Łukasz Solecki

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	14 maja 1882
Konsekrator	Serafino Vannutelli
Współkonsekratorzy	Jan Saturnin Stupnicki; Seweryn Morawski
Konsekrowani biskupi
Jakub Glazer	23 października 1887
Józef Sebastian Pelczar	19 marca 1899
Współkonsekrowani biskupi
Julian Kuiłowski	17 sierpnia 1890
Konstantyn Czechowicz	21 lutego 1897

Łukasz Solecki
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1827 ; Jawcze
Data śmierci	2 marca 1900
Miejsce pochówku	Cmentarz komunalny Główny↗
	Biskup diecezjalny przemyski
Okres sprawowania	1881–1900
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	28 października 1881
Sakra biskupia	14 maja 1882

Łukasz Ostoja Solecki herbu Ostoja (ur. 6 sierpnia 1827 w Jawczu, zm. 2 marca 1900 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny przemyski w latach 1881–1900, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego^[1].

Życiorys

W 1844 ukończył gimnazjum w Brzeżanach, w latach 1844–1850 studiował filozofię i teologię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. W trakcie Wiosny Ludów 1848 był w składzie deputacji do studentów Uniwersytetu Wiedeńskiego celem nawiązania z nimi kontaktów w imię równości i wolności (wraz z Mikołajem Zyblikiewiczem, Hilarym Treterem Franciszkiem Siemianowskim)^[2]. Na lwowskiej uczelni otrzymał doktorat z teologii w 1854. W roku akademickim 1863/1864 był dziekanem wydziału teologicznego, a w latach 1864–1865 rektorem uniwersytetu. W 1881 cesarz Franciszek Józef I mianował go biskupem przemyskim obrządku łacińskiego, co potwierdził papież Leon XIII 27 marca 1882, obdarzając go przy tym tytułami prałata rzymskiego i asystenta tronu papieskiego^[3].

15 sierpnia 1882 dokonał koronacji obrazu Matki Boskiej Słuchającej w kościele franciszkanów w Kalwarii Pacławskiej. Papież Leon XIII przesłał telegram z błogosławieństwem, a uroczystość zgromadziła prawie 100 tysięcy wiernych^[4].

W 1887 otrzymał Order Korony Żelaznej II klasy^[5].

Pochowany na Cmentarzu Głównym w Przemyślu, niedaleko kaplicy w grobowcu biskupów przemyskich^[6].

Przypisy

↑ W poszukiwaniu korzeni. saga.inet.krakow.pl. [dostęp 2010-09-10].
↑ Wspomnienie pośmiertne. „Dziennik Polski”. Nr 364, s. 2, 31 grudnia 1892.
↑ Samotność ojcostwa. niedziela.pl. [dostęp 2010-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)].
↑ Matka Boska Słuchająca – w Kalwarii Pacławskiej. franciszkanie.pl. [dostęp 2010-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)].
↑ Order. „Kurier Lwowski”. R. 5, nr 310, s. 3, 1887-11-08. [dostęp 2017-09-24].
↑ Pogrzeb X. Biskupa Soleckiego. „Czas”. R. 53, nr 60, s. 1, 1900-03-07. [dostęp 2017-08-23].

Bibliografia

Niedziela, tygodnik katolicki. niedziela.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)].
Łukasz Ostoja Solecki

Linki zewnętrzne

Łukasz Solecki w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Niedziela, tygodnik katolicki. niedziela.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)].
www.franciszkanie.pl. franciszkanie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)].

[1] W poszukiwaniu korzeni. saga.inet.krakow.pl. [dostęp 2010-09-10].

[2] Wspomnienie pośmiertne. „Dziennik Polski”. Nr 364, s. 2, 31 grudnia 1892.

[3] Samotność ojcostwa. niedziela.pl. [dostęp 2010-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-25)].

[4] Matka Boska Słuchająca – w Kalwarii Pacławskiej. franciszkanie.pl. [dostęp 2010-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-20)].

[5] Order. „Kurier Lwowski”. R. 5, nr 310, s. 3, 1887-11-08. [dostęp 2017-09-24].

[6] Pogrzeb X. Biskupa Soleckiego. „Czas”. R. 53, nr 60, s. 1, 1900-03-07. [dostęp 2017-08-23].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Łukasz Solecki

Spis treści

Życiorys

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie