Łuna 25

Łuna 25
ilustracja
Inne nazwy

Łuna-Głob

Zaangażowani

Roskosmos

Rakieta nośna

Sojuz-2/Fregat

Miejsce startu

Kosmodrom Wostocznyj, Rosja

Cel misji

Księżyc

Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji

wrzesień 2022?

Wymiary
Masa całkowita

1450 kg

Masa aparatury naukowej

17-19 kg

Łuna 25 (ros. Луна-25) – planowana rosyjska sonda kosmiczna do badań Księżyca, pierwsza z nowego programu Łuna-Głob (ros. Луна-Глоб). Sonda będzie lądownikiem, który ma wylądować w pobliżu południowego bieguna Księżyca. Start misji jest planowany do końca września 2022 roku, chociaż możliwe jest jego przesunięcie na 2021[1].

Cele misji

Testy technologii dla potrzeb dalszego programu księżycowego. Niewykluczona jest współpraca z ESA w przygotowaniu systemów kontroli lądowania. Planowany sztuczny satelita Księżyca, który miał być pierwotnie częścią misji Łuna-Głob i m.in. pełnić rolę w wyborze przyszłych miejsc lądowania, stał się osobną misją Łuna 26[2].

Konstrukcja sondy

Lądownik ma być wyposażony w spektrometr masowy, spektrometry promieniowania gamma i neutronów, sejsmometr, urządzenie do pomiaru własności termicznych regolitu i kamery telewizyjne[2]. Po wstępnym wyhamowaniu przez silnik rakietowy, uderzenie lądownika o powierzchnię Księżyca złagodzą poduszki powietrzne. Proponowanym miejscem lądowania jest krater w okolicach południowego bieguna Księżyca, gdzie pod powierzchnią może być obecny lód wodny.

Początkowe plany przewidywały wyposażenie sondy w zestaw 12 penetratorów (dziesięć niewielkich pozbawionych silników hamujących oraz dwóch większych zaopatrzonych w takie silniki), które miały utworzyć na powierzchni Księżyca sieć sejsmometrów[3]. Z planów tych jednak zrezygnowano. Później planowano wykorzystanie czterech japońskich penetratorów, które zostały skonstruowane na potrzeby odwołanej w 2007 r. misji LUNAR-A[4]. Każdy z penetratorów miał mieć masę 45 kg i zawierać sejsmometr, czujniki strumienia cieplnego i akcelerometr.

Sonda Łuna 25 powstaje w biurze konstrukcyjnym Ławoczkina.

Historia

Start misji był wielokrotnie przekładany; początkowo planowano go na 2012[3], potem przesunięto go (bez podania przyczyn) na 2014 rok[5]. Według planów z końca 2014 roku start miał nastąpić w 2018 roku, zredukowano także liczbę instrumentów w stosunku do pierwotnego planu[6]. W maju 2022 zapowiedziano, że misja wystartuje do końca września tego roku, ale w lipcu pojawiły się nieoficjalne informacje o przesunięciu na początek 2023. Przyczyną jest niewystarczająca dokładność instrumentu radarowego, odpowiadającego za bezpieczne lądowanie – szanse jego powodzenia oceniono na 80%[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Источники сообщили о вероятном переносе запуска миссии «Луна-25», „Izwiestija”, 19 lipca 2022 (ros.).
  2. a b Anatoly Zak: Luna-Glob Lander (Luna-25). RussianSpaceWeb.com, 2014-08-21. [dostęp 2015-04-17]. (ang.).
  3. a b C. Covault: Russia Plans Ambitious Robotic Lunar Mission. Aviation Week, 2006-06-04. [dostęp 2021-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-24)]. (ang.).
  4. Японские пенетраторы помогут России найти место для полигона на Луне. Известия Наука, 2007-12-18.
  5. Russia postpones Luna-Glob moon mission. Moon Daily. [dostęp 2012-11-14].
  6. ИКИ: РФ начнет запуск автоматических станций к Луне в 2018 году. [w:] РИА Новости [on-line]. 2014-10-03. [dostęp 2015-02-09]. (ros.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Maquette-Luna-Glob-Lander-b-DSC 0075.jpg
Autor: Pline, Licencja: CC BY-SA 4.0
Atterrisseur lunaire russe Luna-Glob (Luna 25) Salon du Bourget 2015, Paris
Luna 16.jpg
Autor: Bembmv, Licencja: CC BY-SA 3.0
Макет в музее Космонавтики, г.Москва.