1:0, ostatnim meczu fazy grupowej z Japonią, broniąc wszystkie trzy strzały przeciwników, natomiast Polska zajmując ostatnie miejsce w grupie odpadła z dalszej rywalizacji.

8 sierpnia 2021 ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery^[23]. Ostatni mecz w kadrze rozegrał 9 października 2021 przeciwko San Marino. Boisko opuścił w 57. minucie, liczbowo równej z liczbą rozegranych przez niego spotkań w kadrze narodowej^[24][25].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 1 października 2022)

Reprezentacyjne

Występy w reprezentacji Polski
Lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wynik	Grał	Gole	Uwagi
1.	28 marca 2006	Rijad, Arabia Saudyjska	Arabia Saudyjska	1:2	od 84'	0	mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
2.	2 maja 2006	Bełchatów, Polska	Litwa	0:1	od 82'	0	mecz towarzyski, zmienił Jerzego Dudka
3.	6 grudnia 2006	Abu Zabi, ZEA	Zjednoczone Emiraty Arabskie	2:5	do 45'	-1	mecz towarzyski, zmieniony przez Mariusza Pawełka
4.	3 lutego 2007	Jerez de la Frontera, Hiszpania	Estonia	4:0	do 60'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Mariusza Pawełka
5.	17 października 2007	Łódź, Polska	Węgry	0:1	90'	-1	mecz towarzyski
6.	21 listopada 2007	Belgrad, Serbia	Serbia	2:2	90'	-2	el. ME 2008
7.	6 lutego 2008	Pafos, Cypr	Czechy	2:0	od 46'	0	mecz towarzyski, zmienił Artura Boruca
8.	27 maja 2008	Reutlingen, Niemcy	Albania	0:1	90'	0	mecz towarzyski
9.	20 sierpnia 2008	Kijów, Ukraina	Ukraina	0:1	90'	-1	mecz towarzyski
10.	6 września 2008	Wrocław, Polska	Słowenia	1:1	90'	-1	el. MŚ 2010
11.	10 września 2008	Serravalle, San Marino	San Marino	0:2	90'	0	el. MŚ 2010, obronił karnego w 4'
12.	19 listopada 2008	Dublin, Irlandia	Irlandia	2:3	90'	-2	mecz towarzyski
13.	11 lutego 2009	Vila Real de Santo António, Portugalia	Walia	1:0	do 45'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Artura Boruca
14.	1 kwietnia 2009	Kielce, Polska	San Marino	10:0	90'	0	el. MŚ 2010
15.	2 czerwca 2010	Kufstein, Austria	Serbia	0:0	90'	0	mecz towarzyski
16.	11 sierpnia 2010	Szczecin, Polska	Kamerun	0:3	do 45'	-1	mecz towarzyski, zmieniony przez Przemysława Tytonia
17.	17 listopada 2010	Poznań, Polska	Wybrzeże Kości Słoniowej	3:1	90'	-1	mecz towarzyski
18.	7 października 2011	Seul, Korea Południowa	Korea Południowa	2:2	90'	-2	mecz towarzyski, (nieuznawany przez FIFA)
19.	11 października 2011	Wiesbaden, Niemcy	Białoruś	2:0	90'	0	mecz towarzyski
20.	15 listopada 2011	Poznań, Polska	Węgry	2:1	90'	-1	mecz towarzyski
21.	22 maja 2012	Klagenfurt am Wörthersee, Austria	Łotwa	1:0	90'	0	mecz towarzyski
22.	18 listopada 2014	Wrocław, Polska	Szwajcaria	2:2	od 46'	-1	mecz towarzyski, zmienił Artura Boruca
23.	29 marca 2015	Dublin, Irlandia	Irlandia	1:1	90'	-1	el. ME 2016
24.	13 czerwca 2015	Warszawa, Polska	Gruzja	4:0	90'	0	el. ME 2016
25.	4 września 2015	Frankfurt, Niemcy	Niemcy	1:3	90'	-3	el. ME 2016
26.	7 września 2015	Warszawa, Polska	Gibraltar	8:1	90'	-1	el. ME 2016
27.	8 października 2015	Glasgow, Szkocja	Szkocja	2:2	90'	-2	el. ME 2016
28.	11 października 2015	Warszawa, Polska	Irlandia	2:1	90'	-1	el. ME 2016
29.	23 marca 2016	Poznań, Polska	Serbia	1:0	do 45'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Wojciecha Szczęsnego
30.	6 czerwca 2016	Kraków, Polska	Litwa	0:0	do 45'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Artura Boruca
31.	16 czerwca 2016	Saint-Denis, Francja	Niemcy	0:0	90'	0	ME 2016
32.	21 czerwca 2016	Marsylia, Francja	Ukraina	1:0	90'	0	ME 2016
33.	25 czerwca 2016	Saint-Étienne, Francja	Szwajcaria	1:1 (k. 5:4)	120'	-1	ME 2016
34.	30 czerwca 2016	Marsylia, Francja	Portugalia	1:1 (k. 3:5)	120'	-1	ME 2016
35.	4 września 2016	Astana, Kazachstan	Kazachstan	2:2	90'	-2	el. MŚ 2018
36.	8 października 2016	Warszawa, Polska	Dania	3:2	90'	-2	el. MŚ 2018
37.	11 października 2016	Warszawa, Polska	Armenia	2:1	90'	-1	el. MŚ 2018
38.	11 listopada 2016	Bukareszt, Rumunia	Rumunia	3:0	90'	0	el. MŚ 2018
39.	26 marca 2017	Podgorica, Czarnogóra	Czarnogóra	2:1	90'	-1	el. MŚ 2018
40.	1 września 2017	Kopenhaga, Dania	Dania	0:4	90'	-4	el. MŚ 2018
41.	4 września 2017	Warszawa, Polska	Kazachstan	3:0	90'	0	el. MŚ 2018
42.	10 listopada 2017	Warszawa, Polska	Urugwaj	0:0	od 45'	0	mecz towarzyski, zmienił Artura Boruca
43.	23 marca 2018	Wrocław, Polska	Nigeria	0:1	do 45'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Bartosza Białkowskiego
44.	8 czerwca 2018	Poznań, Polska	Chile	2:2	od 46'	-1	mecz towarzyski, zmienił Wojciecha Szczęsnego
45.	12 czerwca 2018	Warszawa, Polska	Litwa	4:0	do 45'	0	mecz towarzyski, zmieniony przez Wojciecha Szczęsnego
46.	28 czerwca 2018	Wołgograd, Rosja	Japonia	1:0	90'	0	MŚ 2018
47.	7 września 2018	Bolonia, Włochy	Włochy	1:1	90'	-1	LN 2018/2019
48.	11 października 2018	Chorzów, Polska	Portugalia	2:3	90'	-3	LN 2018/2019
49.	7 czerwca 2019	Skopje, Macedonia Północna	Macedonia Północna	1:0	90'	0	el. ME 2020
50.	10 czerwca 2019	Warszawa, Polska	Izrael	4:0	90'	0	el. ME 2020
51.	6 września 2019	Lublana, Słowenia	Słowenia	0:2	90'	-2	el. ME 2020
52.	9 września 2019	Warszawa, Polska	Austria	0:0	90'	0	el. ME 2020
53.	7września 2020	Zenica, Bośnia i Hercegowina	Bośnia i Hercegowina	2:1	90'	-1	LN 2020/2021
54.	11 października 2020	Gdańsk, Polska	Włochy	0:0	90'	0	LN 2020/2021
55.	18 listopada 2020	Chorzów, Polska	Holandia	1:2	90'	-2	LN 2020/2021
56.	1 czerwca 2021	Wrocław, Polska	Rosja	1:1	90'	-1	mecz towarzyski
57.	9 października 2021	Warszawa, Polska	San Marino	5:0	57'	0	el. MŚ 2022, zmieniony przez Radosława Majeckiego

Sukcesy

Legia Warszawa

• Mistrzostwo Polski: 2005/2006

Arsenal

• Puchar Anglii: 2013/2014

Indywidualnie

• Piłkarz Roku w Plebiscycie Piłki Nożnej: 2018
• Piłkarz Roku w Plebiscycie redakcji Sportu (3. miejsce): 2021^[26]
• Najlepszy bramkarz Ekstraklasy: 2005/2006, 2006/2007
• Najlepszy bramkarz Premier League według FourFourTwo: 2014/2015
• Złote Buty w Plebiscycie redakcji Sportu: 2006
• Zawodnik sezonu w Swansea City: 2014/2015, 2017/2018
• Zawodnik sezonu w West Ham United: 2018/2019

Odznaczenia

• Odznaka Honorowa „Bene Merito”: 2022^[27]

Życie prywatne

Jego ojciec jest taksówkarzem, a matka – emerytowaną celniczką^[3]. Ma młodszego brata Arkadiusza (ur. 1992), który także był bramkarzem^[28]. 16 czerwca 2013 poślubił Annę Grygier^[29][30]. Ślub odbył się w Szamotułach. Mają syna Jana (ur. 23 grudnia 2015).

20 marca 2018 został odznaczony tytułem honorowego obywatela Słubic^[31].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Łukasz Fabiański w bazie 90minut.pl
• Łukasz Fabiański w bazie National Football Teams (ang.)
• Łukasz Fabiański w bazie Soccerbase (ang.)
• Łukasz Fabianski, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-26] .